Lonely bugün ne fark ettim biliyor musun?
Bir ay önce 1,5 ay görüştüğüm adamdan ayrıldım. Ben aramızdaki ilişkiyi bitirdim, o bana çok güzel laf sokarak arkadaşlığı bitirdi. O günden beri de artık ister zedelenmiş ego, ister akılda kalması diyelim, ayrıldıktan sonra aklıma gelmeyen adam aklıma gelir oldu
Arada instagramdan hala takip ediyor mu falan diye bakıyordum.
Sonra bugün hiç beklemediğim bir zamanda başka biriyle kahve içtim. Ve ne kahve içerken, ne sonrasında inan aklıma bile gelmedi. "Amaaan" modundayım.
Fark ettim ki bu kadar çok aklıma gelmesinin sebebi boşlukta olmammış. Aklıma gelmesi için fırsat veriyormuşum. İlgimi aklımı başka şeylere yöneltince gayet de unuttum adamı. Sadece başkasıyla dışarıda olmak da değil, hoşuma giden hobilerimi yaparken de unuttuğumu fark ettim. Unuttuğumu fark etmiyormuşum sadece. "Ben ya hep ya hiçtir demiştim sana" olmuştu son lafı, artık hiç oldu
Aklını başka şeylere yönelt. Kitap oku, müzik dinle, evde saçma sapan dans et, tak kulaklıklarını yürüyüş yap, yeni bir dizi bul otur bir sezonu bitir. Elini telefondan uzak tut yeter ki.
Bir süre sonra "ya sen kim köpek" diyeceksin bak emin ol
Peki ne gerek var? Hiç gerek yok. Benim üzüntüm bana yetmiş de artmış zaten. Geçmişimi geleceğimi kaybetmişim o an (öyle hissediyoya insan), daha neyimi kaybedeyim daha fazla üzülerek? Zaten insan bu şekilde davranışlarla kendini daha fazla üzmeye çalışmasa emin olun o aşk acısı da daha çabuk atlatılabiliyo.. Ve yoluna mutlu olabileceği biri çıkabiliyo
Ben 10 yıl sevgili olduğum 10 yılın sonunda evlenip 2 ay sonra boşandığım adamın arkasından bu kadar üzülmedim o yüzden anlamlandıramıyorum bu gibi saçmasapan durumları kusura bakmayın.
