zamanla alışılır canım :) uzağa gelin gitcek olmanın düşüncesi seni korkutuyor. Zaten söz nişan vs yapınca hemen olmuyorki yavaş yavaş alışırsın
Böyle düşünceler çoğu gelin adayının aklına geliyordur bence. Bende evlendikten sonra da devam etti. Annem babam ölünce ne yaparım diye aklıma geliyordu hep, küçüklüğümü özlüyordum. Ziyaretlerine gittiğimizde farklı hissediyordum hüzünleniyordum hiç sorun yokken falan.
Evlilik ciddi bir geçiş dönemi insan hayatında. Böyle kaygıların olması normal ama sana tümden etki etmesine izin vermemelisin. Seni ele geçirmesin kaygıların. Endişelenmeni gerektirecek somut sebepler varsa onları halletmeye çalış. Enerjini kötü düşüncelere bırakma. İyi niyetlerle iyi bir yuva kurmak için adım atıyorsun. Tedbiri elden bırakma eş adayını iyice gozlemle. Ama evham da yapma.
Mutluluklar
19 yaşıma kadar annemin yanından ailemin yanından bir kez bile ayrılmadım nişanlandım 4 ay sonra evlenecek şekilde üniversiteye başlamak için 8 saat uzaklıkta ki bir şehre gittim ilk bir yıl ağladım eşim yanımda olsada ilk zaman zor oldu sonra sonra evi eşi olmadan insan rahat edemiyor annemlerde uzun süre kalınca çıldıracak gibi oluyorum insan kendi düzenini arıyor. Şimdi neredeyse 1,5 yıl oldu bir türlü iş yerimi ayarlayıp gidemedim annemlere özlüyorum tabiki ama kızım eşim şuanda benim için ilk sırada herkes yerinde sağ salim olsun bir gün gurbet biter elbet...
Ya hanımlar ben çok tedirginim çok uzun yıllar evlenme hayali kurduk şimdi durumlar ciddiye bindi aileler tanışacak ama bana bir şeyler oldu ben bu evden nasıl ayrılcam annemler olmadan yapamazsam ne olacak ya mutsuz olursam hazır degilim herhalde diye korkular sarmaya başladı. Bir de gurbet olacak. Ya benim günlerim ziyan üzüntü ve gözyaşı ile geçiyor işin saçma yanı iki taraftanda ayrılmak istemiyorum. Bana bi yol gösterin bu gecici bi durum mudur zamanla insan kendi evine ailesinden uzakta olmaya alışır mı yoksa bu mutsuzluk devam mı eder? Aynı evde değilim bir şey olsa müdahale edemem annemi babamı bırakıp nasıl evlenirim arkamdan cok üzülürler, nasıl onlarsız yaşayacam yoksa evlenmesem mi vs diye kafamda o kadar deli sorular sorunlar dönüyor ki artık kafayı yemek üzereyim...
ilk başlarda bende senin gibi düşünüyordum ama bu hafta nişanım olacak benimde inan sorunlardan stresten aklına bile gelmiyor hele birde evlendikten sonra hiç gelmez bence :)
Canım inşallah dediğin gibi olur bazen iyice korkup vaz mı geçsem diyorum şeytan mı ugrasıyor nedir ne olacak böyle bilmiyorum dua edin bana nolur
sen içini ferah tut yasin falan oku bol bol bunlar güzel günlerin böyle düşünerek heba etme :) herşey olacağına varır tatlım :)
Allah razı olsun inşallah her şey güzel olur su aile mevzusu gurbet vs olmasa uzun yıllardır bekledigimiz olaydı sonra ne oldu bilmiyorum içimden bi ses hiç evlenme ömür boyu annenlerle otur demeye basladıı bi garip oldumm
bizimde aynısı merak etme şu an kara kara düşünüyoruz şunu mu yapsak bunu mu yapsak diye o farklı şehirde ben farklı şehirdeyim ama öyle düşünme yok vazgeçme falan enişteye bunları söylersen onunda içini karartırsın :) ne zamandır berabersiniz ?
