Erkek arkadaşımın bana olan ilgisinin azaldığını hissediyorum

İki senelik bir ilişkim var ve zorunluluklardan dolayı uzak mesafe ilişkisi sürdürüyoruz bir senedir. Ben atandım ama bir ay var göreve başlamama. Bir senedir evde boşum. Sevgilim de bir buçuk ay önce işe girdi. Normal şartlarda ciddiye bindirmeyi düşünüyorduk ama dün çok büyük bir kavga ettik. Bir süredir değersiz hissediyorum. Erkek arkadaşım her gün beni arar ama sanki eskisi gibi dikkatli değil de aramak için arıyor gibi gelmeye başladı. İşten 6 da çıkıyor. Her akşam da arkadaşlarıyla dışarı çıkar. Eve dönerken de biz konuşuruz telefonda o kadar. Gün boyu yoruluyordur illa. Ben de şu an evde kaldığım için takıntılı yaklaşıyor da olabilirim. Objektif bir göz olarak sizden fikir almak istiyorum o yüzden.

Ben bana eskisi gibi önem vermiyor gibi hissediyorum. Bir süredir de cepte oldum sanırım birkaç hareketimden de dolayı. O da dün iki güne bir kavga ettiğimizi ve artık bıktığını söyledi. Hatalarının yüzüne vurulmasından hoşlanmadığını, anlayışsız olduğumu ve 6 aydır ilişkide mutsuz olduğunu, özsaygısının kalmadığını söyledi. Kavga anlarında ben de ağır konuşurum. Anlık ne dediğimi bilemeyebiliyorum ama onun dün dedikleri çok kırdı. 2 güne bir kavga etmiyoruz asla. Ne zaman bir şeyden kavga çıksa o olayı tam çözemiyoruz ve benim de içimde kapanmıyor o mesele haliyle. Ama öyle bahsettiği gibi iki güne bir kavga durumu yok. Son bir buçuk iki aydır bu kadar büyük kavgamız olmadı. Sıklığını anlamanız açısından söylüyorum. Ufak tefek tripler en maksimum ki o da çok sık değil asla.

Anlayışlı bir insan olduğumu düşünürüm. Evlilik için de düğün nişan yapmayalım dedim. Eşyaları da birlikte alırız dedim. Onun işi özel sektörde ve benden düşük kazanacak. Ailesinin durumu da iyi değil. Ben ortaklaşa üstesinden geleceğimize inandım ki büyük beklentilerim de olmadı. Ama daha ailesine bile söylemedi beni. Annesi tutucuymuş ve şimdiden başımız ağrısın istemiyormuş. Hiçbir şekilde ben açmasam evlilik lafı açılmıyor. Geleceğe dair plan hayal kurmuyoruz hiç. Yapısı gereği anlık yaşıyor. Ama beni bu hayaller ayakta tutacak belki anlamıyor. Uzun süreden sonra iki haftalığına buluşacaktık ama onda bile heyecanlı olduğunu söylese de o heyecanını hissedemedim ben. İstiyor ki her gün işten dönsün arkadaşlarıyla dışarı çıksın. Beni de arasın ama benim beklentim olmasın ondan. Buna dokunmayım hiç. İşte laf ettiğimde de kavga çıkaran oluyorum. Ne yapmamı tavsiye edersiniz, ben mi abartıyorum?

Bir an önce kurtulmanı tavsiye ederim tabi.
Kendini niye bukadar değersizleştiriyosun?
 
Ben "kavga anında ne söylediğimi bilemeyebiliyorum" kısmına çok takıldım. Bu huy ciddi manada kırıcı ve bir şeyleri onarılmaz noktaya getirebilen bir huy, bu adamla kalırsınız ayrılırsınız orasını ben bilmem ama kendi mutluluğunuz için bunu törpülemeniz gerekiyor. Ne seviyede kötü konuşuyorsunuz bilmiyorum ve tabi ki kimsenin karşısında susacak değilsiniz ama daha kontrollü kalmak her zaman iyidir.

