Tüm epilepsisi olanlar için birkaç dakikalık nöbet, sonrasında günlük hayata devam edebilir demek yanlış bir yaklaşım. Her hastanın nöbeti de, sonrasındaki iyileşme süreci de kendine özgü.
Bir arkadaşım nöbet boyunca kasılmadan etrafta hareket edip konuşabiliyor ama bunları hatırlamıyor. Bilinci açıldığında günlük hayatına devam edebiliyor. Başka bir arkadaşımın baygınlık gibi geçiyor, sonrasında 1-2 gün istirahate çekiliyor.
Annemde demans ile birlikte çıktı ortaya mesela, annemin kasılmaları çok yoğun. Tuvaletini kaçırıyor. Beyni tamamen resetleniyor resmen ve kasılmaların tamamen bitmesiyle bilincinin açılması arasında saatler geçiyor. Nöroloğun bize söylediği, ilaç kullanılmadığında oluşan her nöbette kalıcı felç riski var. İlaç kullandığı halde nöbet geçirirse de ölüm riski var. Çoğu epilepsi hastası için geçerliymiş bu durum.
Kolay bir rahatsızlık değil. Sevdiğiniz kişiyi bu şekilde görmek de sizi etkileyebiliyor. Güçlü durup her şeyde onun yanında olabilecek, düştüğünde kaldırabilecek, tuvaletini kaçırdığında temizleyebilecek ya da temizlenmesine yardım edebilecek bir hayat arkadaşına ihtiyacı var çoğu epilepsili bireyin. Çok sevmeden, aşık olmadan da zor bunlar.