- 17 Ocak 2015
- 72
- 36
- 26
Merhaba, ne yapacağımı bilemedim ve buraya yazıyorum. Ağlamaktan bi hal oldum 
buradaki dertlerin yanında küçük gelebilir sizlere ama ben o kadar üzülüyorum ki kafamı bir haftadır toparlayamıyorum ve deli oluyorum. Öncelikle biraz kıskanç biriyim çok denedim bunu aşmayı. İleri derece bir şey değil zararım yok kimseye ama sevdiklerimi kıskanır ve kendimi yıpratırım. Lisedeyim 16 yasındayım, arkadaslarım benim için çok önemli. Zaten ailemle bir şey paylaşamıyorum buna müsait bir yapıları yok, anlaşamıyoruz zaten. Belki de beni arkadaslarıma herkesden daha baglı yapan şey budur. Neyse. Benim bir arkadasım var. 3 yıldır arkadaşız ama nasıl desem enn yakın arkadaşımdır onu çok seviyorum o olmadıgı gün konuşmasak birgün hemen bir boşluk oluyor çünkü çok iyi anlaşıyoruz. Öyle kanka manka değiliz yani kardeşten de yakınız. Baska arkadaşlarım da var ama o ayrı. Herkesle zaman geçirebilirim vs ama ona derdimi anlatırım, yeri gelir onu dinlerim falan. Son zamanlarda yine bizim kızlardan bir x kişisi (sınıftan)arkadaşıma çok yakın davranmaya başladı sürekli onu soruyor, kanki deyip duruyor (bu tabiri hiç sevmem şahsen) resmen en yakın arkadaslarmış gibi davranıyor. Ben de biraz kıskandım biraz da arkadasıma da sinirlendim çünkü kız sürekli yanımızdan ayrılmıyordu ben de artık arkadasımla yalnız konusamıyordum ve arkadasım da bunun eksikliğini duymuyodu beraber üçümüz ne güzel takılıyoduk ona göre. Kız yanımızdayken de beni takmayıp sürekli arkadaşımla ilgileniyor zaten- ki bizim en iyi arkadas oldugumuzu hocalara kadar herkes bilir. Ben de bu sinirimin sonucu düşünmeye başladım onun için bu x kişisinden bir farkım yok demek ki. Ben ona çok deger veriyorum sonuçta. Ve biraz trip attım yanına falan ugramadım sınıfta. Eger hala en iyi arkadasıysam umursar heralde dedim. Ama öyle olmadı ben aradan çıkınca daha da yakın oldular beraber gidip geliyolar bi yerlere konuşuyorlar vs süperler. Bikaç kere yanıma geldi bişi mi oldu diye, diyemiyorum da ben seni kıskanıyorum. Bişi demedim hiç. küs gibi olduk ama ikisini her görüşümde araları iyi falan, üzüldüm ve musluklarımı tutamadım kahretmesin herkes soruyo okulda, neyin var diye. Bir haftadır aglıyorum. Evet küçük degilim biliyorum ama ya gercekten kalbim çok kırık. Kimseye de anlatamadım. Sonra da düşündüm belki arkadasımın yerinde olsam bana trip atana karsı (yani bana karsı )baskasıyla yakın arkadas olabilirdim sonucta peşinden koşmuş gibi görünmek istemezdim diye. Ve bunu düşünerek yanına gittim bugun zaten x kişisi gelmemişti (3.kişi) ve aynı eskiden oldugu gibi konustuk vs çok iyi geçti vakit. Bugun de çaktırmadan siz ikiniz falan diyorum hiç tınlamıyo evet diyo(en yakınlarmış gibi). Aslında x kişisi de çok kötü bi kız değildir , hadi bizimle takılsın etsin ama en yakın arkadasımı elimden alıp yerime geçti şu bir haftada resmen. Dayanamıyorum agla agla çıkmıyo içimden. Ne yapayım lütfen yardımcı olun. Ablalığa muhtacım sanırım şu an. Ay çok uzun yazmışım lütfen kusuruma bakmayın
G..: Gerçekten süper bir ikili oldular ve seneye okulu bırakıp açığa geçiyorlar, kesin kararları bu. O kadar yalnızım ki anlatamam, hiç arkadaşım yok. Diğer bir yakın arkadaşım vardı, tayin durumu yüzünden Ankara'da şu an. Ben nerede yanlış yapıyorum, arkadaşımı çok özledim ama o beni görmüyor artık
