Merhaba arkadaşlar, şuan canım çok sıkkın ve sizinle paylaşmak istiyorum... Ciddi bir ilişkim var, gayet de güzel gidiyordu, iyi anlaşıyorduk. Ancak, dün akşam canım çok sıkıldı. Fazla uzatmadan konuya geleyim, dün buluştuk yakın arkadaşımızla birlikte, oturduk birşeyler yiyoruz üçümüz. Ortamda olmayan bir kişi var, kayınvalidesine hiç yardım etmiyor, kayınvalidesi mutfakta iş yaparken kız oturup televizyon izliyor falan. Konu bir şekilde ona geldi, biz bunu konuşurken sevgilim ismimi kullanarak aynen şunu dedi: "Deniz, benim anneme yardım etmicek oturcak, annem orda iş yapıcak, kafa göz girişirim valla..." Ben şok oldum! İnanılmaz bozuldum. Bu da nedemek? Benim evdeki halimi tanımıyor, ben evde kendi anneme iş yaptırmayan insanım, gittiğim misafirliklerde yerimde duramam hep yardım ederim, ayrıca titizim düzenliyim, iş yapmayı da çok severim. Benim ev halimi daha görmemiş etmemiş, ortada fol yok yumurta yok, tehdit eder gibi bu cümleyi söylemenin manası var mı??? Ben hemen müdahale ettim "ne münasebet, sen ne biçim konuşuyorsun, kime girişiyorsun" dedim ve sert çıkıştım. Bana kötü niyetinin olmadığını söyledi ve aynen devam etti "biz evlenmişiz 3-4 yıl geçmiş aradan, ben senin eşinim, bir iki tane vursam susmayacakmısın" Özürdileyeceğine, şaka yaptığını söyleyeceğine, verdiği cevaba bakın! Ben ise "hayır susmam, ben de sana vururum" dedim. Konuyu fazla uzatmayayım, ortam gerildi, konuyla ilgili tartışma uzadı ve o dakikadan sonra benim tüm neşem gitti. Arkadaşımız da bozuldu, sırf arkadaşımıza ayıp olmasın diye neşem yerine gelmiş gibi davrandım. Fakat sevgilimin elini bile tutmadım, ona karşı gayet soğuktum ve eve gitmeyi iple çektim. Eve geldim, ve bu saat oldu telefonum kapalı. Mail atmış bana, bütün gece aramış, konuşmak istediğini söylemiş. Uygun dille canımın sıkkın olduğunu, şuanda konuşmayacağımı yazdım. Ve şuan buradayım. İçimde çok tuhaf bir duygu var, onunla konuşmak içimden gelmiyor. Kırgınlık, sinir, öfke, şüphe, hepsi karışık.. Belki kiminize göre büyütüyorum olayı, ama bence büyütmüyorum... Çünkü baştan bu konuda tavrımı koymazsam, ileride sorun yaşayacağıma inanıyorum. Bu konuya şuan gülüp geçersem, "yarın ben buna vurabilirim" düşüncesi olabilir onda. Ve ben bu insanla evlilik yapmayı düşünüyorum, adımlarımı sağlam atmam lazım. Kafam çok karıştı. Hani bazı erkekler "anneci" olur ya, annesine düşkün olurlar. Karşımda öyle bir tip mi var? Ahlaksızlık, namussuzluk, veya başka birşey değil konu. Anneye yardım etmemek! Anneye yardım edilmedi diye kafa göz girişilir mi?? Bir karıncayı bile incitemeyen biri oysa, çok hassas duygusal ve iyi niyetli normalde. Böyle bir konuşma, aile ortamında değişeceğinin habercisi mi? Canım gerçekten çok sıkıldı...
Son düzenleme:
