Kızlar merhaba, son zamanlarda canımı gerçekten çok sıkan bir konuyu sizinle paylaşmak istiyorum.
Bende elti bol maşallah, ama bir tanesi canımı çok sıkmaya başladı. Şöyle ki ; sürekli ben kimseyi statü farkından, eğitim farkından aşağılamam, Allah korusun öyle bi düşünceden içimden düşünsem bile kendim utanırım, lakin bazı insanlar bunu zorlaaaa düşündürtmeye uğraşınca, insan ne yapacağını bilemiyor. İlk başta iyi gibi görünüyodu, aramızda 2 yaş var. Bir rahatsızlık geçirdi 1 aydır su bile alacak olsa ben ordayken koşar ben verirdim, kendisi ev hanımı ve benim maaşımı küçük buluyor. Bi gün maaşımı sordu söyledim "aa ne kadar az" dedi ben böyle
kaldım çünkü maaşım az değil çok şükür, az bile olsa sen bi kurumda müdürsün milyarlar alıyosun da ben mi az alıyorum diyesi geliyo insanın tövbe tövbeee 
Sonrasında, fiziki olarak eleştirmeleri başladı, şuran çok küçük, buran çok küçük, şu da zayıf ama fiziği güzel, sen zayıfsın ama şuran çıkıyor, buran çıkıyor demeleri beni sinir etmeye başladı
Eşime anlatmıyorum, sevmiyorum bu tip laf taşımaları, ama içimden de çıkmıyor. Bir diğer tavrı da bana bişeyleri empoze etmeye çalışması, yani kendi yaşadığı hayatı benim de yaşamamı istiyor bu biraz dini konularda ağırlıklı. o Yüzden açıklamıyorum ama anlamışsınızdır canlar
İnanın sevemiyorum ki ben her insanı başta çok sever çok cana yakın davranırım, ama bu kadın da beni iten bir şeyler var ve eşime söyleyemiyorum sürekli görmek zorunda kalıyorum bu eleştirel tavrı da canımı çok sıkıyor, sessiz kalıyorum çünkü o an çok şaşırıyorum o söylediği lafa bir şey diyemiyorum, görümcemle de bi iki böyle atışmaları oldu yanımda, ona da laf sokuyor öyle bi tavrı var ki sanki bir tek o biliyor herşeyi. Sizce ne yapmalıyım bu tavrına karşılık ortamı germeden ama kendimi de ezdirmiceğimi nasıl belirtmeliyim ? Şimdiden okuyan yorum yapan arkadaşlarıma teşekkür ediyorum .
Bende elti bol maşallah, ama bir tanesi canımı çok sıkmaya başladı. Şöyle ki ; sürekli ben kimseyi statü farkından, eğitim farkından aşağılamam, Allah korusun öyle bi düşünceden içimden düşünsem bile kendim utanırım, lakin bazı insanlar bunu zorlaaaa düşündürtmeye uğraşınca, insan ne yapacağını bilemiyor. İlk başta iyi gibi görünüyodu, aramızda 2 yaş var. Bir rahatsızlık geçirdi 1 aydır su bile alacak olsa ben ordayken koşar ben verirdim, kendisi ev hanımı ve benim maaşımı küçük buluyor. Bi gün maaşımı sordu söyledim "aa ne kadar az" dedi ben böyle
kaldım çünkü maaşım az değil çok şükür, az bile olsa sen bi kurumda müdürsün milyarlar alıyosun da ben mi az alıyorum diyesi geliyo insanın tövbe tövbeee Sonrasında, fiziki olarak eleştirmeleri başladı, şuran çok küçük, buran çok küçük, şu da zayıf ama fiziği güzel, sen zayıfsın ama şuran çıkıyor, buran çıkıyor demeleri beni sinir etmeye başladı
Eşime anlatmıyorum, sevmiyorum bu tip laf taşımaları, ama içimden de çıkmıyor. Bir diğer tavrı da bana bişeyleri empoze etmeye çalışması, yani kendi yaşadığı hayatı benim de yaşamamı istiyor bu biraz dini konularda ağırlıklı. o Yüzden açıklamıyorum ama anlamışsınızdır canlar
İnanın sevemiyorum ki ben her insanı başta çok sever çok cana yakın davranırım, ama bu kadın da beni iten bir şeyler var ve eşime söyleyemiyorum sürekli görmek zorunda kalıyorum bu eleştirel tavrı da canımı çok sıkıyor, sessiz kalıyorum çünkü o an çok şaşırıyorum o söylediği lafa bir şey diyemiyorum, görümcemle de bi iki böyle atışmaları oldu yanımda, ona da laf sokuyor öyle bi tavrı var ki sanki bir tek o biliyor herşeyi. Sizce ne yapmalıyım bu tavrına karşılık ortamı germeden ama kendimi de ezdirmiceğimi nasıl belirtmeliyim ? Şimdiden okuyan yorum yapan arkadaşlarıma teşekkür ediyorum .
Son düzenleme:
size bir örnek vereyim ben evlendiğiiz yıllarda çalışıyorsum eltimde çalışmıyordu maddi durumlerıda çok kötüydü bende dedimki seende çalış destek oleşine ne dedi biliyormusunuz eşi demişiki ( çelışan kadını parmaklıyorlar 
...
