• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

El birliğiyle benim tutumumu nasıl değiştireceğimi öğretin arkadaşlar,lütfen!

Khushi .!.:
Biz evlendikten 2ay sonra babam beyin kanaması geçirdi,felç vurdu.1 yıl tedavi gördü.3 yıl sonra kansere yakalandı.mecburen emekli olmak zorunda kaldı.üst üste yaşadığım bu süreçlerde duygusal bakmış objektif olamamış olabilirm.ama bu süreçlerde sürekli ailen şöyle böyle sen böylesin,biz olamadın sözleri bile bitiriyordu beni.ben babama baktığımda evlatları için mücadele eden ,bir tek güzel gün görmemiş ,hayatı hep çalışmakla geçmiş yorgun bir savaşçı görüyorum.eşim gibi bakamıyorum veya baktığımda cimri bir adam görmüyorum.ben insanları bir kalemde silemiyorum yada ilk yanlışında gözden çıkaramıyorum.artılarına eksilerine gördüğüm iyiliklerini bakıyorum.tam tersi bir durumda olsaydık yine aynı mı düşünürdüm bilmiyorum. Ama çok huzursuzsam kesinlikle gitmek isterdim bunu biliyorum.benim çocuklarıma birley almıyorlar diye dede ve nineyi suçlar mıydım ,sanki verdikleri sevgiye ve değere bakardım.çocuklar maddiyatçı değildir.onlarla ne kasar illedğşnşze önem verirler.evimin anahtarını çocuklarımı gönül rahatlığıyla teslim edebilirim.eksileri görürken biraz artılarıda görmek dişe getirmek gerekmez mi.ben asla benim yaptıklarım yada tavrım tutumum doğru demedim.ben suçlu aramıyorum ki ,burada yüzlerce farklı kültürden farklı aile ve şehirden farklı yaşammtarzlarından ,eşlerinden tecrübeyle sabit konuşabilecek fikir verebilecek dışarıdan bir göz olabilecek insanlar olduğu için yazdım..Lincide yedim.sağlık olsun..ama yanlış bir bakış açısına sahip olduğumu farketmiş oldum.hepinizden Allah razı olsun..Bir şeylerin farkın varmama vesile oldunuz.keşkw elimde sihirli bir değnek olsada her şeyi geri alabilsem ama yok..eşimle defalarca konuştum ayrılmak mı istiyorsun 13 yıldır aynı şeyleri dinliyorum dedim .Bu bize zarar veriyor artık benimde psikolojim bozuldu ne olur gidelim yada gel uzmandan destek alalım dedim.sen değişmez sin yapında yok bu senin sucun değil senin yapında yok. Böyle götüreceğiz işte dedi.gerçwkten ayrılalım dese bu kafar canım acımaz Dı.çok zor bir şey mi istiyorum çaresizliğimi görmemesi beni ayrıca üzüyor.üstüne bana seni bir kadın olarak göremiyorum gözümde annesin dedi.benim kalbim yok mu ben kırılmıyor muyum,ama bir şekilde mücadele vermeye çalışıyorum çaba harcamaya uğraşıyorum.dönüp dolaşıp suçlanmak çok kötü bir his.insana kendi değersiz ve suçlu hissettiriyor..hazmedemediği aşamadığı şeyler için beni bu şekilde cezalandırması benim içimi acıtıyor..Bu da böyle bir imtihan..Allah hiç birinize yaşatmasın..ne yapayım şu an çaresizim..Mevla görelim neyler neylerse güzel eyler..
Genişletmek için tıkla...
 
