En Büyük Merakım Bu?


ilk evlenmek istediğimizi açıkladığımız zaman k.validem beni istemedi çünkü kapalı değildim ve uzak bir şehirdendim..tek sebep bunlardı.çok çektirdi,düğünümüzü rezil etmeye çalıştı,yalanlar söyledi...işte bir sürü sorun yaşadık.eşim de ben de pes etmedik ve asla üslubumuzu bozmadık.o ne yaparsa yapsın kavga etmek yerine hep düzgünce anlatmaya çalıştık.ben asla kapanmayacağımı söyledim,öncelikle bunu bilmesi gerekiyordu ki beklenti içine girmesin...sonra evlendik..tavırlıydı bize karşı..ama be hiç karşı karşıya gelmedim k.validemle.o arkamdan birşeyler dedi ben sustum..duymamış gibi yaptım.o laf vurdu üstüme alınmadım..sadece artık evlendiğimizi,asla ayrılmayacağımızı ve bu davranışlarıyla bizi çok üzdüğünü söyledim.kendisini de bizide yıprattığını görsün istedim..ilk 2 yıl beni kabullenmekte sorun yaşadı ama baktı ki zararsızım :) yavaş yavaş yaklaşmaya başladı,özür dilemese de ona benzer şeyler söyledi..şimdi beni seviyor sanırım,öyle hissediyorum:)..ama benim içimde ona karşı olan tüm güzel duygularımı öldürdü..anne diyorum ama eşimin annesi olduğu için...sevmiyorum ama saygı duyuyorum..büyüğüm diye kalp kırmamaya çalışıyorum...ama tek bildiğim onun gibi bir k.valide olmak istemediğim...



size tavsiyem ağır tartışmalara girmeyin,her dediğine alınmayın,büyütmeyin...özellikle karşılıklı laf atışmalarına hiç izin vermeyin.kendinizi ezdirmeyin ama bunu kavga ederek değil güzelce konuşarak yapın.ne rahatsızlığınız varsa söyleyin..ben artık öyle yapıyorum.sevmek zorunda değilsiniz ama saygınız bitmesin..işte o biterse o zaman zor olur..
 
arasını tutturmak bazen çok zor olucak galiba...aynı erkeği ortak payda yapan iki kadının çokta iyi anlaşmasına ben pek ihtimal vermiyodum ama örneği varmış işte çok mutlu oldum

ben eşimin ailesine, kendi aileme nasıl davranıyorsam yada kendi aileme nasıl davranılmasını istiyorsam öyle davrandım.ailemi aradıkça kaynanamlarıda aradım.hatta kaynanam ne oldu,niye aradın derdi.bende merak ettim nasılsınız diye aradım diye cevap verdim.

mesela kaynanam canımı sıkacak birşey söylediğinde,annem söylese ne düşünürdüm diyerek empati yaptım.zamanla kaynanamlar da bana karşı ön yargılarını kırdılar( gerçi araya bir elti faktörü girince benim değerimi daha iyi anladılar) ve beni kızları gibi görmeye başladılar
 
Son düzenleme:

İşte ama karşısınızdakiler de bu şekilde düşününce her şey çok güzel oluyor. Aksi takdirde fazlaca iç içe olmayı seven insanlarla örneğin, siz normal sınırlarda görüşmek isterseniz soğuk adlediliyorsunuz. Yani her ilişkide olduğu gibi burada da her şey iki tarafın çabasıyla sağlıklı olabiliyor ancak.
 
kadesa ve egem in yazdıkalrına tamamen katılıyorum 4 yıllık evliyim kayınvalıdemle anlaşamadıgımız konularda oldu ama her seferınde doğru bulmadıgım şeyi veya

tasvip ettiğim şeyi açıklıkla söyledım hiçbi zaman eşimle laf yollamadım benı ve kayınvalıdemı ılgılendıren konualrda bunu dırek kayınvalıdemle konsutum çok şükür bi sorunumuz

yok ve bu zaman kadar hıc kavga da etmeıdk elbette hoşlanmadıgım şeyelr oluyor onunda bende vardır belkı ama saygı sınırını hiç aşmadık

ben bunu lafı yerınde ve zamanında söylüyor olmamıza bağlıyorum içimize atıp sonradan kavga etmıyoruz hoşumuza gitmedıyse o anda konusuyoruz

tabıı özel gunelrde ailemı aramadan onalrı ararım eşime hatrılatırım annemelrı arayalım soralım bak kaç gundur hatırlarını sormadın kırılır sana diye hep hatırlatırım ve

eşimin ailesini eşime karşı yermem hoşlanmadıgım şeyleride gene gayet sakınce bu durumdan hoşlanamdım ama annemdir saygı duyarım dıye de dile getırırm

evlenecekelre de bunu tavsıye ederım hersey yüz göz olmakla başlar saygı sınırını aşmamak lazım


 

sizde çok haklısınız.zaten tek taraflı bişeyi götürmeye çalışmak yıpratıcı bi süreçtir.

kimse durduk yere birileriyle özellikle de eşinin ailesine resmi davranmaz.arada bir takım anlaşmazlıklar olursa ancak geniş ailenin içinde olmak istemez.
soguk olarak adledilmek ,mecburi iç içe olup ,karşılıklı saygının yitirilmesinden daha iyidir bana göre.arkamdan saygısız diye konuşulmasından ziyede soğuk denilmesini tercih ederim.
 
