kızlar erkekler aşık oldukları zaman daha kolay bastırıp daha az yansıtıyolar.. mesela benim sevgilim bana ben seni senin beni sevdiğin gibi sevmiyorum sen bana aşıksın ve bu duygu ikimize de zarar veriyor ama ben seni seviyorum.. ve bu sevgim gün geçtikçe çoğalabilir de azalabilir de diyor.. ne yani şimdi sen beni şu şu sebepten dolayı seviyosun ama bana karsı bi his yok içinde öyle mi diyorum öyle şey olur mu tabi sen herkesten farklısın ama seni sevmemin seni seçmemin nedenleri var senden başka kımseyi gözüm görmüyor senden baska kımseyi istemiyorum çünkü senin kadar güzelini senin kadar dürüstünü senin kadar anlaşabileceğim birini senin kadar karakterli birini asla bulamam diyor... yani onun benle olması için nedenleri var ama benim yok işte bu noktada ayrılıyoruz onla.. ben aşiğim ona hem de hiç nedeni yokken.. deli gibi aşiğim hem de.. hatta bu dygu benım mantiğimi da aldı götürdü yerli yersiz kıskanclıklarımın kaprislerimin dinmeyen özlemimin önüne geçemez oldum.. bu duygu harbiden zarar veriyor hem bana hem ona.. ona o kadar aşiğim ki zarar veriyorum boğuyorum çünkü mantık tamamen gidiyor aşık olunca.. ama o öyle değil.. ben seviyorum seni diyor hem de çok.. sevdiğim için zarar vermiyorum üzmüyorum ama sen aşık olduğun için duygularına yenik düşüyor ve beni gereksiz yere üzüyorsun diyor... kızlar biliyorum çok uzattım ama ilk defa aşk ve sevgi kavramları zihnide böyle allak bullak oldu... kafamçokkarıştı