- 7 Nisan 2017
- 1.034
- 1.809
- 48
- 36
- Konu Sahibi Olakimefta
-
- #1
Günaydın herkese
Herkesin oldugu gibi benimde hayatımın sıkıntılı evreleri oldu hatta fazlasiyla ki yakın zamana kadarda aynı şekilde devam ediyordu en büyük sıkintımda her taşın altından çıkan maddi sorunlardi
Çok şükür bir süre önce işe girdim ve bu benim hayatımda dönüm noktası olması gerekirken ve benim yerimde duramayacak kadar mutlu olmam gereken bi zamanda çok mutsuz duruyorum hatta kendi kendime nankörlüğün bu kadarı rahat batti herhalde diyorum
İşim çok zor bir iş degil zaten hala öğrenme evresindeyim sağolsunlar bi kendilerine sordugumda şöyle şöyle diye anlatan arkadaşlarda var şuan herşey yolunda gibi çok şükır ama ben bi tatsiz keyifsizim
Normalde hayatimdaki tüm sıkıntılara rağmen gülebilen arkadaslarimla espiri yapan icim oyle olmasada disardan neseli keyifli bi yapiya sahiptim
Hatta psikologa gittigimde bana"dikkat ettimde gözlwrinizin içi parliyor hep mütebessimsiniz gülüyorsunuz umarim hep böyle kalirsiniz demişti"
İşi sevmedim falanda değil iyi bir iş yani bana göre iyi eee çok samimi olmasakta iş arkadaslarida iyi gorunuyor basladigimdan beri ilk defa dun icten guldugumu fark ettim asiri yorucu bi is degil ama eve gelince yemek yer yemez uyuyakaliyorum gece bi uyanip bi iki saat uyanik kaldiktan sonra tekrar sabaha kadar uykudayim
Ben bu halimi cozedemedim neden ben boyleyim neden boyle oldum zaten son zamanlarda sanki yakin zamanda olecekmisim gibi hersey anlamsiz keyifsiz geliyor
Birde şöyle bir durum var iş yerindeki en kıdemliler dahi benden kac yas kucuk sürekli herkes abla abla deyip duruyor belkide bundan dolayi kendimi orada yalniz hissediyorum yasitlarim vardir herhalde ama odam is yerindeki diger birimlerden uzak oldugu icin pek tanisma firsatim olmuyor
Hatta o kadar çok abla diye hitap eden varki bir turk filminde Ayşen Gruda aglayip bana abla demeyin deyip deyip dururdu ya kendimi bazen oyle hissediyorum :)
İse girerken işw gireyim şoyle yapıcam böyle yapicam diye hayaller kuran ben şuan kendi adıma neredeyse hicbirsey dusunmuyorum
Şimdi Allah aşkına bilen biri varsa bana söylesin ben neden böyle oldum bu hal böyle daha ne kadar devam edecek ki
Herkesin oldugu gibi benimde hayatımın sıkıntılı evreleri oldu hatta fazlasiyla ki yakın zamana kadarda aynı şekilde devam ediyordu en büyük sıkintımda her taşın altından çıkan maddi sorunlardi
Çok şükür bir süre önce işe girdim ve bu benim hayatımda dönüm noktası olması gerekirken ve benim yerimde duramayacak kadar mutlu olmam gereken bi zamanda çok mutsuz duruyorum hatta kendi kendime nankörlüğün bu kadarı rahat batti herhalde diyorum
İşim çok zor bir iş degil zaten hala öğrenme evresindeyim sağolsunlar bi kendilerine sordugumda şöyle şöyle diye anlatan arkadaşlarda var şuan herşey yolunda gibi çok şükır ama ben bi tatsiz keyifsizim
Normalde hayatimdaki tüm sıkıntılara rağmen gülebilen arkadaslarimla espiri yapan icim oyle olmasada disardan neseli keyifli bi yapiya sahiptim
Hatta psikologa gittigimde bana"dikkat ettimde gözlwrinizin içi parliyor hep mütebessimsiniz gülüyorsunuz umarim hep böyle kalirsiniz demişti"
İşi sevmedim falanda değil iyi bir iş yani bana göre iyi eee çok samimi olmasakta iş arkadaslarida iyi gorunuyor basladigimdan beri ilk defa dun icten guldugumu fark ettim asiri yorucu bi is degil ama eve gelince yemek yer yemez uyuyakaliyorum gece bi uyanip bi iki saat uyanik kaldiktan sonra tekrar sabaha kadar uykudayim
Ben bu halimi cozedemedim neden ben boyleyim neden boyle oldum zaten son zamanlarda sanki yakin zamanda olecekmisim gibi hersey anlamsiz keyifsiz geliyor
Birde şöyle bir durum var iş yerindeki en kıdemliler dahi benden kac yas kucuk sürekli herkes abla abla deyip duruyor belkide bundan dolayi kendimi orada yalniz hissediyorum yasitlarim vardir herhalde ama odam is yerindeki diger birimlerden uzak oldugu icin pek tanisma firsatim olmuyor
Hatta o kadar çok abla diye hitap eden varki bir turk filminde Ayşen Gruda aglayip bana abla demeyin deyip deyip dururdu ya kendimi bazen oyle hissediyorum :)
İse girerken işw gireyim şoyle yapıcam böyle yapicam diye hayaller kuran ben şuan kendi adıma neredeyse hicbirsey dusunmuyorum
Şimdi Allah aşkına bilen biri varsa bana söylesin ben neden böyle oldum bu hal böyle daha ne kadar devam edecek ki