Adamda ışık göremedim ben, hemen evlilik istiyorsanız bence o adam bu adam değil. Ha ben takılırım, evliliğin acelesi yok diyorsanız kızlar güzel taktikler vermiş, üstüne ekleyecek bir şeyim yok 🤭
 
İki senelik bir ilişkim var ve zorunluluklardan dolayı uzak mesafe ilişkisi sürdürüyoruz bir senedir.
diğer konunda 7-8 aydır buluşmadık demiştin. 7 aydır görmediğin adam sevgilin değildir demiştim. nolursa olsun ya sen ya da o, arayı bu kadar soğutmadan buluşmanız gerekirdi. sanal ilişki sizinki
6 aydır ilişkide mutsuz olduğunu, özsaygısının kalmadığını söyledi. Kavga anlarında ben de ağır konuşurum. Anlık ne dediğimi bilemeyebiliyorum ama onun dün dedikleri çok kırdı.
senin ağır konuşmalarını bi şekilde yutup devam etmeye çalıştığı için özsaygısını kaybetmiş gibi hissediyor. adama ağzına geleni söylersen sonun böyle olur

ikiniz de pek olgun gelmediniz bana kusura bakma
zaten bu adamın artık senden sıkıldığını anladık biz aylar sonra buluşma planınızı sinemaya gideriz, hayvanat bahçesine gideriz diye yapmasından belliydi

daha daha önceki konunda da işine varasıya kadar sen bulduğunu söylemiştin
anası mısın kızım sevgilisisin sen
anası gibi davranma koca adam işini kendi bulsun bi zahmet
sana başka üyeler de söyledi anası gibi sorumluluk üstlenmemelisin diye
sevmez yani erkek öyle şeyleri , çekim falan kalmaz arada

bıktırmışsın net

toparlamak istiyorsan anında kendini geri çek kabuğuna çekil
arama sorma üstüne düşme yoğunmuş gibi takıl
gerekirse hayali işler üret kendine, kitap okumak, spor yapmak, alışverişe çıkmak, diziye filme dalmak, ev temizliği başka hobiler falan gibi
ilgilenme yani aradığında açma, 2 saat sonra mesajla dönüş yap aramışsın duymadım, görmedim alışverişe çıkmıştım telefona bakmadım vs bahane uydur
konuşurken konuşmaları kısa kes, işim var seni sonra arayayım de ama asla arama

bu kadar sıkılmış bi adamda işe yararmı bunlar bilemem ama sevgisi olanda yarıyor
denendi onaylandı canım
 
Kavga anında ne söylediğimi bilmiyorum demişsiniz. Böyle şeyler ilişkinin başlarında yenilip yutulabiliyor ama sonradan tahammülü kalmıyor insanın. Herkes sevgiliniz aleyhinde yorum yapmış ama ben haklı buldum. O kadar zaman sabrediyoruz sonra birikiyor ve eski ilgimiz doğal olarak kalmayınca da suçlu oluyoruz. "Öz saygım kalmadı" demiş bu ağır bir cümle ama siz buna odaklanmak yerine hala "burda sosyalleşebileceğim bir yer yok" diyerek kendinize odaklanmışsınız.
 
İki senelik bir ilişkim var ve zorunluluklardan dolayı uzak mesafe ilişkisi sürdürüyoruz bir senedir. Ben atandım ama bir ay var göreve başlamama. Bir senedir evde boşum. Sevgilim de bir buçuk ay önce işe girdi. Normal şartlarda ciddiye bindirmeyi düşünüyorduk ama dün çok büyük bir kavga ettik. Bir süredir değersiz hissediyorum. Erkek arkadaşım her gün beni arar ama sanki eskisi gibi dikkatli değil de aramak için arıyor gibi gelmeye başladı. İşten 6 da çıkıyor. Her akşam da arkadaşlarıyla dışarı çıkar. Eve dönerken de biz konuşuruz telefonda o kadar. Gün boyu yoruluyordur illa. Ben de şu an evde kaldığım için takıntılı yaklaşıyor da olabilirim. Objektif bir göz olarak sizden fikir almak istiyorum o yüzden.

