El iyisi olmak

Anlatabildiğiniz kadar* Zaten sizin için fazla zorlamam merak etmeyin. Kendisine saygısı olmayan birinin derdini hiç okuyamam. Şiddet olayında affeden birinin niye böyle konu açtığını da hiç anlayamadım bunu da eşiniz affeder işte böyle böyle yuvarlanıp gidersiniz bi 10 sene daha😂
Tabi adam bi 10 sene daha dayanırsa
 
Bilemiyorum. Aileyi bir arada tutmak istiyor. Aramızda yaş farkı var çok değil, 6 yaş kadar. Sanırım idare ediyor. Aslında karşılıklı idare ediyoruz bir çok şeyi ama duzeltemiyoruz. Evde hep bı idare etme hali var. Ve benim ara ara gelen cildirmalarim.
Yaş farkıyla alakası olduğunu düşünmüyorum
Ona kalırsa benim eşimde benden on küsür yaş büyük ama hiç saygısızlık yapmam zaten eşim hayatta müsade etmez
uzun yıllar evliyim
Evliliğimizin olmazsa olmazı saygıdır
Herkese saygı duyun ama ilk önce eşinize saygı duyun
 
Diğer sorunu geride birakma çabasındayız. Genel olarakta toparladik. O yüzden şu an için tek sorun bu. Kimseye sorun da begendiremiyoruz. :) Herhalde tekrarı olan bir kavga dövüş, şiddet olayı olsa bu şekilde kalmazdı. Çok zorluk yaşadım o konuda. Hala da tam asabilmis değilim. Ama eşimin pişmanlığınin farkındayım. Ben bu şiddet olayından sonra ne eğitimli insanların nelere nelere sabrettigini öğrenince dehşete düşmüştüm. Yani şiddet işinin öyle sandığınız gibi eğitimle maddi imkanla alakasi olmuyormuş.
Ya eğitimle alakası yokmuş peki o kadar araştırıp dehşete düştüğünüze göre bilgi birikiminizden yararlanmak isterim neyle alakası varmış? Maddi imkanla yok eğitimle yok peki neyle alakası var veya yok bu olayın?
 
Esinizin sınırları ya yok ya da çok gevsemis muhtemelen.
Her insan once bir karsisindaki olcer bicer, adim adim tepki gelmedikce artirir dozajini ve nihayetinde insan zalimlesebilir cunku gucludur artık yani oyle zanneder, yapay bir guc bu.
At sahibine gore kisner kisaca ve kaba tabirle.

Erillik disillik dengeniz de bozulmus yuksek ihtimalle
Siz alaninizi artirdikca o da geri cekilmis.
Saygi duymadiginiz cok acik.

Bir de bu ikincil bir kazanim sagliyor size bence.
Siz cildirdikca adam bir seyler yapmaya kalkisiyorsa siz de bir seyleri boyle alabilmeyi ogrenmis, o da ogrenimi pekistirmis gibi olmus olabilir.

Ama ben anlayamadim size tokat atan bir adam nasil bu kadar taviz verebiliyor?
Normalde de cok baskin birisi misiniz? Manipule etmeyi basarmis (!) gibi gorunuyorsunuz.

Cozum olarak adamin bir silkelenip varligini gostermesi gerekiyor gibi.
Aslında dediğiniz gibi. Normalde de baskın karakterliyim. Bunu eşime karşı yapmak istemiyorum.
Evliliğimizin başında böyle değildim. İlk aylarda bir olayda bir şu işi beceremedin ben sana şöyle yap demiştim, dediğinde ilk tepkimi vermiştim. Senden öncede yolunda giden işlerim vardı. Senle yoluna girecek ya da girmeyecek değil diye. O günden sonra bir daha bu tarz bir ifade kullanmadı.
Aslında eşime diyorum ki olaylarda sorumluluk alsan ben de sorumluluğu alan ve söz sahibi olan kişi olmayacağım ama eşim özellikle çocuklar konusunda sorumluluk almıyor. Ben alınca da herşeye önce bı itiraz ediyor. Bom boş şeylere bile itiraz edince onu dikkate alamıyorum artik.
Örneğin çalışıyorum. Bakıcı ayarlayalım dedim. Her zaman olduğu gibi yok istemiyorum aşka bakıcı dedi. Ama başka türlü olmayacagini bildiğim için kendi başıma araştırdım, tanıştım abla geldi ben gittim ve anlaştım. Sonra eşimi yavaş yavaş ikna ettim. Aradan zaman geçti iyiki de ayarladın bu işi dedi. Bu bir örnek. Her şeyde önce kesin bı itiraz ediyor. Huyu bu.
Dışarı geç saatte cikmama eskiden laf ederdi. İstemezdi ama gerektiğini bana iyi geldiğini gorunce artık birşey demiyor. Kısaca hemen herşey için onu ikna etme çabasına girmem lazım. Ve bu beni çok yoruyor. Hayır demesine de neden diyorum asla bir cevabı yok. Öyle işte, olmaz deyip bırakıyor. Olunca da iyi oldu diyor. Bu tarz durumlar saygimi yitirmeme sebep oluyor.
Mesela çocuk yetiştirme ile ilgili konularda kitap okuyan araştıran hep benim. Eşimse hep o kitaplarda yapılmaması gereken örnekleri yapan kişi. Bazen oturup ben ona okuyorum kitapları, okumaz ama güzel dinler. Uygulamaya çalışır öyle olunca. Ama bunlar sürekli çaba isteyen ve artık insanı yıpratan şeyler oluyor.
 