Biz evlendikten 2ay sonra babam beyin kanaması geçirdi,felç vurdu.1 yıl tedavi gördü.3 yıl sonra kansere yakalandı.mecburen emekli olmak zorunda kaldı.üst üste yaşadığım bu süreçlerde duygusal bakmış objektif olamamış olabilirm.ama bu süreçlerde sürekli ailen şöyle böyle sen böylesin,biz olamadın sözleri bile bitiriyordu beni.ben babama baktığımda evlatları için mücadele eden ,bir tek güzel gün görmemiş ,hayatı hep çalışmakla geçmiş yorgun bir savaşçı görüyorum.eşim gibi bakamıyorum veya baktığımda cimri bir adam görmüyorum.ben insanları bir kalemde silemiyorum yada ilk yanlışında gözden çıkaramıyorum.artılarına eksilerine gördüğüm iyiliklerini bakıyorum.tam tersi bir durumda olsaydık yine aynı mı düşünürdüm bilmiyorum. Ama çok huzursuzsam kesinlikle gitmek isterdim bunu biliyorum.benim çocuklarıma birley almıyorlar diye dede ve nineyi suçlar mıydım ,sanki verdikleri sevgiye ve değere bakardım.çocuklar maddiyatçı değildir.onlarla ne kasar illedğşnşze önem verirler.evimin anahtarını çocuklarımı gönül rahatlığıyla teslim edebilirim.eksileri görürken biraz artılarıda görmek dişe getirmek gerekmez mi.ben asla benim yaptıklarım yada tavrım tutumum doğru demedim.ben suçlu aramıyorum ki ,burada yüzlerce farklı kültürden farklı aile ve şehirden farklı yaşammtarzlarından ,eşlerinden tecrübeyle sabit konuşabilecek fikir verebilecek dışarıdan bir göz olabilecek insanlar olduğu için yazdım..Lincide yedim.sağlık olsun..ama yanlış bir bakış açısına sahip olduğumu farketmiş oldum.hepinizden Allah razı olsun..Bir şeylerin farkın varmama vesile oldunuz.keşkw elimde sihirli bir değnek olsada her şeyi geri alabilsem ama yok..eşimle defalarca konuştum ayrılmak mı istiyorsun 13 yıldır aynı şeyleri dinliyorum dedim .Bu bize zarar veriyor artık benimde psikolojim bozuldu ne olur gidelim yada gel uzmandan destek alalım dedim.sen değişmez sin yapında yok bu senin sucun değil senin yapında yok. Böyle götüreceğiz işte dedi.gerçwkten ayrılalım dese bu kafar canım acımaz Dı.çok zor bir şey mi istiyorum çaresizliğimi görmemesi beni ayrıca üzüyor.üstüne bana seni bir kadın olarak göremiyorum gözümde annesin dedi.benim kalbim yok mu ben kırılmıyor muyum,ama bir şekilde mücadele vermeye çalışıyorum çaba harcamaya uğraşıyorum.dönüp dolaşıp suçlanmak çok kötü bir his.insana kendi değersiz ve suçlu hissettiriyor..hazmedemediği aşamadığı şeyler için beni bu şekilde cezalandırması benim içimi acıtıyor..Bu da böyle bir imtihan..Allah hiç birinize yaşatmasın..ne yapayım şu an çaresizim..Mevla görelim neyler neylerse güzel eyler..
 
Khushi .!.:
Biz evlendikten 2ay sonra babam beyin kanaması geçirdi,felç vurdu.1 yıl tedavi gördü.3 yıl sonra kansere yakalandı.mecburen emekli olmak zorunda kaldı.üst üste yaşadığım bu süreçlerde duygusal bakmış objektif olamamış olabilirm.ama bu süreçlerde sürekli ailen şöyle böyle sen böylesin,biz olamadın sözleri bile bitiriyordu beni.ben babama baktığımda evlatları için mücadele eden ,bir tek güzel gün görmemiş ,hayatı hep çalışmakla geçmiş yorgun bir savaşçı görüyorum.eşim gibi bakamıyorum veya baktığımda cimri bir adam görmüyorum.ben insanları bir kalemde silemiyorum yada ilk yanlışında gözden çıkaramıyorum.artılarına eksilerine gördüğüm iyiliklerini bakıyorum.tam tersi bir durumda olsaydık yine aynı mı düşünürdüm bilmiyorum. Ama çok huzursuzsam kesinlikle gitmek isterdim bunu biliyorum.benim çocuklarıma birley almıyorlar diye dede ve nineyi suçlar mıydım ,sanki verdikleri sevgiye ve değere bakardım.çocuklar maddiyatçı değildir.onlarla ne kasar illedğşnşze önem verirler.evimin anahtarını çocuklarımı gönül rahatlığıyla teslim edebilirim.eksileri görürken biraz artılarıda görmek dişe getirmek gerekmez mi.ben asla benim yaptıklarım yada tavrım tutumum doğru demedim.ben suçlu aramıyorum ki ,burada yüzlerce farklı kültürden farklı aile ve şehirden farklı yaşammtarzlarından ,eşlerinden tecrübeyle sabit konuşabilecek fikir verebilecek dışarıdan bir göz olabilecek insanlar olduğu için yazdım..Lincide yedim.sağlık olsun..ama yanlış bir bakış açısına sahip olduğumu farketmiş oldum.hepinizden Allah razı olsun..Bir şeylerin farkın varmama vesile oldunuz.keşkw elimde sihirli bir değnek olsada her şeyi geri alabilsem ama yok..eşimle defalarca konuştum ayrılmak mı istiyorsun 13 yıldır aynı şeyleri dinliyorum dedim .Bu bize zarar veriyor artık benimde psikolojim bozuldu ne olur gidelim yada gel uzmandan destek alalım dedim.sen değişmez sin yapında yok bu senin sucun değil senin yapında yok. Böyle götüreceğiz işte dedi.gerçwkten ayrılalım dese bu kafar canım acımaz Dı.çok zor bir şey mi istiyorum çaresizliğimi görmemesi beni ayrıca üzüyor.üstüne bana seni bir kadın olarak göremiyorum gözümde annesin dedi.benim kalbim yok mu ben kırılmıyor muyum,ama bir şekilde mücadele vermeye çalışıyorum çaba harcamaya uğraşıyorum.dönüp dolaşıp suçlanmak çok kötü bir his.insana kendi değersiz ve suçlu hissettiriyor..hazmedemediği aşamadığı şeyler için beni bu şekilde cezalandırması benim içimi acıtıyor..Bu da böyle bir imtihan..Allah hiç birinize yaşatmasın..ne yapayım şu an çaresizim..Mevla görelim neyler neylerse güzel eyler..
Genişletmek için tıkla...
O kadar pasifsiniz ki ne eşinize ne ailenize resti çekebiliyorsunuz. Geçin karşısına “ben hatamı anladım, elimden geldiğince düzeltiyorum. Ama sen bu şekilde devam edeceksen ben buna tahammül etmeyeceğim. Ya eski defterleri açmaktan vazgeçer bana koca olursun ya da herkes kendi yoluna çocuklarını haftada bir görürsün. Ben bu muameleye katlanmak zorunda değilim” diye bir konuşma yapsanız hayatınızdaki herşey eşinizle ya da eşiniz olmadan yoluna girecek. Siz ise hala çabalamaktan bahsediyorsunuz.
 