Ben de 8 yıllık evliyim.

Bugüne kadar kv,kp, görümcem, kaynım, eltimle hiç problem yaşamadım.

İş şunda bitiyor.
İki insan evleniyor ve diğerleri onların huzurunu bozmayacak davranışlara özen gösteriyorsa,
hiç bir sorun çıkmıyor bana göre...

Yani bizim evliliğimizde öncelik bu.
Eşimin ailesi her zaman özellikle de kayınvalidem,
bizim aramızın bozulmasından, huzurumuzun kaçmasından,
hele de bu sorun kendinden kaynaklanacak diye çok çekinir.

Kendi kayınvalidesinden zamanında çok çekmiş.
Arada anlatır, beraber aglarız
Çok zor günler geçirmiş, kayınpederim de çok eziyet etmiş kendi annesi yüzünden kayınvalideme.
O nedenle kendi çektiklerini bir başkası çekmesin düşüncesindedir her zaman.

Tabi saygı, hoşgörü de çok önemli ve bu karşılıklı oldugu zaman sorun olmaz.
Sorun çıksa da siz saygınızı kaybetmediğiniz sürece elbet karşıdaki hatasını anlayacaktır.
Kadesa'nın mesajı en güzel örnek buna...
 
aslında en büyük korkum gelecek için,şu an zaten uzaktayım ama görev üremiz bitince Ankaraya dönersek ilişkimiz nasıl bi boyut kazanır, şu an bende eşimde sadece ikimiz olmaya alıştık daha 4 yıl böyle olucak karışan eden yok, Allah için eşimde bana ok yardımcı ve baskıcı biri değil, Ankaraya dönersek bocalarmıyız diye düşünüyoruz eşimde düşünüyo yani sadece ben değil
 
Evlilik konusunda senden tecrübeli arkadaşlar tecrübelerini paylaştılar, elbet bundan bir çıkarımın olacak ancak daha ortada birşey yokken ya olursa diye gardını nasıl alacağının hesabını yapmak yada düşünmek diyeyim önyargı olmuyor mu ?
 

inan bu benimde aklımdan geçti ve madem aklımda geçiyo bunu da paylaşmalıyım dedim, kesinlikle önyargı, belki anne tecrübesinden belki panik ataklı olmamdan bilemiyorum, bende az değilim aslında yani fevri bi tarafım var bunu annem bile söyler, politik değilimdir, çok kolay gard alırım, ne biliyim yaa inşallah herşey gönlümüzce olur, neticede yarın bizlerde yarının kayınvalide adaylarıyız ki ben öncesinde bir görümce adayıyım :))
 

yani gandi derken canım? tamamen susarak, sessiz çığlıkla olmaz bu işler. tabii hanımefendiliğinden taviz vermeyeceksin, duruşunu bozmayacaksın amma çok sessiz kalırsan da ezilirsin. yani aman ne iyi gelin sus pus deyip de seni ezip üzeceklerine, yeri gelince dişini göster sesini çıkar(başka zaman da hanım hanım ol,saygıda sevgide kusur etme) senden hem korksunlar hem de saygı göstersinler...
 

mesela burda bazı olaylar okuyorum yuh diyorum kızı bi dövmedikleri kalmış kız hala yapsam ne etsem diye bize soruyo, hakkını ararken cadılaşmamak, hanımefendi olayım derkende enayi yerine konmamak çok ince bi çizgi
 
Sizinle hemen hemen aynı sartlardayiz. Bizimde aramızda yaklaşık 1100 km var:) benim 3 yıl oldu evliliğim. Cok şükür cok ciddi şeylerle karşılaşmadım.
Ama sunu gördüm; ben ilk zamanlar cok daha alttan alan, mütevazı ve fazla vericiydim. Baktım ben böyle oldukça fazlasını istediler daha cok hizmet, daha cok gelme, inceden laf sokmalar falan. Bu ilk yılda olanlar. Sonra değiştim. Biraz burnum büyüdü diyelim:)
Ben çalışıyorum, ben söyleyim boyleyim, ben evimde is yapmam, yardımcım var falan gibi seyler. Hic karakterim olmadıgı halde mecbur kaldım. ama hunların hepsini sdc sohbet esnasında söyledim hic bir zaman ortam gerginlik degil. Hepsini alttan alttan yavaş yavaş verdim.
Simdi iliskimiz daha da dengelemedi guzel oldu. Dgr durumda kayınvalidenin dısında onun görünmeleri bile her şeyime müdahale etmeye çalıştı. Bir de birazcık mesafe koyup daha resmi oldum.
Zaten uzak olduğumuz icin cok da sorun olmuyor.
Bir de eğer esınız zaten sizin arkanızda ise, sizi onlara karsı asla erdirmiyorsa, hic bir seyi eşinize yansıtmayın. Kibar olun eleştirmeyin ailesini. Ben kv ya da kp e, telefonda galan kızdım diyelim bir laflarına ya da tavırlarına. Bunu esime söylemem. Üstünden en az bir hafta gecer sinirim soğur sdc sohbet esnasında gecen gün de söyle olmuştu der gecerim:) cok da ise yarıyor:)
 

