• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ebeveyn kaybı acısı..

mervecaglarr

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
19 Temmuz 2021
287
216
23
37
Babam 1 yıldır kanser hastası ve tümör karaciğerin her tarafını sardı, terminal döneme girdi. Son zamanları.. Gözümün önünde eriyor, yiyemiyor, içemiyor, ağrı çekiyor, kan kusuyor..

Benden dondurma istedi sonunda bişey yemek istedi diye sevindim gittim koşa koşa alıp geldim ama yedikten sonra kustu, mango meyve istedi onuda istanbul'dan getirttik onuda yedikten sonra kustu..

Bu nasıl acıdır? iliklerime kadar alev alev yandığımı hissediyorum boğazımda yumruk, dokunsan ağlayacak durumdayım. Herşey anlamını yitirmiş durumda..

Öleceğini biliyor ve o korkuyu gözlerinde görebiliyorum. Boş boş bakıyor düşünüyor konuşmuyor bişey soruyorum cevap vermiyor. Onu öyle gördükçe kahroluyorum.

Bu yaşıma kadar hep onunla yaşadım hiç ayrı kalmadım ve şimdi ondan sonra hayatıma nasıl devam edeceğim? Beni hayatta onun kadar kim sevecek düşünecek, ondan geriye kalan boşluğu nasıl dolduracağım ne yapacağım kara kara düşünüyorum..
 
Babam 1 yıldır kanser hastası ve tümör karaciğerin her tarafını sardı, terminal döneme girdi. Son zamanları.. Gözümün önünde eriyor, yiyemiyor, içemiyor, ağrı çekiyor, kan kusuyor..

Benden dondurma istedi sonunda bişey yemek istedi diye sevindim gittim koşa koşa alıp geldim ama yedikten sonra kustu, mango meyve istedi onuda istanbul'dan getirttik onuda yedikten sonra kustu..

Bu nasıl acıdır? iliklerime kadar alev alev yandığımı hissediyorum boğazımda yumruk, dokunsan ağlayacak durumdayım. Herşey anlamını yitirmiş durumda..

Öleceğini biliyor ve o korkuyu gözlerinde görebiliyorum. Boş boş bakıyor düşünüyor konuşmuyor bişey soruyorum cevap vermiyor. Onu öyle gördükçe kahroluyorum.

Bu yaşıma kadar hep onunla yaşadım hiç ayrı kalmadım ve şimdi ondan sonra hayatıma nasıl devam edeceğim? Beni hayatta onun kadar kim sevecek düşünecek, ondan geriye kalan boşluğu nasıl dolduracağım ne yapacağım kara kara düşünüyorum..
Rabbim yardımcınız olsun çok zor bir durum..
 
Allah öncelikle yardımcınız olsun çok zor bir durum. Ben annemi 21 yaşımda kaybettim birden bire kalp krizi geçirdi son kez sarılamadım öpemedim kokusunu içime çekemedim bol bol sarılın öpün koklayın. Sonrasına gelecek olursak neredeyse 2 sene olacak hala alışamadım yokluğuna, acısı da dinmedi. Evlendim ve şimdi bebek bekliyorum ama acısı hala aynı. Kimse sizi o kadar sevmeyecek, kimse sizi o kadar anlamayacak çok isterdim onun sevdiği kadar sevileceksin demeyi ama ne yeri doluyor ne de onun verdiği sevgiyi kimse verebiliyor. Zamanla sadece yokluğuna gözünüz, kulağınız alışıyor ama kalbiniz asla alışmıyor. İnşallah bir mucize olur da iyileşir. Diyeceklerim bu kadar vaktiniz varken dediğim gibi doya doya bakın, fotoğraf çekin, sarılın, öpün, koklayın. İnsan mezar taşına sarılamıyor çünkü.
 
Babam 1 yıldır kanser hastası ve tümör karaciğerin her tarafını sardı, terminal döneme girdi. Son zamanları.. Gözümün önünde eriyor, yiyemiyor, içemiyor, ağrı çekiyor, kan kusuyor..

Benden dondurma istedi sonunda bişey yemek istedi diye sevindim gittim koşa koşa alıp geldim ama yedikten sonra kustu, mango meyve istedi onuda istanbul'dan getirttik onuda yedikten sonra kustu..

Bu nasıl acıdır? iliklerime kadar alev alev yandığımı hissediyorum boğazımda yumruk, dokunsan ağlayacak durumdayım. Herşey anlamını yitirmiş durumda..

Öleceğini biliyor ve o korkuyu gözlerinde görebiliyorum. Boş boş bakıyor düşünüyor konuşmuyor bişey soruyorum cevap vermiyor. Onu öyle gördükçe kahroluyorum.

Bu yaşıma kadar hep onunla yaşadım hiç ayrı kalmadım ve şimdi ondan sonra hayatıma nasıl devam edeceğim? Beni hayatta onun kadar kim sevecek düşünecek, ondan geriye kalan boşluğu nasıl dolduracağım ne yapacağım kara kara düşünüyorum..
Umarim bir mucize olur.Bir evladı an çok anne babası sever.Metanet ve gönül ferahlığı dilerim size.
 
Babam 1 yıldır kanser hastası ve tümör karaciğerin her tarafını sardı, terminal döneme girdi. Son zamanları.. Gözümün önünde eriyor, yiyemiyor, içemiyor, ağrı çekiyor, kan kusuyor..