Ben bana eskisi gibi önem vermiyor gibi hissediyorum. Bir süredir de cepte oldum sanırım birkaç hareketimden de dolayı. O da dün iki güne bir kavga ettiğimizi ve artık bıktığını söyledi. Hatalarının yüzüne vurulmasından hoşlanmadığını, anlayışsız olduğumu ve 6 aydır ilişkide mutsuz olduğunu, özsaygısının kalmadığını söyledi. Kavga anlarında ben de ağır konuşurum. Anlık ne dediğimi bilemeyebiliyorum ama onun dün dedikleri çok kırdı. 2 güne bir kavga etmiyoruz asla. Ne zaman bir şeyden kavga çıksa o olayı tam çözemiyoruz ve benim de içimde kapanmıyor o mesele haliyle. Ama öyle bahsettiği gibi iki güne bir kavga durumu yok. Son bir buçuk iki aydır bu kadar büyük kavgamız olmadı. Sıklığını anlamanız açısından söylüyorum. Ufak tefek tripler en maksimum ki o da çok sık değil asla.

Anlayışlı bir insan olduğumu düşünürüm. Evlilik için de düğün nişan yapmayalım dedim. Eşyaları da birlikte alırız dedim. Onun işi özel sektörde ve benden düşük kazanacak. Ailesinin durumu da iyi değil. Ben ortaklaşa üstesinden geleceğimize inandım ki büyük beklentilerim de olmadı. Ama daha ailesine bile söylemedi beni. Annesi tutucuymuş ve şimdiden başımız ağrısın istemiyormuş. Hiçbir şekilde ben açmasam evlilik lafı açılmıyor. Geleceğe dair plan hayal kurmuyoruz hiç. Yapısı gereği anlık yaşıyor. Ama beni bu hayaller ayakta tutacak belki anlamıyor. Uzun süreden sonra iki haftalığına buluşacaktık ama onda bile heyecanlı olduğunu söylese de o heyecanını hissedemedim ben. İstiyor ki her gün işten dönsün arkadaşlarıyla dışarı çıksın. Beni de arasın ama benim beklentim olmasın ondan. Buna dokunmayım hiç. İşte laf ettiğimde de kavga çıkaran oluyorum. Ne yapmamı tavsiye edersiniz, ben mi abartıyorum?
Süslen bakımlı bir şekilde bir fotoğraf paylaşabilirsin soğuk mesajlar yaz arama rutinin dışına çıkmazsan anlamaz maalesef soguk duş etkisi diyorlarya farklı pozlar paylaşımlar yapabilirsin onunla alakalı olmayan kendini ön plana cıkaran
 
Ben konusunu açmasam seneler boyu hamle geleceğini sanmıyorum
Siz konu açsanız da olmayacak ki , siz biraz bekleyin ataninca tutusacak o yeni ortam vs diye biraz sakin . Dil çalışın, kitap okuyun, borsa vs tarzında yatırım araçlarına yonelin dikkatinizi dağıtın gerçek anlamda
 
Bu sitede gördüğüm böyle gezgin erkekler hep evde oturan kızlarla beraber. Gezmeye bu kadar düşkünlerse kendileri gibi kız bulsunlar.
Aslında şöyle oluyor sen ona bağlandıkça biraz sosyal hayatını sinirlandiriyorsun.
Eskisi gibi olmuyorsun ki bu büyük bir hata .
Başta herseyine karışıyor gittiğin gezdiğin yerlere.
Sonra rahatsız oluyor diye gitmiyorsun bazı arkadaşlarından soyutluyorsun kendini.
Aklın fikrin onda

Ama o hayatına devam ediyor gayet geziyor eğleniyor falan.
Sen ona bağımlı hale geliyorsun .
Bu sefer kıskançlıklar başlıyor.
Adam artik emin oluyor senden cazibeni yitiriyorsun gözünde.
Gözünde sürekli kavga eden sorgulayan evinden çıkmayan bir tip oluyorsun.
Istediğin en ufak bir sevgi kırıntısı ilgi onu bunaltiyor.
Ve sonu ayrılık maalesef
 
Toplamak yerine kesip atmalisin bence çünkü sevgilin ayrilmak isteyipte bunun sorumluluğunu almak istemeyen karsi taraftan bekleyen klasik bir tc erkegi..
Deger vermiyor sevgisi azalmis haketmiyosun bu tavirlari
 
1,5 ay önce işe girmiş olması ve ilgisinin azalması bana iş yerinde birinden hoşlanmaya başlamış olabilir mi acaba diye düşündürttü ama en iyi siz tanırsınız erkek arkadaşınızı.
 