hayatlarımız birbirine çok benziyomuş :)
benim hatam herşeyi anlatmak sanırım, şöyle oldu böyle oldu diye hep söylerim anlatırım çünkü neye kırıldığımı bilsin isterim içimde tutamıyorum bu tüm ilişkilerimde böyle sadece ailevi şeylerde değil, gerçekten uzak olmakta çok güzel
 

bomba mı? işte o benim başımda patladı :) şaka bir yana bencede susayım sabredeyim deme, rahatsız olduğun bi durum olduğunda mutlaka saygını bozmadan yansıt. birşeyler hoşuna gitmediğindede hemen değil, biraz üstünden zaman geçtikten sonra eşine söyle . sadece bilsin.

genelde saygılı davranıp, mesafesini koruyan , şu anda mutlu olan arkadaşlar cevap yazmış.
evlenmeden önce deselerki böyle sabredeceksin hayatta inanmazdım çünkü normalde asla haksızlığa gelemeyen bir insanım, yani ensesine vurmuş lokmasını almışlar kızın demeyin :)
bende sabretmeyi deneyip , kendini zorla susturmuş ama dayanamayıp fenaaa patlamış bir insan olarak söylüyorum. arkadaşlar haklılar canım.....
 

Hanımefendilik kesinlikle elden bırakılmamalı.. Bu kişinin seviyesine inmek bile gerektiğinde elde tutulması gereken tek meziyet ki, aile terbiyesini gösterir insanın.. Haklıyken haksız konumuna bile düşürebilir, üslupsuzluk...
Yalnız Gandhi misali sakin güç=)... bu zor.. Kendi evliliğime bakıyorum da, sakin güç hep vardı... Ama çözüm yoktu...
Çözüm, büyüklük yapamayana "büyüklük" yapmaktan geçiyor sanırım...
Mesela benim kayınvalidemin ağzı bozuk ve sabır sınırlarını aşar... Baktım ki olacak gibi değil, ağzından köpükler saçmaya başladığında hep şöyle konuşmaya başlarım "Yavrum bak burada hata yapıyorsun..." "Bak canım benim böyle söylersen, başka şey anlaşılır, herkes seni yanlış anlar sonra" "Güzelim, böyle bağırırsan konu komşu kavga ediyorlar, sanır.. Sen yine fikrini söyle.. ama bağırmadan"...
Kayınpederim dahi olsa o ortamda, bizim ki telleri havaya dikti mi aynen bu üsluptayımdır.. Sakin miyim? Evet...
İnsanı sinir edecek kadar... Aşağılıyor muyum? Hayır?... Tatlı tatlı küçüklüğüne veriyorum...
Ve bunu o kadar sakin yapıyorum ki, ben kazanıyorum.. Kimse "Koca kadınla ne biçim konuşuyorsun" demiyor, diyemiyor... Çünkü cevap belli "Çocuk gibi davranıyor, bir büyüğe ihtiyacı var sakinleşmek için"...

Benim megatronumla savaşma şeklim çoğunlukla bu... Bir tek iftira attığında zıvanadan çıkmıştım... O sırada çok korkmuştu, üzülmüştüm...
Hep söylerim "Tersim kötüdür"... O da artık bunu bilir...
Bunu da göstermek lazım... Ama kırk da bir...
Benim ki gibi kayınvalidesi olan varsa (ki hiç sanmıyorum, bir gün anlatacağım zat-ı şahanelerini) önerim budur,

Gandhi değilim... Daha çok haris bir küçük problemli çocuğa doğruyu göstermeye çalışan kadınım...
Doğrusu bu gibi geliyor, benim evliliğim için...
 
Son düzenleme:

kayınvalideni anlatacağın konuyu merakla bekliyorum
ender bir tür olabilir :))
dediklerin çok doğru benimde tersim fenadır cinnet gibidir ense kökü uyuşmasıyla birlikte gelir o derece
inşallah gerek olmaz göstermeme
 
kesinlikle eşine ailesini kötüleme hatta annen haklıydı aslında ama vs bil de bi olay yaşanır ailesiyle tartısırsın vs anlatmak istersin hiç yorum katmadan anlat ve arada muhakkak bi sınır olsun ve nerde durmaları gerektiğinibilsinler.
belki iki yüzlülük ama napalım evlilikte herşey mübah
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…