Canım ben yaşadım...özür dilemeler, hayattan kopmalar, krizler geçirmeler, kendime zarar vermeler, ağlama krizleri, psikilojiyi alt üst etme..Hepi boş'muş..Kaç defa ayrılıp barıştık, hep ben yıprandım..O da yıprandı ama benim gibi değil...2 gün önceye kadar evimin altından geçip 2 adımda bir baktı, 30 40 defa...Tamda hıçkıra hıçkıra ağladığım zamanda..Bazen karşılıklı hissederiz diye düşünüyorum ama olmayınca da olmuyo...Çok zorladık Çok Çok Çok ama olmadı..O herşeyi mahvetti..Şu anda ne desek boş, kafanı yastığa koyduğunda yine herşey başa dönücek, zamana bırakmak..Ama emin ol geçicek, şimdiki acından eser kalmicak..Hakkında hayırlısı olsun..