Khushi .!.:
Ben gitmek istememe nedenini ekonomik sıkıntı yaşamaktan korktuğu için olduğunu düşünüyorum, bunu hiç dile getirmedi,esip gürlüyor ama ,İstanbulda kiralar iyi bir ev isyorsan 3 binden başlıyor.2 çocuk okulları servisleri.kşra vermek zor gelecek.evşmşz var oraya gidelim dedim taksitlerini ödüyoruz.site içi olduğu için aidatı vs var.oranın kirasını alıp başka yerden tutalım dedim.hiç bir şey demedi.söyleniyor ama içten içe gitmek istemiyor sanki ,görümcemler bu durumları biliyorlar.laf arasında şöyle birşey geçti abim ancak oradan kşralarfan birini Baban sana verip destek olursa çıkar dedi.öyle düşünüyorum ben dedi.ben de ben babama bana kıranın tekini ver nasıldyim ,kaç sene burda oturduk alan adam baksın demez mi dedim.kaynanmds olmaz öyle zaten söylenmez dedi.
Genişletmek için tıkla...
iyi olmak istiyorsa eşiniz mecbur çıkacak bu konuda çok haksız
 
Yani seni kadın olarak görmüyorum demesi çok ağır bir cümle . Neden resti cekmiyorsunuz. Taşınalim diyorsunuz ona yok diyor , terapiste gidelim diyorsunuz ona yok diyor. Hiçbir çözüme gelmiyor eşiniz.
Siz alttan aldıkça kendini tümden haklı görmüş,ki kendi hataları da var eşinizin.
Siz olay çıkmasın kavga olmasın dedikçe tepenize binmiş. Artık yeter demenizin zamanı bence .
 
Tabii yıllık en az 25.000 kira vermesi zor. Senin canını sıkmak bedava. Çözüm isteyen bir göz oda tutar evini ayırır. Can başka canan başka. İnsan başkasının yetiştirdiği çocuğun her huyunu bilemez ki. Bu yaştan sonra ev ver kızını ver bir de yaranmaya uğraş. Bu yaşlılara çok üzülüyorum ya.
 
