• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ebeveyn kaybı acısı..

Gece kalbi durdu.. Hemşire hepimizi dışarı çıkardı, güvenlik geldi.. Doktorlar geldi, odaya girdiler müdahele ettiler.. Ben kapının önünde ağlayarak defalarca "-baba ne olur geri dön" diye bağırdım.. Bencil davrandım kendimi düşündüm çok acı çekiyordu ve ölmesi onun için en hayırlısıydı ama ben "-geri dön" diye haykırdım. Yapılan kalp masajı sonucunda geri döndü ve içinden 1 lt kan çıktı şuan yoğun bakımda... Geri döndü ama ama işte..
Allah yardımcın olsun babana da hayırlısı ne ise o olsun diyorum. Kaybından daha acısı da onu o yoğun bakım odalarında görmek. Benim babam 13 gün kaldı yoğun bakımda. O 13 gün 13 yıl gibiydi. Hissediyor mu acı çekiyor mu canı yanıyor mu diye kendimi parçaladım uyuyamadım yiyemedim. Sonrada acıları dindi diye teselli ettim kendimi. Onun için elimden geleni yapıyorum rabbim ömür verdikçede yapacağım. Yaşarkende hiç üzmedim onu o yüzden vicdanım rahat. Birtek özlem işte, o duygu bazen dayanılmaz oluyor ama onu acı çekerken görmek daha kötü. Herkesin bir vadesi var maalesef. Acıları ona kefaret olacak inşallah cennet bahçelerinde.
 
Annem akciğer kanseri. Mart ayında 1 yıl olacak teşhis konulalı. 4. Evre metastazlı adenokarsinom. Egfr gen mutasyonu olduğu için akıllı ilaç tedavisi görüyor. Ben yanında değilim çalışmak zorundayım ondan 1500 km ötede. Şu an daha 6 haftalık hamileyim. Sırf anneciğim torununu gorebilsin diye. İnşallah nasip olur daha o kadar genc ki 45 yaşında. Hep aklımın kalbimin her köşesinde anneciğim var.
Allah kimseyi sevdikleriyle sınamasın benim annecigime de sağlıklı uzun ömürler versin inşallah.
Konu sahibi senin yaşadıklarını yaşamaktan o kadar korkuyorum ki. Yaşamayana söylemesi kolay ama bu bu başka bir şey bilmiyorum şimdiden canım çok yanıyor Allah sabrını versin inşallah Allah yardımcınız olsun
 
Allah babaniza safi ismiyle sifa versin . İyi düşünmekten baska care yok.
Allah tüm hastalari safi ismiyle sifa versin . Gerçekten her sey boş geliyor insana
 
Annem akciğer kanseri. Mart ayında 1 yıl olacak teşhis konulalı. 4. Evre metastazlı adenokarsinom. Egfr gen mutasyonu olduğu için akıllı ilaç tedavisi görüyor. Ben yanında değilim çalışmak zorundayım ondan 1500 km ötede. Şu an daha 6 haftalık hamileyim. Sırf anneciğim torununu gorebilsin diye. İnşallah nasip olur daha o kadar genc ki 45 yaşında. Hep aklımın kalbimin her köşesinde anneciğim var.
Allah kimseyi sevdikleriyle sınamasın benim annecigime de sağlıklı uzun ömürler versin inşallah.
Konu sahibi senin yaşadıklarını yaşamaktan o kadar korkuyorum ki. Yaşamayana söylemesi kolay ama bu bu başka bir şey bilmiyorum şimdiden canım çok yanıyor Allah sabrını versin inşallah Allah yardımcınız olsun
Bende 1 yıldır hep başkalarının yaşadığını yaşamaktan korktum ve sonunda yaşadım Babam vefat etti. Oluk oluk kan kusuşunu can çekişmesini inim inim inlemesini çaresizce izledim hiç bir şey yapamadım öperek önce yoğun bakıma sonrada morga yolladım..
 
aynı süreci yaşadım 10 yıl oldu. aynı kanser. Gözümün önüne geldi yaşadıklarınızı okuyunca. çok zor. tarifi yok. ama güçlü olmak zorundasımız anneniz için. onun için daha da zor. Rabbim şifa versin. 🌺
 
Bende 1 yıldır hep başkalarının yaşadığını yaşamaktan korktum ve sonunda yaşadım Babam vefat etti. Oluk oluk kan kusuşunu can çekişmesini inim inim inlemesini çaresizce izledim hiç bir şey yapamadım öperek önce yoğun bakıma sonrada morga yolladım..
Allah rahmet eylesin mekani cennet olsun inşallah 😞
 