Canım 9 yıl oldu resmen beraber buyuduk ben zor olacagını biliyordum ama bu kadar sıkıntıya girecegimi bilmiyordum.
Anne ve babamda baska sehir oldugu için istemeyip aglıyorlar ben de hem cok duygusal hem de aileye asırı duskun oldugumdan aklıma kötü kötü şeyler geliyor pişman olursam annemler arkamdan cok üzülüp atlatamazsa bir de tek kızım zaten kimsemiz yok sen de gideceksin gibi muhabbetler oluyor bir şey olsa hastalık yada acil bi durum ulaşmak çok zor olur diyorlar 9bucuk saat mesafe çünkü. Onları öyle görünce diyorum ki bu evden asla ayrılamam hiç evlenmeyip onlarla kalayım. Diğer yandan erkek arkadasım var kaç yıldır birbirimizi bekliyoruz o da ordan üzülüyor ayrılmak zorunda kalacaz mı diye. Ben onu da yarı yolda bırakmak istemiyorum çünkü seviyorum. Severek ve sevilerek vazgeçmek vefasızlık olur ve hayatımızın geri kalanı nasıl olacak bunu da bilmiyoruz. Anlayacağın iki tarafa da kıyamayıp arada ben kaldım 10 gündür zombi gibiyim hep gözyası uykusuzluk. Öyle bi ruh haline girdim ki hiç güzel yan düşünememeye başladım sanki evlensem de atlatamayacam hep mutsuz olcam gibi. Bu kadar yıldır aklın nerde diyebilirsiniz ama bu hale geleceğimi ben de bilmiyordum psikolojim allak bullak oldu yıllardır hayalini kurdugumuz sey gerçek olacak diye mutlu bile olamıyorum eziyete dönüştü benim için
sen şu an annenlerden farklı bi şehirde misin ? ve bir de ailen çoçuğu mu istemiyor yoksa senin evlenmeni mi bu arada yaş kaç ?
Annemler farklı şehir oldugundan istemiyorlar. Hayır annemlerle birlikteyim aynı şehirde. Yaşım da küçük değil aslında duyarsan güleceksin 27 ama biraz cocuksu ve fazla duygusal büyüdügümden hala onların bebeği gibiyim bu çok kötü bi durummuş insan bunu yeni anlıyor. Ne fiziken ne ruhen 27 gibi değil de evin küçük çocugu gibiyim. Bunun da kötü tarafları şimdi çıkıyor karşıma...
evet küçükte değilmiş :) peki kendine öz güvenin nasıldır üni falan okudun mu ?
Evet canım benim en kötü yanım duygusal olmam ve aileme çok baglı olmam Allah korusun da kaybetme korkusu var ve beni tedirgin eden bu oluyor bu konuda, ne yapsam ne dualar okusam bilmiyorum belki içim ferahlar Allah yardımcımız olsun ben ve benim gibilerin. Sen kaç yasındasın sizin de mi var böyle durumlar gurbet vs :) senin düşüncelerin nasıl
bende şöyle bir durum var. 23 yaşındayım ve evlenirsem başka bir şehirde oturacağım ama baba olmadığı için bende o yüzden annem ve kardeşlerimi de yanıma alacağım onlara ev tutucam aynı şehirde oturucaz yani. zaten teyzem de orda olacak öyle yabancı olduğumuz bi memleket değil yani :) her yaz giderdik kayseriye. bi de şimdi evi ben geçindiriyorum onları tek bırakamam burda yapamazlar bensiz bende durumu söyledim sözlüm de kabul etti annem zaten istiyordu teyzem orda diye :)
Ne güzel senin adına çok sevindim inşallah uyumlu geçer evliliğin de böyle :)
benim için de dua et lütfen
ederim tabiki :) sende bana dua et bu hafta sonu nişanım var ve daha hiç bir hazırlığım yok ne yapacağımı bile bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?