Khushi .!.:
Biz evlendikten 2ay sonra babam beyin kanaması geçirdi,felç vurdu.1 yıl tedavi gördü.3 yıl sonra kansere yakalandı.mecburen emekli olmak zorunda kaldı.üst üste yaşadığım bu süreçlerde duygusal bakmış objektif olamamış olabilirm.ama bu süreçlerde sürekli ailen şöyle böyle sen böylesin,biz olamadın sözleri bile bitiriyordu beni.ben babama baktığımda evlatları için mücadele eden ,bir tek güzel gün görmemiş ,hayatı hep çalışmakla geçmiş yorgun bir savaşçı görüyorum.eşim gibi bakamıyorum veya baktığımda cimri bir adam görmüyorum.ben insanları bir kalemde silemiyorum yada ilk yanlışında gözden çıkaramıyorum.artılarına eksilerine gördüğüm iyiliklerini bakıyorum.tam tersi bir durumda olsaydık yine aynı mı düşünürdüm bilmiyorum. Ama çok huzursuzsam kesinlikle gitmek isterdim bunu biliyorum.benim çocuklarıma birley almıyorlar diye dede ve nineyi suçlar mıydım ,sanki verdikleri sevgiye ve değere bakardım.çocuklar maddiyatçı değildir.onlarla ne kasar illedğşnşze önem verirler.evimin anahtarını çocuklarımı gönül rahatlığıyla teslim edebilirim.eksileri görürken biraz artılarıda görmek dişe getirmek gerekmez mi.ben asla benim yaptıklarım yada tavrım tutumum doğru demedim.ben suçlu aramıyorum ki ,burada yüzlerce farklı kültürden farklı aile ve şehirden farklı yaşammtarzlarından ,eşlerinden tecrübeyle sabit konuşabilecek fikir verebilecek dışarıdan bir göz olabilecek insanlar olduğu için yazdım..Lincide yedim.sağlık olsun..ama yanlış bir bakış açısına sahip olduğumu farketmiş oldum.hepinizden Allah razı olsun..Bir şeylerin farkın varmama vesile oldunuz.keşkw elimde sihirli bir değnek olsada her şeyi geri alabilsem ama yok..eşimle defalarca konuştum ayrılmak mı istiyorsun 13 yıldır aynı şeyleri dinliyorum dedim .Bu bize zarar veriyor artık benimde psikolojim bozuldu ne olur gidelim yada gel uzmandan destek alalım dedim.sen değişmez sin yapında yok bu senin sucun değil senin yapında yok. Böyle götüreceğiz işte dedi.gerçwkten ayrılalım dese bu kafar canım acımaz Dı.çok zor bir şey mi istiyorum çaresizliğimi görmemesi beni ayrıca üzüyor.üstüne bana seni bir kadın olarak göremiyorum gözümde annesin dedi.benim kalbim yok mu ben kırılmıyor muyum,ama bir şekilde mücadele vermeye çalışıyorum çaba harcamaya uğraşıyorum.dönüp dolaşıp suçlanmak çok kötü bir his.insana kendi değersiz ve suçlu hissettiriyor..hazmedemediği aşamadığı şeyler için beni bu şekilde cezalandırması benim içimi acıtıyor..Bu da böyle bir imtihan..Allah hiç birinize yaşatmasın..ne yapayım şu an çaresizim..Mevla görelim neyler neylerse güzel eyler..
Genişletmek için tıkla...
Ben anne babanızda evliliğinizi tehlikeye sokacak kadar büyük bir problem göremedim. Hataları elbette var ama hayati şeyler değil. Koskoca insanlar yeri gelmiş özürde dilemiş, daha ne yapacaklardı?
Eş ailesi ile problem yaşamayan insan sayısı yaşayanların yanında emin olun çok azdır.
Hiç birimize gak deyince ekmek, guk deyince su vermiyorlar nazımızla oynamıyorlar.
Yeri geliyor sınırlarımızı belli ederek istemeseler de saygı duyulmasına zorluyoruz, yeri geliyor kulak asmıyoruz.
Bende kv min evlilik hayatım boyunca sevdiğim bir yemeği özellikle benim için yaptığını görmedim.
Ne yapayım eşimin kafasını mı yiyeyim. Ben ailemi eşimle kurmuşum kapımı kapatınca o var yanımda.
Onun bana verdiği değere bakarım. Kendimi savunmam gereken bir olay olursa da kendim hallederim koskoca kadınım.

Eşiniz sizi çok güzel manüpüle etmiş, huzursuzluğu hep diri tutuyor ama çözüm için adım atmıyor.
Değişip değişmeyeceğinizi denemiş mi nasıl bu kadar eminmiş? Diyorum ya manüpüle ediliyorsunuz, hatayı kendinizde aramaya zorlanıyorsunuz resmen. Açın gözünüzü problem siz yada aileniz değil eşiniz bana göre.

Sadece ailenizde değil eşinize karşıda pasif davranmışsınız. Oda bu durumu çok güzel kullanmış.
Sizin çocuklarınıza her ay altın takıyor zaten aileniz farkında değil misiniz?
Evlilik hayatınız boyunca bir defa dahi kira vermemişsiniz, o gideri kendinize ve çocuklarınıza harcamışsınız.
Bunu neden söylemiyorsunuz eşinize.
"Benim ailem evini verdi bir defa dahi kira ödemedin, hala altın vs bık bık konuşuyorsun, sen benim ailem için ne yaptın? Ya da senin ailen ben ve çocuklarım için ne yaptı" diyemiyor musunuz?

