Eeee n'olcak şimdi ?

bence bu adam seni seviyor ama tenbel ve usengec ayni esim gibi
bu huyu duzelmicek gibi geliyor bana yani duzelse bile 1 hafta sonra yine basa donecek
yardim alsaniz peki?
ya da konusun soyle 1 haftalik telefonlarinizi kapatip bi tatile cikin bir birinizle vakit gecirin

Isi dolayısıyla bu pek mumkun degil gibi
Evet evet tembel...
Yorgun...
Üsengec..
Dümdüz bir adam
 
Evet...Yapmak icin yapmak,dayatma ile...Kim neyi ne kadar süre yapabilir ki...
Öz diyorum ya...
Özünde cok iyi bir insan olması evlilik icin yetmiyor...
Bir arkadaslik icin evet akrabalik icin evet ama evlilik icin...Hayir yeterli degil..
Muhtesem bir baba olacagini dusunuyorum bazen!
Peki ya ben!

Tamda soylediginiz gibi olmalı sanıyorum...
Hazır oldugumu hissettigim an yollarimiz ayrilmali
Cunku ben kendimden ziyade ona da haksizlik ettigimi dusunuyorum...
Zaman sadece benim icin degil onun icinde geciyor...

Aslında bu çizdiğin eş profili hiç birimize uzak değil. İnsanlar hiç insancıl olmayan çalışma şartları, günden güne asosyalleştiren, körelten, tembelleştiren teknojik bağımlılıklar yüzünden yaşama arzusunu, heyecanını kaybediyor.. Şuraya bi anket koysaydın kaçınızın eşi böyle ilgisiz ve bağımlı diye. Yüzdeyi hepimiz tahmin edebiliyoruzdur.. Kimimiz bu durumu kabullenip kendi kendimize oyalanıyoruz, kimimizin zaten eşlerimizden bi farkı yok ilgisiz, bağımlı, herkes kendi halinde...

Bu belirsizlik içinde, size yaşadığınızı hissettirecek aktiviteler yapmayı deneseniz. Dağcılık kulüplerine katılın, kamplara gidin. Doğanıza dönün, teknolojiden uzak. Eşinizin ihtiyacı olanı ona kendiniz yaşayarak göstermeyi deneyin. Belki eşiniz sizde, neyi kaçırdığını görür. Hayatın nasıl ellerinden kayıp gittiğini, zamanının ne kadar değersiz ve boş geçtiğini, siz yaşarken sorgular. Denemekte fayda var.
 
Bi işe girsen ya da kursa falan gitsen belki tutuşur farklı çevren olunca
 
Ben boyle birsey istemem ki :KK43:
Kıskandırmak vs...
Icinde varsa zaten rutin hayattada dikkat eder bazı seylere..
Zorlama ile hissettirmek
Ne bileyim bilemedim.....
Kıskanma değil hani farklı konuşacak bişeyleriniz olur katılacak arkadaş ortamı falan ilgisi sana döner
 
Düşünün ki ev ve iş arasında gidip gelip (affınıza sığınarak) mal gibi bi hayat yaşıyorsunuz. Hayatta yapılabilcek en zevkli şeyin sümük gibi bi koltuğa yapışıp oyun oynamak olduğunu falan düşünüyorsunuz. Yaşama bi anlam veremiyor, gelecek için hiç bi hedef koyamıyorsunuz. Etrafınızda olan biten umrunuzda değil, birileri olsa da olur olmasa da. Ne zararınız var kimseye ne yararınız. Amaçsızca, öylece yaşıyorsunuz.

Sonra evin içinde biri yepyeni heyecanlar içinde, bir şeylerden dolayı çok mutlu, huzurlu bi hayat yaşamaya başlıyor. Hevesli, çalışıyor, hareket ediyor, bi yerlere gidiyor, yeni şeyler deniyor, görüyor, öğreniyor, heyecanlanıyor. Sizden başka bir şeyle ilgileniyor ve bu onu mutlu ediyor. Siz kös kös yatarken o bişeyler keşfediyor.

Siz bu insanı merak eder, onun iç dünyasına girmek, ona katılmak ister miydiniz ?
 
Bu sabah saat 10.45......
Gitmem gereken bir yer var.
Adliye.
Neden peki?
Anlaşmalı Boşanma...
Gittim mi?
Hayır.
Neden?
Bilmiyorum.............

Evet bilmiyorum.Gidemedim.Ayaklarım gitmedi.
Dün bir ağırlık çöktü ruhuma,bir gözyaşı ki sel oldu sel...
Takip edenler bilir.
Evet şiddet yok,kumar yok,aldatma yok.
Ilgisizlik var.
Farklı beklentiler farklı pencerelerden hayata bakış var.
Ruhsuzluk var.
Otel gibi kullanılan bir ev var.
Uyuşmayan ve kavuşmayan tenler var.
Var oğlu var...
Peki ben neden gidemedim?
Gelecek kaygısı,elalem furyası,vicdan,alışkanlıklar...
Acaba başa mı sardım.Yine mi hapsettim kendimi bu mutsuzlugun içine...
Ne olacak simdi?


alışkanlıkları terketmek çok zordur. Sevgi yok dersin belki doğrudur da ama alışılmışlar vardır işte..
 
eski konularına baktım da pek bişey anlaşılmıyor. ilgisizmiş, telefonla oyun oynuyomuş, bi de banyo yapmıyomuş. bunlar için boşanılmaz gel deneyelim vs demedi mi? demediyse yol ver gitsin. mahkemeye gitmemekle hata etmişsin bence.
Banyo yapmama buyuk bir sorun bence. Kotu kokma bosanma sebebidir.
 
Bu sabah saat 10.45......
Gitmem gereken bir yer var.
Adliye.
Neden peki?
Anlaşmalı Boşanma...
Gittim mi?
Hayır.
Neden?
Bilmiyorum.............

Evet bilmiyorum.Gidemedim.Ayaklarım gitmedi.
Dün bir ağırlık çöktü ruhuma,bir gözyaşı ki sel oldu sel...
Takip edenler bilir.
Evet şiddet yok,kumar yok,aldatma yok.
Ilgisizlik var.
Farklı beklentiler farklı pencerelerden hayata bakış var.
Ruhsuzluk var.
Otel gibi kullanılan bir ev var.
Uyuşmayan ve kavuşmayan tenler var.
Var oğlu var...
Peki ben neden gidemedim?
Gelecek kaygısı,elalem furyası,vicdan,alışkanlıklar...
Acaba başa mı sardım.Yine mi hapsettim kendimi bu mutsuzlugun içine...
Ne olacak simdi?
konularını biliyorum tatlım ... eşin ile konuştun mu peki ?
 
Back
X