- 28 Ağustos 2017
- 279
- 231
- 27
-
- Konu Sahibi samayakrasivayadevushka
- #161
Neyi ve ne kadar
Neyi ve ne kadaren dogru karar beklemekk hakkinizda hayirlisi olsun
Böyle şeyler saklanmaz gizlenmemeli bence artı karar sizin kararınız herkes saygı duymak zorunda kendi aileniz de ....ama dedgm gibi gizlemeyin kendi ailenizdenMerhabalar. Biz 5 yıldır birlikteyiz. Ailelerimiz tanıştı. Ciddi düşünüyoruz. Birikim yapıyorduk evlilik için fakat hiç hesapta olmayan bir şekilde bir gerçekle yüzleştik. Kan tahlillerimizi vs verdik Erkek arkadaşımdan spermiypgram da bakışmış. İlk şoku bunun sonucuyla yaşadık. Canlı sperm sayısı:0 azospermi.
Erkek arkadaşım kısır. Aşırı üzüldüm. Fakat sebebini araştırmaya başladık. Bu arada kendi ailesine söyledi falat ben aileme söylemedim. Birçok kez doktora gittik. Ve en son erkek arkadaşıma testis kanseri tamısı konuşdu. 1 hafta içinde ameliyat oldu. Tek testisi alındı. Ben yine aileme söylemedim. Çünkü öğrenirlerse asla kabul etmezler ve yol yakınken ayrılmamı isterlerdi. Hiçbir srounumuz yok birbirimizi çok seviyoruz. Neyde, şu an 6 ay oldu amleiyatın üzerinden be sperm değerleri düzeldi. Kanser hücreleri salgılaryla spermleri öldürüyprmuş meğer. Bebeğimiz olabilir. Kanser de evre 1 imiş. Çok erken ve tesadüfi tesbit edilmiş. Kemoterapi almadı şu an takip ediliyor tekrar etmemesi için. Sağlığı gayet yerinde.
Sizlere sorun şu: ben ailemden gizledim. Erkek arkadaşım babanın yüzüne bakamam dedi. Ona da daygı duyuyorum bu onun özeli. Bebeğimiz olmasını etkilemeyeceği için de ilerisi için bir sorun görmüyorum. Ben nolursa olsun ondan ayrışmak istemiyorum ama ailem beni böyle bir ikileme sokarsa diye çok korktum. Ailem ve erkek arkadaşım arasında seçim yapmak istemiyorum. Söylememek yanlış mı? Siz olsanız napardınız? Ben yolumuza devaö etmek istiyorum. Şu an her şey iyi. Ailem onu çok seviyor. Her şey yolunda. Bazen her doğruyu söylemek doğru değildir. Aynısı bana da olabilirdi ve sanırım ben de eşim kabul ettikten sonra ailesinin bilmesini istemezdim.
Böylw bir şey evlendikten sonra da olabilirdi. O zaman ailem boşan demezdi ama şu an yol yakınken ayrılmamı isteyecekler. Malesef destek olmayacaklar. Kuzenimin eşinin omurgasında eğrilik olduğunu duyumca annem; bile bile nasıl kabul etmiş vs demişti.
Ki bu kanser. Asla istemez ve eşimin gururunu kırarlar diye çok korkuyorum. Lütfen akıl verin konuşacak kimsem yok. Sadece sevdiğim insanla mutlu olmak istiyorum. Neden bu kadar zor
Söylediğim anda bu evliliğe razı olmazlar. Şimdi iyiyse bilerde ilerde yeniden nüks edebilir. Beni korumak için engel olacaklarını düşünüyorum ve bunu istemiyorum. Maşesef saygı duymazlarBöyle şeyler saklanmaz gizlenmemeli bence artı karar sizin kararınız herkes saygı duymak zorunda kendi aileniz de ....ama dedgm gibi gizlemeyin kendi ailenizden
Çok geçmiş olsunEvet o şekilde belli oldu. Aralık ayında öğrendik. Tanısı ameliyatı derken araya corona da girince evlilik de ileri bir tarihe atıldı. Ailemin de dediğiniz gibi bir yardımları kaykıları olmayacak. Hatta belki zarar bile verebilirler istemeden. O yüzden sakladım. Hassas bir konu. Erkeklerin gurur meselesi malesef.
