- 24 Mayıs 2011
- 1.515
- 1.543
- 333
Merhaba
Kızım şuan 22 aylıkta olsa bende burayı okuyan anne adaylarına moral olması için hikayemi paylaşmak istedim
Kızıma hamileyken 38+4 te sabaha karşı sancılarım başladı ama ben sancıyı o kadar gözümde büyütmüşüm ki anlamadım doğum sancısı olduğunu
Ölücem biticem sanıyordum gayet kaldırılabilir derecede başladı dr umu aradım hastaneye gittim nst de çok sancı görünmüyordu eyvah sabah sabah telaşa verdim ortalığı derken nöbetçi dr benim dr umun talimatıyla alttan muayene etti 4 cm açıklık varmış
hemen yatışım yapıldı eşimi eve gönderdim evle yakındı hastane eşyalarımızı alsın diye geri döneceğimizi sandığım için almadım hiç yanıma birşey
neyse ben gayet normal sancıları karşılıyorum güle oynaya 2 saat sonra bir kez daha baktılar ne kadar açılma var diye 8 cm olmuş
hemen ortalık karıştı bir anda druma haber verdiler hemen geldi ilk doğum olduğu için akşamı bulur sanıyordu eli ayağına dolaştı adamın
sancılar şiddetleniyordu ama yine kaldırılabilirdi kızıma kavuşmanın mutluluğundan ay bile demedim bağırmadım hiç
dr um geldi suyumu patlattı o an ben başka bir boyuta geçtim ama ondan 10 dk sonra kızım doğdu zaten
dünyanın en güzel duygusuymuş Allah isteyen herkese yaşatsın
normal doğumdan korkmayın şartlar elverişliyse normale korku yüzünden sezeryan seçmeyin anne adayları
doğum yaptım akşamına ayaktaydım kızımın herşeyiyle ilgilendim sezeryan çok zor normale göre herkese hayırlı doğumlar 
Kızım şuan 22 aylıkta olsa bende burayı okuyan anne adaylarına moral olması için hikayemi paylaşmak istedim










