- 30 Aralık 2010
- 1.650
- 1.161
- 39
- Konu Sahibi Dea_Tacita15
- #1
Mükemmel bir eş, mükemmel bir ev hanımı, mükemmel bir evlat-gelin-öğretmen-anne v.b değilim ama elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Çocukluğumdan beri ne yaparsam yapayım anneme beğendiremezdim. Abim ne yaparsa haklıydı. Açık açık demese bile gözünde öyle olduğunu hep hissettim. Büyüdüm evlendim. Şimdi de eşim ne yaparsam yapayım beğenmiyor. 7 yıllık evliyim. Sürekli eleştiriliyorum. Hastalıktan kafamı kaldıramadığımda bile söylendiğini biliyorum. Son 10 gündür eşim namaza başladı. 5 vakit kılıyor. Namaza başlayan adam mülayimleşir. Bu iyice aksileşti. Dün akşam bir yere gitmemiz gerekti. Oğlumuzu götürmedik babannesine bıraktık. Almaya geldiğimizde oğlum bizimle gelmek istemedi. Gönlünü ettik eve getirdik. Oğlum çişim geldi dedi. Ben de adet olduğum ve çok yoğun kanamam olduğu için eşime götürür müsün dedim. Sağolsun götürdü ama giderken çocuğu getiresiye kadar uğraştın getirdin ilgilenmiyorsun. Göstermelik seviyorsun dedi. Çok ağrıma gitti. Yatsı namazını kılmaya gitti. Ben de bu namazı kılıyorsun ama kırdığın kalbimin hesabını nasıl vereceksin dedim. Çok dokundu anneliğimi de eleştirmesi.