Herkese merhaba. Bugün 1. evlilik yıldönümümüz fakat ben sabahtan beri bavul hazırla evi topla işleriyle uğraşıyorum. Çünkü birkaç saat sonra yola çıkacağım, görev yerim olan Güneydoğu'nun bir köyüne gideceğim.
Uzunca zaman panik bozukluk ve kaygı bozukluğu yaşadım. Terapi ilaç vs ile Rabbime şükürler olsun ki büyük bir kısmını atlattım. Şimdi eşimi burada bırakıp gidiyor olmak orada yalnız başına yaşayacak olmak beni tedirgin ediyor. Kendimi çok mutsuz hissediyorum. Bugün saatlerce evimin her köşesine bakıp ağladım. Allah göstermesin sanki boşanıyor gibi hissetim kendimi.
Elbette ki mesleğimi çok seviyorum. Bayrağımızın olduğu her yerde görev kutsaldır fakat gitmek zor.. Böyle bir duygusala bağladım. Seneye tayin isteyeceğim ama şimdiden ya olmazsa diye düşünmeden edemiyorum. İçimi döküp az da olsa rahatlamak istedim. Rabbim herkesin yar ve yardımcısı olsun. Dualarınızı eksik etmeyin