Çaresiz falan değilsiniz yakın gemileri "ailemden rahatsızsan başka eve çıkıp birde öyle deniyelim, yada bu kadar mutsuzsan boşanalım" deyin. Bu iki şart dışında açık kapı bırakmayın istikrarlı olun. Ancak bu şekilde eşinizi taşınma yada terapi için ikna edebilirsiniz.
Khushi .!.:
Ben gitmek istememe nedenini ekonomik sıkıntı yaşamaktan korktuğu için olduğunu düşünüyorum, bunu hiç dile getirmedi,esip gürlüyor ama ,İstanbulda kiralar iyi bir ev isyorsan 3 binden başlıyor.2 çocuk okulları servisleri.kşra vermek zor gelecek.evşmşz var oraya gidelim dedim taksitlerini ödüyoruz.site içi olduğu için aidatı vs var.oranın kirasını alıp başka yerden tutalım dedim.hiç bir şey demedi.söyleniyor ama içten içe gitmek istemiyor sanki ,görümcemler bu durumları biliyorlar.laf arasında şöyle birşey geçti abim ancak oradan kşralarfan birini Baban sana verip destek olursa çıkar dedi.öyle düşünüyorum ben dedi.ben de ben babama bana kıranın tekini ver nasıldyim ,kaç sene burda oturduk alan adam baksın demez mi dedim.kaynanmds olmaz öyle zaten söylenmez dedi.
Genişletmek için tıkla...
Eşinizin beğenmediği cimri dediği babanız kendi evini yapmış, üstüne evlatlarına da yapmış oturtmuş içine.
Kendisi hali hazırda duran evine gitmeye korkuyor sonra da babanıza cimri diyor.
Üstelik onun evinde otururken, hangi cüretle? Siz nasıl bu sözü yutabiliyorsunuz gerçekten anlayamıyorum.

Kaynınız, kv niz kim oluyor babanızın malı üzerinde hakları varmış gibi evinin birinin kirasını sana versin diyorlar?
Nasıl böyle bir konuşmanın geçtiği ortamda sessiz ve ezik kalabiliyorsunuz.
"Emekli maaşlarını da bağlayalım isterseniz, benim ailem maddi anlamda üstüne düşenden fazlasını yaptı. Hangi hakla adamın çalışıp yaptığı evin kirasını oğlunuza versin diyebiliyorsunuz. Madem öyle bunca sene babam destek oldu bundan sonra da siz oğlunuza destek olun" demeniz gerekmez miydi?

Kusura bakmayın ama eşiniz "kv ağırlığımca altın takmadı, evlerini verdi ama istediğim koltuğu almadı, kaynana yan baktı" diyen gelinlerin erkek versiyonu resmen.
 
demın konuya bakım dedım ne oldu ne bıttı
konunun ılk acılıs konusmasıyla konu sahıbının son anlattıkları taban tabana zıt
ılk anlatımınde yuzde yuz aılesı haksızken
sımdı yuzde yuz esı haksız
gelen yorumlara gore neden anormal bır hıkaye degısımı oldu onu da anlamadım

konunun en basında esım aıleme xx yaptı o yuzden sanırım aılemın boyle davrandıklarını dusunuyorum ıkısının arasında kaldım seklınde olsa bambaska yazardık
ben en cok konu sahıbıne sasırıyorum kendı yasadıklarına bıle dogru yerden bakıp aktaramıyor

kesınlıkle aıle terapıstıne gıdın. baska carenız yok.
 
nscckts .!.:
demın konuya bakım dedım ne oldu ne bıttı
konunun ılk acılıs konusmasıyla konu sahıbının son anlattıkları taban tabana zıt
ılk anlatımınde yuzde yuz aılesı haksızken
sımdı yuzde yuz esı haksız
gelen yorumlara gore neden anormal bır hıkaye degısımı oldu onu da anlamadım

konunun en basında esım aıleme xx yaptı o yuzden sanırım aılemın boyle davrandıklarını dusunuyorum ıkısının arasında kaldım seklınde olsa bambaska yazardık
ben en cok konu sahıbıne sasırıyorum kendı yasadıklarına bıle dogru yerden bakıp aktaramıyor

kesınlıkle aıle terapıstıne gıdın. baska carenız yok.
Genişletmek için tıkla...
 