Daha sevgililik döneminde bu kadar tahammülsüzlük, mutsuzsa, bıkmışsa ben evlenince adamın alacağı hali merak ediyorum..
Yazık etmeyin kendinize. Adam bu ilişkiden sıkılmış, soğumuş. Evlenmez bu adam sizinle. Hadi diyelim evlendi bu sefer daha büyük sorunlarınız olur.
 
hanımefendi, 5 günde 3 tane konu açtınız. kendi kendinize kurup duruyorsunuz. ya kendinize bi iş bulun ya da erkek arkadasınızın yaptıklarına kurmayı bırakın. karşı tarafın sürekli sizin istediğiniz gibi davranmasını bekleyemezsiniz.
 
hanımefendi, 5 günde 3 tane konu açtınız. kendi kendinize kurup duruyorsunuz. ya kendinize bi iş bulun ya da erkek arkadasınızın yaptıklarına kurmayı bırakın. karşı tarafın sürekli sizin istediğiniz gibi davranmasını bekleyemezsiniz.
Okumamayı tercih edebilirsiniz.
 
Okumamayı tercih edebilirsiniz.
Hayır hanımefendi, ben ilgilenerek okuyorum. Bunu söylememin sebebi sizin kendinize zarar veriyor olmanız. Konularınızı çözdük diyerek güncelliyorsunuz lakin çözemiyorsunuz ki hemen ertesine tekrar aynı konuyu açıyorsunuz. Bu süreçte erkek arkadasınız tabi ki sürekli sorun çıkardığınızı düşünür, zira her tartışma aynı sonuca bağlanıyor.

Bu sekilde kurmamanız için başka seylerle mesgul olmanız gerektiğini düşünüyorum, bu yönde de bi fikir belirttim. Tabi ki size uygun olduğunu düşünüp düşünmemek, uygulayıp uygulamamak size kalmış.

Kadınlar kulubunde her konuya 'boşan-ayrıl' yazan bir güruh var, katılmıyorum. Konu genel anlamda ele alınmalı. Zaten siz de yazınızda boşluktan böyle takıyor olabilirim demişsiniz. Ben de böyle düşündüğümü, meşgale bulmanız gerektiğini, ilişkinize zarar verdiğinizi iletiyorum.

Takıntı dediğiniz sey böyle oluşmaya başlıyor işte.
 
Hayır hanımefendi, ben ilgilenerek okuyorum. Bunu söylememin sebebi sizin kendinize zarar veriyor olmanız. Konularınızı çözdük diyerek güncelliyorsunuz lakin çözemiyorsunuz ki hemen ertesine tekrar aynı konuyu açıyorsunuz. Bu süreçte erkek arkadasınız tabi ki sürekli sorun çıkardığınızı düşünür, zira her tartışma aynı sonuca bağlanıyor.

Bu sekilde kurmamanız için başka seylerle mesgul olmanız gerektiğini düşünüyorum, bu yönde de bi fikir belirttim. Tabi ki size uygun olduğunu düşünüp düşünmemek, uygulayıp uygulamamak size kalmış.

Kadınlar kulubunde her konuya 'boşan-ayrıl' yazan bir güruh var, katılmıyorum. Konu genel anlamda ele alınmalı. Zaten siz de yazınızda boşluktan böyle takıyor olabilirim demişsiniz. Ben de böyle düşündüğümü, meşgale bulmanız gerektiğini, ilişkinize zarar verdiğinizi iletiyorum.

Takıntı dediğiniz sey böyle oluşmaya başlıyor işte.
Öncelikle anlayışınız için çok teşekkürler. Başta niyetinizi farklı yorumlayıp yanlış anladığım için de kendi adıma özür dilerim. Haklılık payınız var aslında. KPSS sonrası bir senedir mecburi olarak evdeyim. Göreve başlamama da daha bir ay var. Hem sınav stresi hem de evde durmak beni çok yıpratıyor. Küçük bir yerde yaşadığım için de sosyalleşme gibi bir durumum yok. Kurs vs imkanlarım da yok. Bu sebeplerle psikolojik olarak çok yıprandım evet.

