- 2 Mayıs 2012
- 527
- 316
Sevdiğiniz, çok sevildiğiniz, kafa yapınızın uyuituğu ve anlaşabildiğiniz bir ilişki düşünün.
Benim ilişkim böyle, şimdiye kadar kavgalarımız olduysa da hep birbirimize bağlı kaldık. Sevgiyi de saygıyı da elden bırakmadık.
5 sene oldu başlayalı, hala da çok seviyorum. Ama bende bir uzaklaşma var. Son 2 senedir zor olaylar stresler atlattık hem okul kaynaklı hem de aileler kaynaklı. (Ailelerin bize karşı bir sıkıntısı değil de kendi içinde sağlık problemleri vs gibi)
Ben bu aralar kilo aldım ve bedenimle kavga halindeyim. Gerçekten mutsuzum bu konuda. Zayıflamaya çalışıyorum ama yavaş oluyor bu işler haliyle. Sevgilim de kilo aldı, daha doğrusu yaşadığı ailevi bir olaydan sonra çok saldı kendini. Ben artık ikimizin de dış görünüşünden hoşnut değilim. Ama sevgilimin unrunda değil çok rahatına düşkün.
Kendi hiç boğazını tutmadığı gibi üstüne beni de teşvik ediyor yemeye.
Ben cinsel anlamda çok soğudum, o çekim yok oldu nerdeyse.
Hala çok seviyorum sorun yok, ama ikimizi birden böyle beğenmiyorum. O da uzak ve soğuk davrandığımdan şikayet etmeye başladı. Ama durumu ona anlatamıyorum alınır diye.
Korkuyorum acaba uzun süreli ilişki olduğu için monotonluktan mı böyle okdum diye çünkü iş sebepleriyle ilişkimizi resmiyete dökememek de canımı sıkıyor.
5 sene oldu gidiyoruz gidiyoruz ama yol bitmiyor gibi hissediyorum. Sanki artık sevgili sıfatından fazlasıyla sıkıldım. Kafelerde buluşmaktan fenalık geldi. Uzak olduğumuz dönem kafam daha rahattı sanki.
Bu uzak olduğum dönem uzaklığın rahatına mı alıştm bilmiyorum.
Kısacası kafam karışık ve bu işi en azından bi nişanla bağlamadan sevgilimden daha da uzaklaşıp ayrılmak isteyeceğimden korkuyorum. Çünkü onu seviyorum hayatımı onla geçirmek istiyorum.
Ama bu durumum ne anlamıyorum.
Çok uzattım ama kendimi anlatamadığımdan, okuyan herkese teşekkür ederim. Uzun süre sevgili olup sonra evlenen ablalarımdan yorumlarını bekliyorum
Benim ilişkim böyle, şimdiye kadar kavgalarımız olduysa da hep birbirimize bağlı kaldık. Sevgiyi de saygıyı da elden bırakmadık.
5 sene oldu başlayalı, hala da çok seviyorum. Ama bende bir uzaklaşma var. Son 2 senedir zor olaylar stresler atlattık hem okul kaynaklı hem de aileler kaynaklı. (Ailelerin bize karşı bir sıkıntısı değil de kendi içinde sağlık problemleri vs gibi)
Ben bu aralar kilo aldım ve bedenimle kavga halindeyim. Gerçekten mutsuzum bu konuda. Zayıflamaya çalışıyorum ama yavaş oluyor bu işler haliyle. Sevgilim de kilo aldı, daha doğrusu yaşadığı ailevi bir olaydan sonra çok saldı kendini. Ben artık ikimizin de dış görünüşünden hoşnut değilim. Ama sevgilimin unrunda değil çok rahatına düşkün.
Kendi hiç boğazını tutmadığı gibi üstüne beni de teşvik ediyor yemeye.
Ben cinsel anlamda çok soğudum, o çekim yok oldu nerdeyse.
Hala çok seviyorum sorun yok, ama ikimizi birden böyle beğenmiyorum. O da uzak ve soğuk davrandığımdan şikayet etmeye başladı. Ama durumu ona anlatamıyorum alınır diye.
Korkuyorum acaba uzun süreli ilişki olduğu için monotonluktan mı böyle okdum diye çünkü iş sebepleriyle ilişkimizi resmiyete dökememek de canımı sıkıyor.
5 sene oldu gidiyoruz gidiyoruz ama yol bitmiyor gibi hissediyorum. Sanki artık sevgili sıfatından fazlasıyla sıkıldım. Kafelerde buluşmaktan fenalık geldi. Uzak olduğumuz dönem kafam daha rahattı sanki.
Bu uzak olduğum dönem uzaklığın rahatına mı alıştm bilmiyorum.
Kısacası kafam karışık ve bu işi en azından bi nişanla bağlamadan sevgilimden daha da uzaklaşıp ayrılmak isteyeceğimden korkuyorum. Çünkü onu seviyorum hayatımı onla geçirmek istiyorum.
Ama bu durumum ne anlamıyorum.
Çok uzattım ama kendimi anlatamadığımdan, okuyan herkese teşekkür ederim. Uzun süre sevgili olup sonra evlenen ablalarımdan yorumlarını bekliyorum
ama tabi sevgiliyken dunya tatlisi bi evlada pek sahip olamazdim
çok seviyorum kıyamıyorum hiç.