Mesela örnek olay üzerinden, çocuk elini sikistirdigimda ayy yavrum ya dediğim de eşimin senin yüzünden çocuk korktu demesine karşı ne yapmalıydim. Saygılı bir eş ne yapmaliydi. Gerçekten olayı cozumleyemiyorum.
Bağırmışsanız eşiniz bu cümlede haklı.. Hemen tepki verip, sen konuşma vb.. cümleler kurmak size bir şey kazandırmaz..

Saygılı bir eş olmakla da ilgisi yok ki.. Birbirinizin hatalarıni hemen görüp, hemen eleştiri konusu yapmamalısınız. Bu saygıyı azaltır. Emrivaki tepkiler, çocuklarımızın yanında yaptığımız eleştiriler karşımızdakini üzer.. Öyle bir şey ki zamanla çocuklarda babalarına saygı duymazlar.

Siz eşsiniz, yatağınızı vs her şeyi paylaşıyorsunuz, evlatlarınız var bunlar için bile eşiniz saygıyı haketmez mi?

Geçmişteki sorunlarımızi çözdük dediğiniz için bunları yazıyorum*
 
Bağırmışsanız eşiniz bu cümlede haklı.. Hemen tepki verip, sen konuşma vb.. cümleler kurmak size bir şey kazandırmaz..

Saygılı bir eş olmakla da ilgisi yok ki.. Birbirinizin hatalarıni hemen görüp, hemen eleştiri konusu yapmamalısınız. Bu saygıyı azaltır. Emrivaki tepkiler, çocuklarımızın yanında yaptığımız eleştiriler karşımızdakini üzer.. Öyle bir şey ki zamanla çocuklarda babalarına saygı duymazlar.

Siz eşsiniz, yatağınızı vs her şeyi paylaşıyorsunuz, evlatlarınız var bunlar için bile eşiniz saygıyı haketmez mi?

Geçmişteki sorunlarımızi çözdük dediğiniz için bunları yazıyorum*

Eşim gerçekten saygıyı hak eden biri. Genel olarak durum böyle. Ama aradaki durumlar beni çok yoruyor. Herkese sabredip ona sabredememekte ayrıca üzüyor. Sevginin moda mod aynı kaldığını düşünmeyen biriyim. Rahatsız olduğum durumlar yaşanınca herşeyi yıkıp gemileri yakabilir hale geliyorum. Bu da çok yıpratıcı oluyor karşı taraf için. Saygimin artmasını istiyorum. Ama ağzımdan çıkıyor o kötü ifadeler. 😔
 
Bağırmışsanız eşiniz bu cümlede haklı.. Hemen tepki verip, sen konuşma vb.. cümleler kurmak size bir şey kazandırmaz..

Saygılı bir eş olmakla da ilgisi yok ki.. Birbirinizin hatalarıni hemen görüp, hemen eleştiri konusu yapmamalısınız. Bu saygıyı azaltır. Emrivaki tepkiler, çocuklarımızın yanında yaptığımız eleştiriler karşımızdakini üzer.. Öyle bir şey ki zamanla çocuklarda babalarına saygı duymazlar.

Siz eşsiniz, yatağınızı vs her şeyi paylaşıyorsunuz, evlatlarınız var bunlar için bile eşiniz saygıyı haketmez mi?