Erkek arkadaşımla aramızda çıkan tartışmalar yüzde yüz benden mi kaynaklı bilmiyorum. Kendimi sorguluyorum ama zorlandığım da çok konu var. Yine de görüşleriniz için çok teşekkürler, daha az takmaya çalışacağım bundan sonra ben de 💕
 
İki senelik bir ilişkim var ve zorunluluklardan dolayı uzak mesafe ilişkisi sürdürüyoruz bir senedir. Ben atandım ama bir ay var göreve başlamama. Bir senedir evde boşum. Sevgilim de bir buçuk ay önce işe girdi. Normal şartlarda ciddiye bindirmeyi düşünüyorduk ama dün çok büyük bir kavga ettik. Bir süredir değersiz hissediyorum. Erkek arkadaşım her gün beni arar ama sanki eskisi gibi dikkatli değil de aramak için arıyor gibi gelmeye başladı. İşten 6 da çıkıyor. Her akşam da arkadaşlarıyla dışarı çıkar. Eve dönerken de biz konuşuruz telefonda o kadar. Gün boyu yoruluyordur illa. Ben de şu an evde kaldığım için takıntılı yaklaşıyor da olabilirim. Objektif bir göz olarak sizden fikir almak istiyorum o yüzden.

Ben bana eskisi gibi önem vermiyor gibi hissediyorum. Bir süredir de cepte oldum sanırım birkaç hareketimden de dolayı. O da dün iki güne bir kavga ettiğimizi ve artık bıktığını söyledi. Hatalarının yüzüne vurulmasından hoşlanmadığını, anlayışsız olduğumu ve 6 aydır ilişkide mutsuz olduğunu, özsaygısının kalmadığını söyledi. Kavga anlarında ben de ağır konuşurum. Anlık ne dediğimi bilemeyebiliyorum ama onun dün dedikleri çok kırdı. 2 güne bir kavga etmiyoruz asla. Ne zaman bir şeyden kavga çıksa o olayı tam çözemiyoruz ve benim de içimde kapanmıyor o mesele haliyle. Ama öyle bahsettiği gibi iki güne bir kavga durumu yok. Son bir buçuk iki aydır bu kadar büyük kavgamız olmadı. Sıklığını anlamanız açısından söylüyorum. Ufak tefek tripler en maksimum ki o da çok sık değil asla.

Anlayışlı bir insan olduğumu düşünürüm. Evlilik için de düğün nişan yapmayalım dedim. Eşyaları da birlikte alırız dedim. Onun işi özel sektörde ve benden düşük kazanacak. Ailesinin durumu da iyi değil. Ben ortaklaşa üstesinden geleceğimize inandım ki büyük beklentilerim de olmadı. Ama daha ailesine bile söylemedi beni. Annesi tutucuymuş ve şimdiden başımız ağrısın istemiyormuş. Hiçbir şekilde ben açmasam evlilik lafı açılmıyor. Geleceğe dair plan hayal kurmuyoruz hiç. Yapısı gereği anlık yaşıyor. Ama beni bu hayaller ayakta tutacak belki anlamıyor. Uzun süreden sonra iki haftalığına buluşacaktık ama onda bile heyecanlı olduğunu söylese de o heyecanını hissedemedim ben. İstiyor ki her gün işten dönsün arkadaşlarıyla dışarı çıksın. Beni de arasın ama benim beklentim olmasın ondan. Buna dokunmayım hiç. İşte laf ettiğimde de kavga çıkaran oluyorum. Ne yapmamı tavsiye edersiniz, ben mi abartıyorum?
özlet kendini en basiti aradığında açma müsait olmadığını söyle alan aç kendine eve ona sıkma
 
Öncelikle anlayışınız için çok teşekkürler. Başta niyetinizi farklı yorumlayıp yanlış anladığım için de kendi adıma özür dilerim. Haklılık payınız var aslında. KPSS sonrası bir senedir mecburi olarak evdeyim. Göreve başlamama da daha bir ay var. Hem sınav stresi hem de evde durmak beni çok yıpratıyor. Küçük bir yerde yaşadığım için de sosyalleşme gibi bir durumum yok. Kurs vs imkanlarım da yok. Bu sebeplerle psikolojik olarak çok yıprandım evet.

Erkek arkadaşımla aramızda çıkan tartışmalar yüzde yüz benden mi kaynaklı bilmiyorum. Kendimi sorguluyorum ama zorlandığım da çok konu var. Yine de görüşleriniz için çok teşekkürler, daha az takmaya çalışacağım bundan sonra ben de 💕
Naptınız acaba ayrıldınız mı devam mı ediyorsunuz çok merak ettim
 
X