❤ Allah gönlüne göre versin..Sizi çok iyi anlıyorum çünkü bir benzeri başıma geldi. Eşim lisedeyken kanser atlatmış ve ağır bir kemoterapi tedavisi almış. Konuşmaya başladığımız ilk gün söyledi. Çocuğum olmayabilir ilerde, konuşmak istemezsen saygı duyarım dedi. Herşey Allah'tan dedim ve evlendik. Kanser geçmişi olduğunu kendisi aileme anlattı zaten. Evlendikten sonra test yaptırdık ve azospermi teşhisi kondu bekliyorduk zaten. Annemin ısrarları sonucu söylemiş bulundum ve aldığım tepkiler sonucunda hayatımın şokunu yaşadım. Çocuk bu hayattaki en önemli şey babanın olmasaydı evlenmezdim bile dedi. Boşan gel demediği kaldı. Ne kardeşlerim ne annem destek oldu. Bir tek babam, Allahın işi bu kimin çocuğu olup olmayacağını sadece O bilir, sen kendiniz üzme demişti. Kimseden destek de beklemedim. Sadece kararlarıma ve hayatıma saygı duyulmasını bekledim. Annemin tepkileri çocuğumuzun olmayacağından daha ağır geldi belki de. Sanırım bu durum eşimle birbirimize daha çok bağlanmamızı sağladı. İyi ki evlenmişim diyorum. Çocuğumuz olmazsa da yapcak birşey yok. Annesi babası olmayan tüm çocukların annesi olurum. Yeter ki Allahım kalbimizi karartmasın. Herkes kendi seçimlerinin sonucunu kendi yaşar. Aileniz bilse de bilmese de bu hayat sizin. Kimseye söz hakkı tanımamaya çalışın.. Umarım çoook mutlu olursunuz
Sizi çok iyi anlıyorum çünkü bir benzeri başıma geldi. Eşim lisedeyken kanser atlatmış ve ağır bir kemoterapi tedavisi almış. Konuşmaya başladığımız ilk gün söyledi. Çocuğum olmayabilir ilerde, konuşmak istemezsen saygı duyarım dedi. Herşey Allah'tan dedim ve evlendik. Kanser geçmişi olduğunu kendisi aileme anlattı zaten. Evlendikten sonra test yaptırdık ve azospermi teşhisi kondu bekliyorduk zaten. Annemin ısrarları sonucu söylemiş bulundum ve aldığım tepkiler sonucunda hayatımın şokunu yaşadım. Çocuk bu hayattaki en önemli şey babanın olmasaydı evlenmezdim bile dedi. Boşan gel demediği kaldı. Ne kardeşlerim ne annem destek oldu. Bir tek babam, Allahın işi bu kimin çocuğu olup olmayacağını sadece O bilir, sen kendiniz üzme demişti. Kimseden destek de beklemedim. Sadece kararlarıma ve hayatıma saygı duyulmasını bekledim. Annemin tepkileri çocuğumuzun olmayacağından daha ağır geldi belki de. Sanırım bu durum eşimle birbirimize daha çok bağlanmamızı sağladı. İyi ki evlenmişim diyorum. Çocuğumuz olmazsa da yapcak birşey yok. Annesi babası olmayan tüm çocukların annesi olurum. Yeter ki Allahım kalbimizi karartmasın. Herkes kendi seçimlerinin sonucunu kendi yaşar. Aileniz bilse de bilmese de bu hayat sizin. Kimseye söz hakkı tanımamaya çalışın.. Umarım çoook mutlu olursunuz
Allah güzel gönlünüze göre versin inşallah
Çok geçmiş olsun.Herkese çok teşekkür ederim. Tek tek cevap yazamadım ama gelen Mesajlar aynı yönde olduğu için ortak cevap yazacağım.
Son durum hala aynı; kontrollere gidiyoruz ve çok şükür temiz çıkıyor.
Hala aileme söylemedim. Söylemeyi de düşünmüyorum. İlerde evlenme durumunda o da ailesiyle konuşacak, bu konunun açılmamasınısteyecek. Askerlik işimi de bedelli yaştı diyeceğiz ailem sorarsa.
Durum bu. İlişkimizde en ufak bir sorun olmadı. Aramız çok iyi, bu olaydan sonra bana daha da bağlandığını düşünüyorum.
Özellikle onun ailesi tarafından çok daha değer gördüğümü hissettim. Annesiyle zaten bir sorunumuz yoktu ama şu an bana bir şeyler örüyor, arada hediyeler gönderiyor. Hakkımda hep olumlu konuşuyormuş. Bunlar da beni mutlu ediyor tabiki. En azından bir taraftan destek görmek güzel.
İşte böyle arkadaşlae. Çocuk için biz de sperm dondurduk 4 tüp kadar çıktı. Tekrar dondurıcaktık bir parti daha ama coronadan dolayı hastaneye pek uğramak istemiyoruz. Azospermi değil çok şükür.
Şu an tanı konalı 9 ay olmak üzere.
Allah sabrını da veriyormuş gerçekten hızlıca geçti. İnşallah sonsuza kadar karşımıza çıkmaz. Çok zor bir süreçti. Öksürse bile korkıyorum acaba akciğerine mi sıçradı diye.
Onu üzmemeye çalışıyorum, trip atmıyorum. Eskiden kızıcağım gereksiz şeyler; artık çok önemsiz geliyor.
İnstagraöda böyle ikiz üçüz bebek videoları olunca bana atıyor, tüp bebek yaptırırsak bizim de ikizlerimiz olsun diyor. Eskiden çocuk olayına biraz mesafeliydi, bu kanserden sonra çocuk aşkı depreşti. En fazla 1 tane diyen adam şimdi ikiz,üçüz istiyor. İnşallah ömrüm çocuklarıma görmeye yeter dedi. Bazı cümleler insanın içine çok oturuyor.
Allahım nasip eder inşallah. Beraber yaşlanmak, yaşamak ne büyük bir şans.
23 yaşındayız. Benim korkum da ailemin saçma sapan bir şekilde bunu bakalarından duyarak öğrenmesi. O zaman bana kırılırlar neden söylemedin diye. Erkek arkadaşımın ailesi kuzenleri vs biliyor hepsi ameliyattan sonra geçmiş olsuna geldi. Düünde vs konuşulurk mu böyle bir ley ? Kestiremiyorum insanlrın ağzına malesef güvenim yok
Söylediğim anda bu evliliğe razı olmazlar. Şimdi iyiyse bilerde ilerde yeniden nüks edebilir. Beni korumak için engel olacaklarını düşünüyorum ve bunu istemiyorum. Maşesef saygı duymazlar