buradaki dertlerin yanında küçük gelebilir sizlere ama ben o kadar üzülüyorum ki kafamı bir haftadır toparlayamıyorum ve deli oluyorum. Öncelikle biraz kıskanç biriyim çok denedim bunu aşmayı. İleri derece bir şey değil zararım yok kimseye ama sevdiklerimi kıskanır ve kendimi yıpratırım. Lisedeyim 16 yasındayım, arkadaslarım benim için çok önemli. Zaten ailemle bir şey paylaşamıyorum buna müsait bir yapıları yok, anlaşamıyoruz zaten. Belki de beni arkadaslarıma herkesden daha baglı yapan şey budur. Neyse. Benim bir arkadasım var. 3 yıldır arkadaşız ama nasıl desem enn yakın arkadaşımdır onu çok seviyorum o olmadıgı gün konuşmasak birgün hemen bir boşluk oluyor çünkü çok iyi anlaşıyoruz. Öyle kanka manka değiliz yani kardeşten de yakınız. Baska arkadaşlarım da var ama o ayrı. Herkesle zaman geçirebilirim vs ama ona derdimi anlatırım, yeri gelir onu dinlerim falan. Son zamanlarda yine bizim kızlardan bir x kişisi (sınıftan)arkadaşıma çok yakın davranmaya başladı sürekli onu soruyor, kanki deyip duruyor (bu tabiri hiç sevmem şahsen) resmen en yakın arkadaslarmış gibi davranıyor. Ben de biraz kıskandım biraz da arkadasıma da sinirlendim çünkü kız sürekli yanımızdan ayrılmıyordu ben de artık arkadasımla yalnız konusamıyordum ve arkadasım da bunun eksikliğini duymuyodu beraber üçümüz ne güzel takılıyoduk ona göre. Kız yanımızdayken de beni takmayıp sürekli arkadaşımla ilgileniyor zaten- ki bizim en iyi arkadas oldugumuzu hocalara kadar herkes bilir. Ben de bu sinirimin sonucu düşünmeye başladım onun için bu x kişisinden bir farkım yok demek ki. Ben ona çok deger veriyorum sonuçta. Ve biraz trip attım yanına falan ugramadım sınıfta. Eger hala en iyi arkadasıysam umursar heralde dedim. Ama öyle olmadı ben aradan çıkınca daha da yakın oldular beraber gidip geliyolar bi yerlere konuşuyorlar vs süperler. Bikaç kere yanıma geldi bişi mi oldu diye, diyemiyorum da ben seni kıskanıyorum. Bişi demedim hiç. küs gibi olduk ama ikisini her görüşümde araları iyi falan, üzüldüm ve musluklarımı tutamadım kahretmesin herkes soruyo okulda, neyin var diye. Bir haftadır aglıyorum. Evet küçük degilim biliyorum ama ya gercekten kalbim çok kırık. Kimseye de anlatamadım. Sonra da düşündüm belki arkadasımın yerinde olsam bana trip atana karsı (yani bana karsı )baskasıyla yakın arkadas olabilirdim sonucta peşinden koşmuş gibi görünmek istemezdim diye. Ve bunu düşünerek yanına gittim bugun zaten x kişisi gelmemişti (3.kişi) ve aynı eskiden oldugu gibi konustuk vs çok iyi geçti vakit. Bugun de çaktırmadan siz ikiniz falan diyorum hiç tınlamıyo evet diyo(en yakınlarmış gibi). Aslında x kişisi de çok kötü bi kız değildir , hadi bizimle takılsın etsin ama en yakın arkadasımı elimden alıp yerime geçti şu bir haftada resmen. Dayanamıyorum agla agla çıkmıyo içimden. Ne yapayım lütfen yardımcı olun. Ablalığa muhtacım sanırım şu an. Ay çok uzun yazmışım lütfen kusuruma bakmayın G..: Gerçekten süper bir ikili oldular ve seneye okulu bırakıp açığa geçiyorlar, kesin kararları bu. O kadar yalnızım ki anlatamam, hiç arkadaşım yok. Diğer bir yakın arkadaşım vardı, tayin durumu yüzünden Ankara'da şu an. Ben nerede yanlış yapıyorum, arkadaşımı çok özledim ama o beni görmüyor artık
Son düzenleme:
) karşına ne dostluklar neler çıkar neler