Bende 1 yıldır hep başkalarının yaşadığını yaşamaktan korktum ve sonunda yaşadım Babam vefat etti. Oluk oluk kan kusuşunu can çekişmesini inim inim inlemesini çaresizce izledim hiç bir şey yapamadım öperek önce yoğun bakıma sonrada morga yolladım..
Başınız sağ olsun inşallah.
Nurlar içinde uyusun inşallah.
Allahım sabrımızı artırsın inşallah…
 
Babam 1 yıldır kanser hastası ve tümör karaciğerin her tarafını sardı, terminal döneme girdi. Son zamanları.. Gözümün önünde eriyor, yiyemiyor, içemiyor, ağrı çekiyor, kan kusuyor..

Benden dondurma istedi sonunda bişey yemek istedi diye sevindim gittim koşa koşa alıp geldim ama yedikten sonra kustu, mango meyve istedi onuda istanbul'dan getirttik onuda yedikten sonra kustu..

Bu nasıl acıdır? iliklerime kadar alev alev yandığımı hissediyorum boğazımda yumruk, dokunsan ağlayacak durumdayım. Herşey anlamını yitirmiş durumda..

Öleceğini biliyor ve o korkuyu gözlerinde görebiliyorum. Boş boş bakıyor düşünüyor konuşmuyor bişey soruyorum cevap vermiyor. Onu öyle gördükçe kahroluyorum.

Bu yaşıma kadar hep onunla yaşadım hiç ayrı kalmadım ve şimdi ondan sonra hayatıma nasıl devam edeceğim? Beni hayatta onun kadar kim sevecek düşünecek, ondan geriye kalan boşluğu nasıl dolduracağım ne yapacağım kara kara düşünüyorum..
Babam öyle idi akciğer kanserinden vefat ettiğinde ben 16 kardeşlerim ise daha küçük yaşlarda idi , yaşadığımız psikolojik travmayı hatırladım ... Allah yardımcınız olsun , başınız sağolsun 😔
 
Bende 1 yıldır hep başkalarının yaşadığını yaşamaktan korktum ve sonunda yaşadım Babam vefat etti. Oluk oluk kan kusuşunu can çekişmesini inim inim inlemesini çaresizce izledim hiç bir şey yapamadım öperek önce yoğun bakıma sonrada morga yolladım..
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun Allah sizlere sabır versin
 
M mervecaglarr Allah kolaylık versin çok zor yaşadığınız. Şu an yaptığınız her şey ilerde iyi ki yapmışımlarınız olacak.

Bu unutulacak geçecek bir acı değil. Sadece şiddeti azalıyor zaman zaman tekrar artıyor tekrar azalıyor
 
aynı süreci yaşadım 10 yıl oldu. aynı kanser. Gözümün önüne geldi yaşadıklarınızı okuyunca. çok zor. tarifi yok. ama güçlü olmak zorundasımız anneniz için. onun için daha da zor. Rabbim şifa versin. 🌺
Herşey gözümün önünde olup bitti ama ben hala inanamıyorum sanki kapıdan girip gelecek gibi 😭
 
Herşey gözümün önünde olup bitti ama ben hala inanamıyorum sanki kapıdan girip gelecek gibi 😭
çok üzüldüm. Rabbim sabır versin. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Diyebileceğim tek şey acınızı yaşayın. Yoksa ilerde daha kötü çıkıyor. Ağlamak isterseniz ağlayın. Bağırmak isterseniz bağrın. Ben günlük tutup babama mektuplar yazarak rahatlamıştım yıllar boyu. Herkes uyuduktan sonra kalkar ağlayarak yazardım. Bu şekilde başa çıkmaya çalıştım. Annemi mutlu etmek için elimden geleni yapmaya çalıştım. Ne güzel son anına kadar yanındaymışsınız. Çok büyük bir şey. Ben il dışında çalıştığımdan son anında yanında olamadım. Gelemedim diye yer içim içimi. Elinizden geleni yapmışsınız. Çok zor Rabbim sabır versin. İstediğiniz zaman yazabilirsiniz. Size kocaman sarılıyorum. Bu acıyla yaşamayı öğreniyor insan. Geçmiyor maalesef😔.
 
aynı süreci yaşadım 10 yıl oldu. aynı kanser. Gözümün önüne geldi yaşadıklarınızı okuyunca. çok zor. tarifi yok. ama güçlü olmak zorundasımız anneniz için. onun için daha da zor. Rabbim şifa versin. 🌺
Sanki hayat herşey anlamını yitirmiş gibi. Sanki birdaha asla içten gülemeyecekmişim gibi.. herşey çok anlamsız..
 
Back
X