Benden dondurma istedi sonunda bişey yemek istedi diye sevindim gittim koşa koşa alıp geldim ama yedikten sonra kustu, mango meyve istedi onuda istanbul'dan getirttik onuda yedikten sonra kustu..

Bu nasıl acıdır? iliklerime kadar alev alev yandığımı hissediyorum boğazımda yumruk, dokunsan ağlayacak durumdayım. Herşey anlamını yitirmiş durumda..

Öleceğini biliyor ve o korkuyu gözlerinde görebiliyorum. Boş boş bakıyor düşünüyor konuşmuyor bişey soruyorum cevap vermiyor. Onu öyle gördükçe kahroluyorum.

Bu yaşıma kadar hep onunla yaşadım hiç ayrı kalmadım ve şimdi ondan sonra hayatıma nasıl devam edeceğim? Beni hayatta onun kadar kim sevecek düşünecek, ondan geriye kalan boşluğu nasıl dolduracağım ne yapacağım kara kara düşünüyorum..
Gozyaslarimi siliyorum şuan
O kadar üzüldüm ki
 
Allah öncelikle yardımcınız olsun çok zor bir durum. Ben annemi 21 yaşımda kaybettim birden bire kalp krizi geçirdi son kez sarılamadım öpemedim kokusunu içime çekemedim bol bol sarılın öpün koklayın. Sonrasına gelecek olursak neredeyse 2 sene olacak hala alışamadım yokluğuna, acısı da dinmedi. Evlendim ve şimdi bebek bekliyorum ama acısı hala aynı. Kimse sizi o kadar sevmeyecek, kimse sizi o kadar anlamayacak çok isterdim onun sevdiği kadar sevileceksin demeyi ama ne yeri doluyor ne de onun verdiği sevgiyi kimse verebiliyor. Zamanla sadece yokluğuna gözünüz, kulağınız alışıyor ama kalbiniz asla alışmıyor. İnşallah bir mucize olur da iyileşir. Diyeceklerim bu kadar vaktiniz varken dediğim gibi doya doya bakın, fotoğraf çekin, sarılın, öpün, koklayın. İnsan mezar taşına sarılamıyor çünkü.
Senin yine tutunacak dalın çocuğun var benim ondan sonra yaşamak için bir sebebim kalmıyor 😔
 
Ne desem de içindeki acıyı dindirmeyecek. Ben ellerini tuttuğumda can verdi babam. Bir süre toparlanamadım. Çünkü onu çok çok seviyordum. O benim çocuk dünyamda gerçekten tek dayanağımdı. Annemin sevgisizliğini şiddetini nefretini telafi etmeye çalışırdı korurdu beni hep. Benim hem annem hem babamdı. O gidince hem yetim hem öksüz kaldım.

Bir süre acı çekeceksin buna çözüm yok. Hatta tavsiyem asla içine atma çek acını tutma kendini. Zaman ilerledikçe hafifliyor. Onun boşluğu asla dolmuyor ama senin yangının diniyor ufak ufak.

Sonra akılda kalan en güzel şey en güzel tesellin onun son zamanlarında yanında olman oluyor. Üzülüyorsun ama ben babamın elini tuttum onunla konuştum onu izledim diyorsun. Şimdiden sabırlar ve metanet diliyorum. 🙏🏻
 
Senin yine tutunacak dalın çocuğun var benim ondan sonra yaşamak için bir sebebim kalmıyor 😔
Öyle düşünme çok zor zamanlardan geçiyorum emin olabilirsin annem nişanımdan 1 hafta sonra vefat etti aynı senin gibi düşünüyordum ama öyle olmuyormuş sabrı Allah veriyor yaşıyorsun bir şekilde, o acıyla yaşamasını öğreniyorsun
 
Umarim bir mucize olur.Bir evladı an çok anne babası sever.Metanet ve gönül ferahlığı dilerim size.
Mucize olamaz artık çünkü tümör karaciğeri iflas ettirmiş durumda. Yeniden nakilde yapmıyorlar..daha önce kurtarmak için karaciğer nakli yaptırdık ama nakilden sonra nüks oldu şimdi nakil şansı yok😔
 
Kac yaşında babanız?
Allahtan umut kesilmez demeye geldim Allah sifa versin yardımcısı olsun
 
Kac yaşında babanız?
Allahtan umut kesilmez demeye geldim Allah sifa versin yardımcısı olsun
58 yaşında.. Allah'tan umut kesildi karaciğer görevini yapmıyor oyüzden ne yese kusuyor tümör her yanını sardı..
 
Çok zor. Kalan zamanınızı birlikte en huzurlu şekilde geçirmeye uğraşacaksınız. Ne yazık ki yapacak başka birşey yok. Vücut da bir makina ve bazen geri dönülmez şekilde iflas ediyor.

Üzüntü için de ne diyeceğimi bilemedim. Yani bu da sürecin bir parçası. Acısı zamanla hafifleyecek, zamanla babam olsa söyle olurdu diye yad edilecek, hep bir sızı kalacak ama hayat devam edecek.
 
Çok çok çok üzüldüm.
Allahım yardımcınız olsun,güç kuvvet versin inşallah.
 
Back
X