Geçmişteki sorunlarımızi çözdük dediğiniz için bunları yazıyorum*
Evet doğru diyorsunuz çok fazla şahit oluyorum annesi saygı duymadığı için babaya saygı duymayan yada tam tersi baba kötü davrandığı için anneyi tersleyen saygısızlık yapanlari

Bence konu sahibi daha ortada çocuk vs yokken ilk başlarda bu yoldan donmeliydi çünkü eşi araştırmayan okunmayan sosyal olmayan biri taban tabana zıt
 
Ya eğitimle alakası yokmuş peki o kadar araştırıp dehşete düştüğünüze göre bilgi birikiminizden yararlanmak isterim neyle alakası varmış? Maddi imkanla yok eğitimle yok peki neyle alakası var veya yok bu olayın?
Ben söyleyeyim gurur
 
Duygularinizi cok ucta yasama durumunuza ne diyor terapist
Cunku burada da iki ayri kisi var gibi ve bu iki kisi cok ucta
Esiniz birinde deliler gibi ofkelenip tokat atiyor bir digerinde hicbir cizgisi yok
Ya ofkesini kontrol edemiyor ya da o kadar sabirli ki alttan aliyor ama malum bu iki kisi arasinda ucurum var

İliski stili konusunda da acmazlariniz var gibi
Ya alttan almaya ben baslarsam korkusu yasiyorsunuz sanki
İliski alttan alan ve alttan alinmasi gereken iki kisiden olusur gibi bir ön kabulunuz olabilir mi

Bilissel terapi gormuyor musunuz, bilissel olarak carpitma ya da kaliplarinizda sorun yok mu cunku bence biz toplum olarak bu konuda muzdaribiz
-Uzman degilim-
 
Eşim gerçekten saygıyı hak eden biri. Genel olarak durum böyle. Ama aradaki durumlar beni çok yoruyor. Herkese sabredip ona sabredememekte ayrıca üzüyor. Sevginin moda mod aynı kaldığını düşünmeyen biriyim. Rahatsız olduğum durumlar yaşanınca herşeyi yıkıp gemileri yakabilir hale geliyorum. Bu da çok yıpratıcı oluyor karşı taraf için. Saygimin artmasını istiyorum. Ama ağzımdan çıkıyor o kötü ifadeler. 😔
Sizin için tek çözüm bir süre ayrı yaşayıp psikolojik destek almak.
 
Eşim gerçekten saygıyı hak eden biri. Genel olarak durum böyle. Ama aradaki durumlar beni çok yoruyor. Herkese sabredip ona sabredememekte ayrıca üzüyor. Sevginin moda mod aynı kaldığını düşünmeyen biriyim. Rahatsız olduğum durumlar yaşanınca herşeyi yıkıp gemileri yakabilir hale geliyorum. Bu da çok yıpratıcı oluyor karşı taraf için. Saygimin artmasını istiyorum. Ama ağzımdan çıkıyor o kötü ifadeler. 😔
Bence sevgi yok eşinize karşı en başından hemde galiba ilk dış görünüşüne kapildiniz sonrasını düzeltirim dediniz ama olmamış
Eşinizde çocuklar var yuva yıkılmasın modunda ya da onun da işine geliyor olabilir nasıl olsa bana karışmayan saygı duymayan biri evli miyiz evliyiz ben de kendime gizli bir dünya kurarım moduna girmiş olabilir
 
Örneğin çalışıyorum. Bakıcı ayarlayalım dedim. Her zaman olduğu gibi yok istemiyorum aşka bakıcı dedi

Peki buna cozumu ne?
Yani yok istemiyorum diye bir sey yok
Bu bir esya degil bu bir cocuk ve cocuga anne babasi isteyken biri bakim vermeli.
Onun onerisi neydi?
 
Duygularinizi cok ucta yasama durumunuza ne diyor terapist
Cunku burada da iki ayri kisi var gibi ve bu iki kisi cok ucta
Esiniz birinde deliler gibi ofkelenip tokat atiyor bir digerinde hicbir cizgisi yok
Ya ofkesini kontrol edemiyor ya da o kadar sabirli ki alttan aliyor ama malum bu iki kisi arasinda ucurum var

İliski stili konusunda da acmazlariniz var gibi
Ya alttan almaya ben baslarsam korkusu yasiyorsunuz sanki
İliski alttan alan ve alttan alinmasi gereken iki kisiden olusur gibi bir ön kabulunuz olabilir mi

Bilissel terapi gormuyor musunuz, bilissel olarak carpitma ya da kaliplarinizda sorun yok mu cunku bence biz toplum olarak bu konuda muzdaribiz
-Uzman degilim-
Klinik psikologla görüştüm sadece. Eşimde der uçlarda yaşıyorsun hep diye. Bu konu üzerinde duygu calismalari yaptık. Ne zaman hangi duyguyu neden hissediyorum gibi. Aslında genelde tolere ediyorum o da beni tolere ediyor çok büyük şeyler yaşanmıyor rayinda güzel gidiyor. Ama adet dönemi öncesi içimden bir canavar çıkıyor 😔
 
Peki buna cozumu ne?
Yani yok istemiyorum diye bir sey yok
Bu bir esya degil bu bir cocuk ve cocuga anne babasi isteyken biri bakim vermeli.
Onun onerisi neydi?
Annem ve annesi. Ama annem zaten anneanneme bakıyor, kayınvalidem de başka şehirde. Herkesin kendinden ödün verip bizle olmasını bekliyordu. Bir yılı zaten böyle idare ettik ve çok zorluk yasadik. Mesele de genelde bu. Bir önerisi yok ama itirazı çok.
 
