Ergen Oğlumun Velayetini Babasına Vermek

Honkiponkitorino · 5 Haziran 2023

Anne ve babanın bozduğu çocuğu yine anne ve baba düzeltmek zorunda. Öyle baştan savarak olmaz babana gördercem velayetini vercem falan istemeyen bir cocuğa yapılacak büyük kötülük olur. Üzgünüm ama vurmalar falan ergenlikten kaynaklı sorunlar değil cocuk size saygısını yitirmiş yükünüz ağır ama çözümleyeceğiniz kişi babası.
Gidin konuşun ilerde daha büyük sorunlarla (alkol,uyuşturucu,hırsızlık,şiddet vs gibi korkacağı şeyler örnek göstererek) uğraşmak zorunda kalcaz bu çocuğu bizim toparlamamız lazım diye söyleyin bir uzmanada gidin. Baktınız ki yanaşmıyor babayı yok sayın oğlunuz gidip görcem demedikçe anmayın ve taşın altına elinizi siz koyun.

-Aykiz- · 5 Haziran 2023

seni babana verecegim diyerek her tartismada istenmedigimi yüzüme vuran bir anneye bende asi sinirli davranirdim. Yavrunuz sizin. Vazgecmeyin. Ilk siz terapi alin sonra cocugunuz. Belliki yaralari var, herseyin farkinda ve bu sürec onuda yipratmis.

Pamukannesi83 · 5 Haziran 2023

Öncelikle oglunuzu kurtulmak istediginiz bir yük gibi konuşup tehtid etmekten vazgecin. Sözler de acitir ve su anda ikinizin arasini daha da acar . O ne kadar ergenlik sendromundaysa da aslinda tek siginabilecegi yerin sizin yaniniz oldugunun gayet farkinda.
Zor zamanlardan geciyorsunuz anliyorum, ama cözümü oglunuzla beraber aramaya calisin. Imkaniniz varsa profesyonel destek de alin. Bu ayip birsey degil. Babasi bu konuda masraflara yardim etsin. Oglunuzun size vurmasi kabul edilemez. Oglunuz biraz da ümitsiz gibi geldi bana. Insallah iyi bir cözüm yolu bulursunuz. Kendinizi de sakın suclamayin. Elinizde geleni yapiyorsunuz bir anne olarak

chamallows · 5 Haziran 2023

oğlunuzun ergenlikten öte sorunları var gibi geldi bana, bizlerde ergen olduk ama annemizi dövmedik.
babasına verseniz daha beter olacak orası kesin, bir psikolog yada psikiyatriye vs gitmezmi acaba oglunuz?
sizinde işiniz zor allah yardımcınız olsun bana göre en acı şeylerden biri kendi doğurduğundan şiddet görmek.

simeyra · 5 Haziran 2023

Ortaokuldayken kızımla kavga ettiğim gün bu sözü söylemiştim içim cız etti. Ders calismiyor beni dinlemiyor ve sürekli benimle kavga ediyordu. Seni babana vericem demiştim ben yapamıyorum seninle. Dilim kopsaydi. O an cidden çok bunalmistim ve sevgi hissedemiyorum diyordum. Benim hayatımda en çok en çok pişman olduğum şeydir. Aslında benim ihtiyacım varmış psikoloğa cocuguma düzgün yaklasamamisim. Şimdi ölüyorum bitiyorum evladıma. Dünyanın en tatli en komik en bitane en güzel en aşk evladı. Dün gece beraber film izlerken çaktırmadan baktım güzel yüzüne. Öyle olgun öyle tatlı biri oldu ki. Aradan 4 yıl geçmiş. Bak şu an bana dünyayı versinler etimden et kopwrsinlar saçının teline değişmem. Ama o an o dönem bende öyle dusundum. Biz iyi bir psikolog bulduk ama öğrendik ki çocuğun yardım çığlıkları imiş bu davranışlar.

Louder · 5 Haziran 2023

Asla yapmam dediğim şeyi bana yaptırıyorsunuz şu an: siz ne biçim annesiniz?

Bebekken de altına yapıyor, uyumuyor diye mi sevmiyordunuz? Hayır, çünkü bebeklik döneminin getirisi, sonucu buydu. Ergenlik döneminin de sonucu bu. Tolere etmelisiniz. Şiddete kadar başvuruyorsa bir şeyleri yanlış yapıyorsunuz demektir, ne demek oğlumu sevmiyorum? Aklınız yerinde mi?

