Yaşamımın ilk gününde midemin duvarları çok sert ve esnemiyor; biri beni biberonla beslemeye çalıştığında hevesle emsem de çoğunu kusmamın sebebi bu. Görüyorsun anneciğim, çiçeği burnunda dünyamda haberleşmek için sadece iki yolum var – ağlayabilirim ve emebilirim. Pek fazla göremiyorum ve bütün o sesler senin karnındaykenkine göre çok gürültülü, memende ellerimi kullanarak kendimi yönlendirebiliyorum ama aslında herşeyi anlamlandırmak için neredeyse tüm yaptığım ağlamak ve emmek.
Biliyorum çok kafa karıştırıcı geliyor anneciğim, emmek, emmek, sürekli emmek istemem – hatta midem doluyken de. Ben emdiğimde ikimiz için de harika şeyler oluyor. Sindirim kaslarımı uyararak kendi sindirimimi aktif halde tutuyorum. Memeni böyle emmeme izin verdiğinde, o an hangi sebeple emdiğime bağlı olarak emmemi kolaylıkla ayarlayabilirim. Muhtemelen beslenme amacıyla emdiğimde ve bol süt yuttuğumda bunu hissedersin ve lezzetli bir kase dondurma gibi rahatlamak için emdiğimde de. Bilirsin bazen kaşığındakinin bitmesini hiç istemezsin. Benim için dondurmadan daha iyisin! Fakat biberonla emmem ve içindekini almamam mümkün değil ve bu benim için kafa karıştırıcı. Bu durumda emmeye devam edebilirim çünkü içgüdümün dediği budur veya karnımın ağrıdığını farkedebilirim (çünkü 10. günde bile mide kapasitem sadece bir pinpon topu kadar) ve ağlar, yine ağlarım. Çünkü gerçekten tek bildiğim ağlamak ve emmek!
Ben size bu yazının bir kısmını atıyorum. Bebeğinizin niye sürekli meme de kalmak istemesini anlamanız için eğer tamamını okumak isterseniz "yenidoğan mektubu" yazın.
Emzik her zaman risk ve meme reddi yapma ihtimali yüksek. Bebekler genelde ilk 3 ay kilo alır ve siz emzikle oyalayarak beslenmesinden çalmış olacaksınız.
Bebekler memeyi emzik niyetine kullanmaz çünkü emzik yapay , insan icadı. Emziği biz biliyoruz bebekler değil