Eşim gerçekten saygıyı hak eden biri. Genel olarak durum böyle. Ama aradaki durumlar beni çok yoruyor. Herkese sabredip ona sabredememekte ayrıca üzüyor. Sevginin moda mod aynı kaldığını düşünmeyen biriyim. Rahatsız olduğum durumlar yaşanınca herşeyi yıkıp gemileri yakabilir hale geliyorum. Bu da çok yıpratıcı oluyor karşı taraf için. Saygimin artmasını istiyorum. Ama ağzımdan çıkıyor o kötü ifadeler. 😔
O zaman, bu öfkeli halleriniz için iyi bir terapi almalısınız. Madem düzelmesini istiyorsunuz o zaman düzelecektir..

Ama sizde eksik bir.durum var.. Cinselliğiniz ne durumda, başbaşa tatiller yapabiliyor musunuz? Ya da başbaşa kalabiliyor musunuz?

Çok çocuklu olmak, birbirinize vakit ayıramamak da bağları koparır.
 
Sizin burda yapmanız gereken şey kendiniz için terapi almak. Evliliğiniz zaten temelden sarsılmış onun için yapacak bir şey yok
 
Klinik psikologla görüştüm sadece. Eşimde der uçlarda yaşıyorsun hep diye. Bu konu üzerinde duygu calismalari yaptık. Ne zaman hangi duyguyu neden hissediyorum gibi. Aslında genelde tolere ediyorum o da beni tolere ediyor çok büyük şeyler yaşanmıyor rayinda güzel gidiyor. Ama adet dönemi öncesi içimden bir canavar çıkıyor 😔
Bende de aynı sıkıntı var gidip soğuk suyla elimi yüzümü yıkıyorum bildigim zikir vs varsa onu okuyorum ya da kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum ya da tartışma oluyor ama sonrasında uzatmiyorim hiç
Çok aşırı sinir gerginlik vs var bende de kolay şeyler yaşamadım ama kendimi kendim tedavi etmeye çalışıyorum dünya çok boş ve ölümlü bunu aklıma getirmeye çalışıyorum
Vitaminler azalınca artıyor bende kan tahlili yaptırın destek alın
Her gün bir sayfa dahi Kur'an okuyun ya da dinleyin
Her gün bir kitap tan bir kaç sayfa okumaya çalışın
Hep sizden daha kötü durumda olanları düşünün şükredin
 
O zaman, bu öfkeli halleriniz için iyi bir terapi almalısınız. Madem düzelmesini istiyorsunuz o zaman düzelecektir..

Ama sizde eksik bir.durum var.. Cinselliğiniz ne durumda, başbaşa tatiller yapabiliyor musunuz? Ya da başbaşa kalabiliyor musunuz?

Çok çocuklu olmak, birbirinize vakit ayıramamak da bağları koparır.
Cinsellikle ilgili çok bir sıkıntı yok. Yani isteklerimizi birbirimize iletiriz ve bu anlamda da sorun yaşamıyoruz. Ama sıklığı haftada iki civarında. Çünkü benim yorgun olmam durumu etkiliyor malesef. Gerçekten duzelmek istiyorum. Terapiyi bir süredir bırakmıştım. Çünkü asıl gitme sebebim şiddet olayı üzerineydi. Dediğim gibi çok şükür durum düzeldi. Ha tamamen astım diyemem asla ama takılı kalmayı bıraktım.
Birlikte özel vakit geciremiyiruz. Arada öğle aralarında kahve içmeye yemek yemeye çıktığımız oluyor ama çocukları bırakıp tatile gitmek henüz mümkün olmadı. Çünkü ikizler yeni iki yaşı doldurdular.
 
Evet doğru diyorsunuz çok fazla şahit oluyorum annesi saygı duymadığı için babaya saygı duymayan yada tam tersi baba kötü davrandığı için anneyi tersleyen saygısızlık yapanlari

Bence konu sahibi daha ortada çocuk vs yokken ilk başlarda bu yoldan donmeliydi çünkü eşi araştırmayan okunmayan sosyal olmayan biri taban tabana zıt
Kesinlikle çok doğru. Gençken çocuklarımızın önünde yaşadıģımiz her şey, yaş ilerleyip, çocuklar büyüyünce önümüze çıkar.. Mutlu bir yuvadan çıkan çocuklar Mutlu yetişkinler olurlar. Kavga, tartışma olan evden de tam tersi olur..
 
Back
X