Rosalind Franklin · 5 Haziran 2023

Normal sartlar altinda ebeveynlik kosulsuz sartsiz kabullenme ve sevme demek ama ortaokul ogrencisinin annesine vurmasini ben tahayyul dahi edemedim. Keske is o raddeye varmadan cocugunuza destek aldirsaydiniz. Simdi sorumsuz babasina giderse tamamen kayip edilen bir genc olacak.

Blanc12 · 5 Haziran 2023

33 yaşındasınız oğlunuz liseye gidecek yaşta. Siz kaç yaşında evlendiniz konu sahibi.

smolu · 5 Haziran 2023

Louder .!.:
Asla yapmam dediğim şeyi bana yaptırıyorsunuz şu an: siz ne biçim annesiniz?

Bebekken de altına yapıyor, uyumuyor diye mi sevmiyordunuz? Hayır, çünkü bebeklik döneminin getirisi, sonucu buydu. Ergenlik döneminin de sonucu bu. Tolere etmelisiniz. Şiddete kadar başvuruyorsa bir şeyleri yanlış yapıyorsunuz demektir, ne demek oğlumu sevmiyorum? Aklınız yerinde mi?

Şu biçim bir anneyim,anlatayım;

Beni aldattığı için babasına gitmek istemeyen oğluna babasının öyle olmadığı halde,sırf psikolojisi bozulmasın diye 'babasının onu ne kadar sevdiğini'anlatan bir anneyim.
Durumu el vermediği halde ek iş yaparak onu dersaneye gönderen bir anneyim,
Eve gelince durmak bilmeden onların isteklerine cevap vermeye gayret eden,kendinden önce evlatlarını düşünen bir anneyim...

Ve yine beni bir otorite olarak görmediği ve saygı duymadığı için lise döneminde oğlunun yanlık yollara sapmasından korkan,çalıştığı için çocuklarını akşamdan akşama bir iki saat görebilen bir anneyim.

Sizin 'ne biçim' bir anneliği öveceğinizi bilmiyorum ama yermeden önce daha dikkatli olmanızı öneririm zira burası sıkışıp kalmış insanların bir nefes,bir fikir aradığı bir yerken kimseye ihtiyacı olandan başka sorgulamalar daha iteklemeyin.

Sevgiler.

smolu · 5 Haziran 2023

simeyra .!.:
Ortaokuldayken kızımla kavga ettiğim gün bu sözü söylemiştim içim cız etti. Ders calismiyor beni dinlemiyor ve sürekli benimle kavga ediyordu. Seni babana vericem demiştim ben yapamıyorum seninle. Dilim kopsaydi. O an cidden çok bunalmistim ve sevgi hissedemiyorum diyordum. Benim hayatımda en çok en çok pişman olduğum şeydir. Aslında benim ihtiyacım varmış psikoloğa cocuguma düzgün yaklasamamisim. Şimdi ölüyorum bitiyorum evladıma. Dünyanın en tatli en komik en bitane en güzel en aşk evladı. Dün gece beraber film izlerken çaktırmadan baktım güzel yüzüne. Öyle olgun öyle tatlı biri oldu ki. Aradan 4 yıl geçmiş. Bak şu an bana dünyayı versinler etimden et kopwrsinlar saçının teline değişmem. Ama o an o dönem bende öyle dusundum. Biz iyi bir psikolog bulduk ama öğrendik ki çocuğun yardım çığlıkları imiş bu davran

smolu · 5 Haziran 2023

simeyra .!.:
Ortaokuldayken kızımla kavga ettiğim gün bu sözü söylemiştim içim cız etti. Ders calismiyor beni dinlemiyor ve sürekli benimle kavga ediyordu. Seni babana vericem demiştim ben yapamıyorum seninle. Dilim kopsaydi. O an cidden çok bunalmistim ve sevgi hissedemiyorum diyordum. Benim hayatımda en çok en çok pişman olduğum şeydir. Aslında benim ihtiyacım varmış psikoloğa cocuguma düzgün yaklasamamisim. Şimdi ölüyorum bitiyorum evladıma. Dünyanın en tatli en komik en bitane en güzel en aşk evladı. Dün gece beraber film izlerken çaktırmadan baktım güzel yüzüne. Öyle olgun öyle tatlı biri oldu ki. Aradan 4 yıl geçmiş. Bak şu an bana dünyayı versinler etimden et kopwrsinlar saçının teline değişmem. Ama o an o dönem bende öyle dusundum. Biz iyi bir psikolog bulduk ama öğrendik ki çocuğun yardım çığlıkları imiş bu davran