Belkide o kadar suçlanmışımdır ki ,hatayı sadece kendimde görmüşümdür..anlattıklarının hepsi yaşandı,zıtlıktaki alakası yok..mutlak iyi yada mutlak kötü var mı.Ben tarafsızca hislerimi yaşadıklarımı,bakış açımı,eşimin ve aile üyelerimin karakterlerini ortaya koymaya çalıştım.daha öncede söyledim suçlu aramıyorum çünkü bir tane var o da benim.damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmış,ne kadar söylesem anlatsam burada ki bazı arkadaşlara garip,kimine saçma,kimine abartı gelecek..2 çocuğum var.babalarına çok düşkündür,bende eşimi seviyorum.elbette ki yuvam bozulmasın diye çabalıyorum.eşim belki biriktidjleirnden belki zor bir karakter olduğundan belkide suçlaması kolay geldiğinden bütün çabayı benden bekliyor.ne yapayım ,çekip gitmeyi bende biliyorum..ama o burada yazılan söylenilen ahkam kesilen kadar kolay olmuyor..omuzlarımda ki yük yeterince ağır zaten..fikirlerinizi almak başka bir pencereden bakmak istedim.
 
Khushi .!.:
Mesela,ben doğum yaptım tek torunlarına birşey takmDlar ,eşim hasta okduğunda onu değşl beni arayıp soruyorlar,iletişimler benim üzerimden,fıtığı vardı babamlara yardım ediyordu tuğla taşımaya,kimsenin aklına gelmemiş seninn fıtığın var drmek,bende dememişim.kız kardeşim eşine çok taşıma demiş.evde çocklar sırtına çıjarkn aklıma geliyormuş fıtığı ,babama yardım ederken gelmiyormuş.kendisi tavuk sevmez bunu bildikleri halde sürekli beni tavuk yemeye çağırıyorlar,et yada köfte yapıp bunu da senin için yaptık demiyorlar diyor.veya yukarı yemek gönderfiklerinde kızım bunu senin için getirdik diyorlar.buna benzer o kadar çok şey sayabilirim ki.sende bunlara tepkini koymuyorsun diye kızıyor bana.benim oğlum ablamı korkutmuş refleksle oda küfür etmiş.çocuk hepimiz içinde teyzem bana böyle söyledi dedi.onun üzerine babam bir hikaye anlatıp teyzeni korkutma insan korkudan ölür dedi.oğlumda ne dedin dede anlamdımmki dedi.eşim dayanamadı konuyu kapatıyor oğlum dedi,ablam yanlışlıkla ağzımdan çıktı vs demek yerine kapatılacak bir şey yok dedi.ortam buz gibi olunca bende oğlum teyzeni korkutma dedim.sonra kalktık eşim benim tepki vermememe çok bozulmuş.son olayımızda da kızkardeşim eşim be çocuklar parka gitmiştik.sonra eşim büyük oğlumun ve benim çok duygusal olduğumu hakkımızı savunamadığımızı falan söyledi.azıcık üzerlerine gitsen ağızlarını açıp kendilerini ifade edemiyorlar falan dedi.bunun üzerine kızkardeşim sen çok ağır konuşuyorsun çok baskı yapıyorsun drdi ve ağlamaya başladı.bende kötü oldum ve ağlamaya başladım.eşim dediki ne oldu size ne söyledim şimde ben söylesene ben sana baskı mı yapıyorum dedi.bende birşey demedim.bunun üzerine olay büyüdü.eve geldik tartışma devam etti .sen kardeşinş susturamadın öyle bşr şey yok diyemedin vs diye.
Genişletmek için tıkla...
Eşiniz baştan sona haklı ama madem bu kadar rahatsız bir zahmet kirasını ödeyeceği bir eve taşınsın. Hem karnım doysun hem pastam dursun olmuyor işte.
 
Aralarda kaçırmış olabilirsiniz ailemin büyük olarak eşimi içlerine alamayışı,veya sende bizdensin ailedensin msjını ona geçirememeleri ve bunu da bir takım hareketleriyle bilerek veya bilmeyerek yansımaları,eşimin zor bir karakter ve çok alıngan olucu,ince detaylara takılması karşılıklı sevgi depolarını besleyemediler veya dolduramadılar..Bende üstüme düşeni yapamadım.bu sefer en ufak şey batar,buluttan nem kapılır oldu.dedim ya mutlak iyi yada kötü yok..aslında kimse art niyetli değil,sadece empati yapamadılar ve biz diliyle konuşamadıkar.
 
Yardımcı olmaya çalışan fikir veren herkese teşekkür ederim. Zaten söylenecek söz kalmadı..
 
