İstisnalar olsa da ilişkilerde çoğumuzun ortak dertlerinden biridir bu. Forumda da sürekli bu konuda açılmış başlıklar görüyorum. Genelde erkekler flört aşamasında ve ilişkinin başlangıcında çok ilgili oluyorlar, ama zamanla o eski heyecan kayboluyor ve yerini alışkanlık alıyor, belki de malesef bizi cepte gördükleri için ilgisizleşmeye sorumsuzlaşmaya başlıyorlar. Mesajlar atan, günde on kez arayan adamlar sonrasında aramamaya sormaya başlıyorlar. Ya da her fırsatta görüşmek isterken bir anda uzaklaşıp maç izlemeyi ya da erkek arkadaşlarıyla takılmayı tercih ediyorlar. Tabi ki bir ilişkide iki tarafın da kendi hayatı olmalı ama bunun da bir sınırı olmalı değil mi? Sonuçta biz bayanlar her zaman yeniden "kazanılmayı", biraz olsun eski ilgiyi, jestleri görmeyi haketmiyor muyuz? Bizim de bunda hatamız var tabi, bir süre sonra sevgilimizi ya da eşimizi hayatımızın merkezi haline getiriyoruz, bazen bağımlı hale geliyoruz ve onlar da bunu hissedip iyice ilgisizleşiyorlar, şımarıyorlar. Genellikle böyle durumlarda karşımıza alıp konuşmak da işe yaramıyor, hatta ters tepiyor ve iyice ilgisizleşiyorlar. Bu durumda yapılması gerekenler neler sizce, gelin burada konuşup bu soruna çözüm arayalım mı?