Benim de öyle,her uyuduğunda yada işteyken aynı şeyi hissediyorum.

smolu · 5 Haziran 2023

Blanc12 .!.:
33 yaşındasınız oğlunuz liseye gidecek yaşta. Siz kaç yaşında evlendiniz konu sahibi.

oğlum 13 yaşında.20 yaşında anne olmuştum.

smolu · 5 Haziran 2023

Margaret Hamilton .!.:
Normal sartlar altinda ebeveynlik kosulsuz sartsiz kabullenme ve sevme demek ama ortaokul ogrencisinin annesine vurmasini ben tahayyul dahi edemedim. Keske is o raddeye varmadan cocugunuza destek aldirsaydiniz. Simdi sorumsuz babasina giderse tamamen kayip edilen bir genc olacak.

Babasından çekiniyor olması ve bana olanın aksine ona oldukça saygılı davranıp,sözünü ikiletmemesi aslında beni bu düşünceye sevk eden şey.

yosunlukek · 5 Haziran 2023

Ergenlik dönemlerimi düşününce anne ve babamdan ne kadar nefret ettiğimi hatırlıyorum. Ama onlara el kaldırmadık maalesef başka bir doktora görünün şu an hareketleri çok normal değil ve ergenliğine ekstra yaşıyor gibi görünüyor. ve sürekli seni babana vereceğim derseniz onu iyice kaydedebilirsiniz

suuuuuuu · 5 Haziran 2023

smolu .!.:
Boşanmanın üzerinden yaklaşık 3,5 sene geçti.
Bu süreçte malum erkek kişisi kendini işine verip boşandıktan sonra işlerini iyice büyütüp araç sayısını üçe katladı,ofis açtı vs derken çocuklarına 1500/2000 tl(2 erkek ve okula giden) nafakayı iki,üç parçada gönderip,iki haftada bir de çocukları zorla alıp annesine bırakmaktan öteye geçemedi.
Anlayacağınız nerde sabah orda akşam yaşarken ben şimdilerde zaman zaman tartışmalarımız sırasında bana elini kaldırabilen, bağırdığımda bana daha çok bağıran bir ergen çocukla/çocuğumuzla mücadele içindeyim.
Oğlumu Lgs ye hazırlık çin dersaneye gönderdim ama doğru düzgün kitap bile açmadı,asla sözümü dinlemedi,ben evde yokken gizli gizli bilgisayarımı kullandı ve ne yazık ki sorumluluk sahibi olup,derslerini çalışmadı.

Artık her sorunda' seni babana vereceğim o adam etsin diyorum' artık ama oğlum,'o önce kendi adam olsun,hiçbir yere gitmiyorum'diyor.
Ben tüm gün işteyim.Asla takibini yapamıyorum ve şimdi okul bitti.Liseye geçecek ve çok yıprandığımı hissediyorum.33 yaşındayım bu arada.Küçük oğlum 6 yaşında ve bu sene 1.sınıfa başlayacak.
Abisiyle olan kavga ve itişip kakışmalarımızdan çok kötü etkileniyor.

Oğlum bana birkaç defa vurdu,o an ağlayarak babasını aradım ve bana 'şuan işim var,bana gelince konuşurum ben onunla'deyip salladı hep.Arkada gelen okey ve arkadaş ortamının da eşlik ettiği seslerle birlikte bir de...