Khushi .!.:
Aralarda kaçırmış olabilirsiniz ailemin büyük olarak eşimi içlerine alamayışı,veya sende bizdensin ailedensin msjını ona geçirememeleri ve bunu da bir takım hareketleriyle bilerek veya bilmeyerek yansımaları,eşimin zor bir karakter ve çok alıngan olucu,ince detaylara takılması karşılıklı sevgi depolarını besleyemediler veya dolduramadılar..Bende üstüme düşeni yapamadım.bu sefer en ufak şey batar,buluttan nem kapılır oldu.dedim ya mutlak iyi yada kötü yok..aslında kimse art niyetli değil,sadece empati yapamadılar ve biz diliyle konuşamadıkar.
Genişletmek için tıkla...
Tmm da eşiniz neden ısrarla orada kalıyor
Ben de takıntılı biriyim esimin ailesi ile bana trilyonlar verseler kalmam.
Ruh sagligimi kaybetmek istemem çünkü.
Mesela eşimin ailesinin 4 çocuğa bir evi var şehrin merkezinde.
Eltilerim bak burası senin yerin dediler.
Ben içine bile girmedim şöyle göz ucuyla baktım sıfır daire.
Ben orada kalsam bedava kalirdim aile apartmanı.
Ki eltilerim yaz-kış köyde yılda iki kez kalırlar evlerinde.
Hani eşimin ailesinin kaldığı yere yarım saat uzaklikta.
Ben bu teklife göz ucuyla bile bakmadım bakmam.
İsterse maaşımın yarısını kiraya vereyim ki veriyorum.
Maaşım da ,5000.
Sizin kadar eşiniz de suçlu.
 
Kendinizi suçlamayı bırakın sorun buluttan nem kapan beleş evde oturan kocanız. Üstelik cimri olan kendisi. Babanızın maddiyatı ile ilgili ne hakla yorum yapar, buna yüzsüzlük denir.
Sadece o değil kocanızın aileside alışmış bu rahatlığa tam yüzsüzlük.
 
Khushi .!.:
Belkide o kadar suçlanmışımdır ki ,hatayı sadece kendimde görmüşümdür..anlattıklarının hepsi yaşandı,zıtlıktaki alakası yok..mutlak iyi yada mutlak kötü var mı.Ben tarafsızca hislerimi yaşadıklarımı,bakış açımı,eşimin ve aile üyelerimin karakterlerini ortaya koymaya çalıştım.daha öncede söyledim suçlu aramıyorum çünkü bir tane var o da benim.damdan düşenin halinden damdan düşen anlarmış,ne kadar söylesem anlatsam burada ki bazı arkadaşlara garip,kimine saçma,kimine abartı gelecek..2 çocuğum var.babalarına çok düşkündür,bende eşimi seviyorum.elbette ki yuvam bozulmasın diye çabalıyorum.eşim belki biriktidjleirnden belki zor bir karakter olduğundan belkide suçlaması kolay geldiğinden bütün çabayı benden bekliyor.ne yapayım ,çekip gitmeyi bende biliyorum..ama o burada yazılan söylenilen ahkam kesilen kadar kolay olmuyor..omuzlarımda ki yük yeterince ağır zaten..fikirlerinizi almak başka bir pencereden bakmak istedim.
Genişletmek için tıkla...
Sizi omuzlarınızdan tutup suçlu falan değilsin diye sallayasım geldi. Bunca yazılandan bunu mu çıkarttınız gerçekten.
Siz eşinizin nazıyla oynadığınız sürece gözünüzde bizler ahlam kesiyor olmaya devam edeceğiz.
Sizde çözümsüz sandığınız ama memnunda olmadığınız bu hayatı yaşamaya devam edeceksiniz.
Tamam peki şöyle sorayım o zaman.
Eşinize sunduğunuz çözüm yollarını neden hayata geçirmek için daha ciddi adımlar atmıyorsunuz?
Derdiniz evliliğinizi kurtarmak, bu problemi ortadan kaldırmak değil mi?
O zaman neden eşinizin inadı yüzünden bu şekilde yaşamaya devam ediyorsunuz?
Karşılıklı atışmaları, fikir yürütmeleri bırakıp neden eyleme dökmüyorsunuz?
 
