- 23 Temmuz 2014
- 5.359
- 17.587
- Konu Sahibi Anti Depresan
- #1
Öncelikle merhaba kızlar..
İçim yoğun bir şekilde dolu bilmiyorum yalnızmıyım değilmiyim benim gibi olanlarda varmıdır.
Zor bir çocukluk dönemi geçirdim maddi imkanlar sebebi ile 2 odalı köhne karanlık bir evde kalıyorduk ve önce babam sonra ben verem oldum ( 6 yasında )..Neyse çok fazla detaylarına girmek istemiyorum anlatmak istediğim imkansızlıklarımızdı..2000 yılında küçük kız kardeşim doğdu meleğim onun doğumu ile babamın işleri açıldı daha çok kazandı ve orta halli bir durumumuz oldu hala da böyle devam ediyor çok şükür aç değiliz açıkta değiliz.Ev dedemin kendimizin yani..
Bu Ağustos ayında kısmetse düğünüm olacak işte bununla birlikte içime oturan bir yumru var.
Canım abim yüreğim abim benden 2 yaş büyük birlikte büyüdük okulunu felan btirdi ama iş hayatına atılmamıştı..Benim için çok yoğun çalışan bir firmaya girdi 6, 7 ay önce şantiye gibi kepçeler dozerler yani sözüm ona zor bir iş..
Ama beni her aradığında işinden çok memnun olduğunu söylüyor..Babamın işleri çok iyi olmadığı için onlara destek oluyor bir yandan da bana olmaya çalışıyor..Bende aileme elimden geldiğince destek oluyorum ama borçlarım olduğu için az mıktarlarda..Neyse abim bana sana kart göndereceğim her ay hesabına yatsın düğünün var alacaklarını alırsın dedi.Babamlarada kart çıkaracağım dedi biraz da onlara yatıracağım dedi..
Ya ben belki şu anda kendimi iyi ifade edemiyor olabilirim ama ellerim titriyor ve duygulanıyorum..12.Ayda askere gidecek abim tecili artık bitiyor..Ve elbet ihtiyaçları olacak bütün bunların içerisinde hala beni bizi ailesini düşünüyor..O kadar yükü nasıl taşıyor omuzlarında hiç mi yorulmuyor oysa o da gencecik en ufak eğlenmek için gittiğim bir yer dahi olsa sanki ihanetmiş gibi geliyor bana..Çok üzülüyorum geleceklerinden kaygılanıyorum..Elbette her zaman bir aileyiz birbirimizin yanındayız desteğiz ama işte yine de yüreğim acıyor..Onun üzülmesini ailemden birisinin zor durumda kalmış olmasını düşünmek bile istemiyorum..
Bu bir kaç gündür yoğun bir şekilde arttı acaba düğünüm yaklaştığı için mi bu kadar hassasım diyorum..Aileme her zaman düşkündüm ama bu düşkünlük daha önce hiç canımı yakmazdı ama şimdi içimde bir yer var ve o yer çok acıyor..Bana ne oluyor
İçim yoğun bir şekilde dolu bilmiyorum yalnızmıyım değilmiyim benim gibi olanlarda varmıdır.
Zor bir çocukluk dönemi geçirdim maddi imkanlar sebebi ile 2 odalı köhne karanlık bir evde kalıyorduk ve önce babam sonra ben verem oldum ( 6 yasında )..Neyse çok fazla detaylarına girmek istemiyorum anlatmak istediğim imkansızlıklarımızdı..2000 yılında küçük kız kardeşim doğdu meleğim onun doğumu ile babamın işleri açıldı daha çok kazandı ve orta halli bir durumumuz oldu hala da böyle devam ediyor çok şükür aç değiliz açıkta değiliz.Ev dedemin kendimizin yani..
Bu Ağustos ayında kısmetse düğünüm olacak işte bununla birlikte içime oturan bir yumru var.
Canım abim yüreğim abim benden 2 yaş büyük birlikte büyüdük okulunu felan btirdi ama iş hayatına atılmamıştı..Benim için çok yoğun çalışan bir firmaya girdi 6, 7 ay önce şantiye gibi kepçeler dozerler yani sözüm ona zor bir iş..
Ama beni her aradığında işinden çok memnun olduğunu söylüyor..Babamın işleri çok iyi olmadığı için onlara destek oluyor bir yandan da bana olmaya çalışıyor..Bende aileme elimden geldiğince destek oluyorum ama borçlarım olduğu için az mıktarlarda..Neyse abim bana sana kart göndereceğim her ay hesabına yatsın düğünün var alacaklarını alırsın dedi.Babamlarada kart çıkaracağım dedi biraz da onlara yatıracağım dedi..
Ya ben belki şu anda kendimi iyi ifade edemiyor olabilirim ama ellerim titriyor ve duygulanıyorum..12.Ayda askere gidecek abim tecili artık bitiyor..Ve elbet ihtiyaçları olacak bütün bunların içerisinde hala beni bizi ailesini düşünüyor..O kadar yükü nasıl taşıyor omuzlarında hiç mi yorulmuyor oysa o da gencecik en ufak eğlenmek için gittiğim bir yer dahi olsa sanki ihanetmiş gibi geliyor bana..Çok üzülüyorum geleceklerinden kaygılanıyorum..Elbette her zaman bir aileyiz birbirimizin yanındayız desteğiz ama işte yine de yüreğim acıyor..Onun üzülmesini ailemden birisinin zor durumda kalmış olmasını düşünmek bile istemiyorum..
Bu bir kaç gündür yoğun bir şekilde arttı acaba düğünüm yaklaştığı için mi bu kadar hassasım diyorum..Aileme her zaman düşkündüm ama bu düşkünlük daha önce hiç canımı yakmazdı ama şimdi içimde bir yer var ve o yer çok acıyor..Bana ne oluyor