Özetle gelecekten korkuyorum.
Oğlumu artık sevmediğimi hissediyorum çünkü tek bir söylediğimi bile dikkate almıyor,bağırıyor,dalga geçiyor.
Bu kararı şimdi vermeliyim ve kardeşleri ayırmak,oğlumun o istemediği halde babasına vermek ve bunun sonuçları,yaratacağı psikolojik etkiler ve dahası kalırsa benim psikolojim gibi bir sürü soru işaretiyle boğuşuyorum ve gerçekten fikre ihtiyacım var...
Yerimde olsaydınız ne

Honkiponkitorino .!.:
Anne ve babanın bozduğu çocuğu yine anne ve baba düzeltmek zorunda. Öyle baştan savarak olmaz babana gördercem velayetini vercem falan istemeyen bir cocuğa yapılacak büyük kötülük olur. Üzgünüm ama vurmalar falan ergenlikten kaynaklı sorunlar değil cocuk size saygısını yitirmiş yükünüz ağır ama çözümleyeceğiniz kişi babası.
Gidin konuşun ilerde daha büyük sorunlarla (alkol,uyuşturucu,hırsızlık,şiddet vs gibi korkacağı şeyler örnek göstererek) uğraşmak zorunda kalcaz bu çocuğu bizim toparlamamız lazım diye söyleyin bir uzmanada gidin. Baktınız ki yanaşmıyor babayı yok sayın oğlunuz gidip görcem demedikçe anmayın ve taşın altına elinizi siz koyun.

Sanırım büyüğü babasına verirdim en azından küçüğü kurtarmak için. Ama hayatı boyunca sizden nefret edebilir daha kötüsü içkiye, uyuşturucuya başlayabilir Allah korusun. Çok sıkıntı bi durum psikolog denetiminde babayla kaynaştırılıp vermek en mantıklısı gibi evden atmak gibi değilde, erkek erkeği daha iyi anlar falan gibi

EloraViolet · 5 Haziran 2023

smolu .!.:
Boşanmanın üzerinden yaklaşık 3,5 sene geçti.
Bu süreçte malum erkek kişisi kendini işine verip boşandıktan sonra işlerini iyice büyütüp araç sayısını üçe katladı,ofis açtı vs derken çocuklarına 1500/2000 tl(2 erkek ve okula giden) nafakayı iki,üç parçada gönderip,iki haftada bir de çocukları zorla alıp annesine bırakmaktan öteye geçemedi.
Anlayacağınız nerde sabah orda akşam yaşarken ben şimdilerde zaman zaman tartışmalarımız sırasında bana elini kaldırabilen, bağırdığımda bana daha çok bağıran bir ergen çocukla/çocuğumuzla mücadele içindeyim.
Oğlumu Lgs ye hazırlık çin dersaneye gönderdim ama doğru düzgün kitap bile açmadı,asla sözümü dinlemedi,ben evde yokken gizli gizli bilgisayarımı kullandı ve ne yazık ki sorumluluk sahibi olup,derslerini çalışmadı.

Artık her sorunda' seni babana vereceğim o adam etsin diyorum' artık ama oğlum,'o önce kendi adam olsun,hiçbir yere gitmiyorum'diyor.
Ben tüm gün işteyim.Asla takibini yapamıyorum ve şimdi okul bitti.Liseye geçecek ve çok yıprandığımı hissediyorum.33 yaşındayım bu arada.Küçük oğlum 6 yaşında ve bu sene 1.sınıfa başlayacak.
Abisiyle olan kavga ve itişip kakışmalarımızdan çok kötü etkileniyor.

Oğlum bana birkaç defa vurdu,o an ağlayarak babasını aradım ve bana 'şuan işim var,bana gelince konuşurum ben onunla'deyip salladı hep.Arkada gelen okey ve arkadaş ortamının da eşlik ettiği seslerle birlikte bir de...

Özetle gelecekten korkuyorum.
Oğlumu artık sevmediğimi hissediyorum çünkü tek bir söylediğimi bile dikkate almıyor,bağırıyor,dalga geçiyor.
Bu kararı şimdi vermeliyim ve kardeşleri ayırmak,oğlumun o istemediği halde babasına vermek ve bunun sonuçları,yaratacağı psikolojik etkiler ve dahası kalırsa benim psikolojim gibi bir sürü soru işaretiyle boğuşuyorum ve gerçekten fikre ihtiyacım var...
Yerimde olsaydınız ne yapardınız?