Khushi .!.:
Yakın olduğumuzda beklentiler çok fazla artıyor.benim şahsen kimseden beklentim yok.halaları niye bir şey almıyor ,yada babanne.veya bende tek gelinim bana birden yapmıyorlar gibi..dile bile getirmem..kimsenin böyle bir mecburiyeti yok.yapılırsa tabi ki insanın ruhu okşayıp,bu tür jestler birlikteliğide güzel kılar..ailem bana ev vermiş kira vermiyorum,ista bul GB bir şehirde bu çok büyük bir nimet. Cimrilikle suçladığı ailem aslında her ay bana 2,3 bin lira destek oluyor.bugün ev alabildiysk arabamız varsa bunda onlarında payı var.ama eşim öyle düşünmüyor.bu bir lütuf değil,tabiki çocuğuna verecek,vermemsi ayıp zaten diyor.biz kısıp yine evimizi arabamızı alır mışız.ben kendini kötü hissetmesin diye evle ilgili konuşma yapmam pek.ama ailem şöyle bakıyor. Biz onları ev verdik.birlik beraberlik olsun dedik.ihyacımız olduğunda onlar bize biz onlara destek olalım bizim oğlumuz yok ,damarlar oğlumuz olsun dedik ama olmadı.mesela hastaneye gidecekler eşim arabayla bıraksın istiyorlar.direk eşime söylediklerinde yapıyor.ama ben söylersem başlıyor taksiyle gitsinler,azıcık ellerini ceplerine atsınlar,bu yaklaşımı bildiğim için söylemek bile istemiyorum. Şunu da söylemem lazım birden bu duruma gelmedi her sene üstüne birşey katarak çoğaldı.dönüp dolaşıp aynı yere çıktı.aidiyet hissedemedim,samimiyetlerine inanmıyorum,tek dostum duvarlar,böyle olmasının sebebi de sensin.
Genişletmek için tıkla...
Bende de ayni moktan bir koca mevcut bizde 13 yıllık evlilik.
Tek fark benim ailem ona aman damat deyip el üstünde tuttu yine yaranamadılar.
Bizim evler uzakta noluyor adam yine seninki gibi ota moka konuşuyor yorum yapıyor.
Adamsa söyleyin kiraya çıksın ailenin verdigi parayı niye eve harcıyorsun at hesaba biriksin böylelerine yaranilmaz ben yaranamadim hayırlısı neyse onu ıstiyorum rabbimden artık.
 
Ben sizin yerinizde olsam tamam ayrı eve taşınıyoruz ve istediğin gibi sen de çocuklar da görüşmeyecek ailemle derdim.
Eşiniz bakalım bu sefer kabul edecek mi ?
Onun derdi kira ödemeyeyim ama içimde ne varsa da eşime kusayım.
Aileniz artık ne yapsa da yaranamaz eşinize çünkü takmış onları artık kafasına. İyi bir şey söyleseler ona da sahte der.

Gerçekten taşınırsanız da bu sefer maddi sorunlarda size yüklenecek, sen aradaki dengeyi kuramadığın için maddi kayıp yaşıyoruz diyecek. Adam artık herşeyde (başta hatalar olmuş) sizi suçlamayı alışkanlık haline getirmiş.
 
Khushi .!.:
Aralarda kaçırmış olabilirsiniz ailemin büyük olarak eşimi içlerine alamayışı,veya sende bizdensin ailedensin msjını ona geçirememeleri ve bunu da bir takım hareketleriyle bilerek veya bilmeyerek yansımaları,eşimin zor bir karakter ve çok alıngan olucu,ince detaylara takılması karşılıklı sevgi depolarını besleyemediler veya dolduramadılar..Bende üstüme düşeni yapamadım.bu sefer en ufak şey batar,buluttan nem kapılır oldu.dedim ya mutlak iyi yada kötü yok..aslında kimse art niyetli değil,sadece empati yapamadılar ve biz diliyle konuşamadıkar.
Genişletmek için tıkla...
Ama canim biz diliyle konusmak derken,benim annem babam bile evlatlarına biz diliyle konusamadi,bizi kimseye muhtac etmediler ama evde ne karar alirken fikir alir,ne de soyledigimizi ka'le alirlardi.
BEN BEN BEN.
Ayni evde oturmak degil,ayni mahallede bile olmak istemezdim ve oturmuyorum da.
Guvenli alani hissedinceye kadar geri cekiliyor insan ister istemez.
Babam baskindir,onun fikri dinlensin,hep o konussun,digerleri onaylasin,damatlari fikir beyan etmesin,ederse etiketler,üzerine carpi atar tabiri caizse.
Ee ben bunu esime neden yasatayim,diyorum ki esime yaşlandılar,birsey diyecek halimiz yok.
O da anlayisla karsilar,ben de onun annesini yuzune vurmuyorum cunki.
Yakinligi gerektigi kadar ayarlamali,yoksa kamp atesine yakin durursan C Calcifer gibi ates topuna donmekte var :D
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X