son başlıklarımda yakın bir erkek arkadaşımdan bahsetmiştim. forumdaki tavsiyeleri dinledim ve ona bir kereliğine romantik davrandım. artık benimle doğrudan flört ediyor. ben de ona hislerimi ufak davranışlarla belli ediyorum. başını konuşurken aniden omzuma koydu. bi keresinde üşüdüm dediğimde sarılıp ısıtmaya çalıştı. ben sevgilim olmadığı için bu davranışlarından çekiniyorum geri çekiliyorum. neyse meselem bu değil.
kendisi egoist biri. doğrudan iyiyim mükemmelim demese de bunu hissedebiliyorum. bunu ona da söyledim evet fazlasıyla öyleyim dedi.
başlarda egoistliği benim için bir sorun teşkil etmiyordu. tam tersine bu özelliği onu güçlü kılıyor. her işin altından kalkabileceğine inanıyor, çabalıyor, azim gösteriyor. bu yönden çok beğeniyordum onu. yakışıklı bi erkek olmamasına rağmen de fiziken kendine güveniyor galiba.
tırnağıma siyah oje sürmüştüm. siyah ojenin bana yakıştığını söyledi. siyahı seven bir çocuk. hemen ardından ; beni siyahla çok kolay etkileyebilirsiniz dedi.
açıkçası bu lafını hiç romantik bulmadım. yaz tatiliyle ilgili planlarımızdan söz ettik. beni ikna edebildiğiniz sürece sizinle tüm yaz boyunca her yere gelebilirim dedi. yalnız kalmadık pek. bu sohbetleri bikaç arkadaşla beraber yapmıştık hep. beni niçin ikna etmeliymişim ki onu? diycek bişiy bulamadım sustum.
benimle kendi egosunu tatmin etmek için flört ediyor olabilir mi diye şüphe düştü içime, ta en başa döndüm.
aslında artık gözü hep üzerimde, eskisine göre daha çok yakınımda ve derslerde gözü üzerimde. daha kibar ve güleryüzlü. bense artık kendimi ona belli ettiğim için yüzüne pek bakamıyorum. ondan uzaklaştığımda kıyıya köşeye çekiliyor yaklaşmıyor yanıma fakat tek bir lafımla da önceden olduğu gibi sıcak davranıyor iyi hissettiriyor.
paşa gönlü için kandırılıyor muyum? yoksa bu egoistlik ona gurur da mı aşılıyor?