Erkek çocuklarının karakterleri çok değişken olabiliyor. Teyzemin iki oğlu var, büyük oğlu gayet normal sıradan bir insandır. Ama küçük oğlu bambaşka biri. Teyzemlerin evlerinde de karı koca olarak hayatlarında bir sorun yok sıradan bir aileler. Ama bu küçük oğlunun davranışları çok korkunç hale geldi. Öfke problemi var, en ufak şeye gereksiz yere sinirlenip evde dışarıda fark etmeksizin eniştemle teyzemin üzerine yürüyecek kadar kavga çıkarıyor. Belki eniştem olmasa aynı sizin oğlunuz gibi annesine vuracaktır. Ki teyzem bile oğlu bu hale geldiği için kavga etmez. Hani abisi olmasa belki anasında babasında sorun var diyeceğiz ama bu küçük babasının ve abisinin tam zıttı oldu. İçki sigara ortamlar her şey, eniştem para vermediği için kendi çalışıp paralarını yine yiyor.

Bu konu aslında sizin oğlunuzun size vurmasından daha büyük bir halde. Bugün vuran, yarın istediği olmadığı her seferde vurur sizi korkutur evde sindirir. Olan küçüğe olur. Ya abisi gibi olur ya da abi tüm imkanların yediği için ona bir şey kalmaz.

Blanc12 · 5 Haziran 2023

Louder .!.:
Asla yapmam dediğim şeyi bana yaptırıyorsunuz şu an: siz ne biçim annesiniz?

Bebekken de altına yapıyor, uyumuyor diye mi sevmiyordunuz? Hayır, çünkü bebeklik döneminin getirisi, sonucu buydu. Ergenlik döneminin de sonucu bu. Tolere etmelisiniz. Şiddete kadar başvuruyorsa bir şeyleri yanlış yapıyorsunuz demektir, ne demek oğlumu sevmiyorum? Aklınız yerinde mi?

Konu sahibinin anneligini sorgulamak biraz ağır olmamış mı? Ortada ergende olsa anneye şiddetin yanlış olduğunu ayırt edebilecek yaşta. Buraya konu açtığına göre anne de çocuğundan vazgeçmek istemiyor ancak bazı şeyler onunda canına tak etmiş durumda.

Çocuğun her hareketinden anneye yüklemeyi doğru bulmuyorum. Bazen anne ne yaparsa yapsın çocuk farklı bir karakterde olup bambaşka kişiliğe sahip olabiliyor. Bazen de çok iyi anne olduğu halde çocuk yine anneyi sevmeyebiliyor ve bunu sonucunda anneye kin ve öfke duyabiliyor ne yazikki böylede gerçekler var.

Sourlife · 5 Haziran 2023

Psikiyatriste götürün, paranız yoksa devlet psikiyatristine götürün. Şuanda melek gibi olan ben, ergenlik ye anneme bağırıp çağırıyordum. Ergenlik yaşıyor diye başınızdan atarsanız, sonrasında çocuğun sizi silmesini göze almalısınız ki silerse hakkıdır.
Evladın yanında en zor gününde annesi olmalı, yoksa bu hayatta kime güvenecek?

CiRiLLA · 5 Haziran 2023

smolu .!.:
tartışmalarımız sırasında bana elini kaldırabilen,

smolu .!.:
Oğlum bana birkaç defa vurdu,o an ağlayarak babasını aradım ve bana '

Cocugun yok ama boyle yapandan evlat olmaz, size de hayir degil bela getirir.
Ben olsam evlatliktan filan sildirirdim naparsa yapsin babasi da almiyorsa yurda gitsin.

Sourlife · 5 Haziran 2023

CiRiLLA .!.:
Cocugun yok ama boyle yapandan evlat olmaz, size de hayir degil bela getirir.
Ben olsam evlatliktan filan sildirirdim naparsa yapsin babasi da almiyorsa yurda gitsin.

13 yaşında bir çocuktan bahsediyoruz, 30 yaşında değil. Kazanılabilir bir yaşta.
Bela filan ağır olmuş.
İnsan kedisinden, köpeğinden bu kadar kolay vazgeçmiyor. Yurda atılan bu çocuk intihar ederse vicdanınız susacak mı?
Annenin zaten kafası karışık. Hassas şeyler yazmak lazım.

Ergen Oğlumun Velayetini Babasına Vermek

♌️🪄✨

Aktif Üye

Nirvana

🇹🇷 PARLA... 100 YAŞINDASIN 🇹🇷

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Ejderhaların Annesi

Aktif Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

♈

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Benzer Konular