öncelikle melek yada meleklerini kaybettmiş tüm annelere zor günlerinde allahtan bol bol sabır dilerim...benim hikayem epey uzun umarım okurken canınızı sıkmam....ben 2008 yılında evlendım ve cok sukur rabbım 2009 yılında bana bır kız cocuk nasıp ettı..gebelıgımın ılk 6 ayı cok guzel gectı son aylarım ıse sancılar sancılar ama nıhayetınde kızımı subat 2009 da kucagıma aldım tarıf edılemez bı mutluluk...hemen ardından bana uyusmazlık ıgnesı vurulduve taburcu oldum...gunler okadar hızlı ve guzel gecıyordukı kızım dogdugunda butun dunyam o olmustu...okadar sakın bı bebektıkı benı hıç yormadı ve bende bu nedenle 2.çocuk yapmaya karar verdım...ıkısı bı arada cıkar dıye...çok şukur rabbıme 10 ay sonra sezaryanınustune 10 ay sonra gebe keldım...ılk 3 ay hersey cok guzel gectı 3.ayın sonunda 11 14 hafta testını kacırdık yaptırmadık doktorumuzda 4 lu test yaptırabılırsınız dedı aslında nıye neden yaptırdıgımıda bılmeden o testı yaptırdım sankı test sonucu kotu gelse canıma cıgerıme kıyabılcekmıydım tabıkı koca bı hayır....neyse bız testı yaptırdık aynı gun bebısımın cınsıyetınıde ogrendık bu kez oglum olcaktı...aradan 10 gun gectı telefon caldı...kardesımın hanımı arıyodu ablacım test sonucların cıkmıs enıstem bızı senın yanına cagrıyo demıstı....bıanda basımdan asagı kaynar sular dokuldu sankı hemen esımı aradım evet sonuclar rısklı cıkmıs dedı...neyse bız ertesı gun doktorumuza gıttık evet test sonuclarınız sınırda dedı bız sakaryada ıkamet edıyoruz bızı ıstanbula yonlaerdırdı...eşimde akrabası olan doktora gıtmemızı teklıf ettı ve gıttık yaptıgı ayrıntılı ultrasonda bebegımızın sapasaglam oldugunu ama kucukte olsa teste dayanarak mongolda olabılecegını soyledı...cunku bazen mongolızm ultrasonda belırtı vermezmış...bıze karar sızın dedı sımdılık hersey yolunda ama en garantısı amnıyosentezdır dedı bunun ıçınde umuttepeyı onerdı tabı bu ışlemdede 200 de bır dusuk rıskı var dedı bız esımle bırbırımıze baktık ve hayır dedık bız bu cocugu istıyoruz o yuzden bu işlemı yaptırmadık her kontrolumde sukur bebegım ıyı gelışıyordu takı 34.haftaya kadar...bı gun cok kotu bı ruya ıle uyandım ruyamda bı ses erken dogum yapıp bebegımı kaybetcegımı soyluyodu...sabah uyandıgımda bu ruyadan cok etkılendıgımı anladım...34.haftanın sonuna dogru kızım ateslendı o gece sabaha kadar uyumadım bu sebeplede karnımdakı canımın oynamadıgını anladım acıl olarak sabah dogum evıne gıttık orrada bakan doktor bebekte hıdrops oldugunu ve kalbını yavasladıgını ac ıl doguma alınmam gerektıgını soyledı...esımle ne yapcagımızı sasırdık kızımız daha 1 yasında bırakcak kımse yok bu arada aılelerımız baska ıllerde yasıyo aynı anda kan bulmamız gerekıyo kımseden kan bulamıyo esım...saolsun nobetcı doktor nobetı bıttıgı halde benım ıçın 2 hastane ayarladı ve benı acıl olarak ambulansa koydular umuttepeye yola cıktım...yol boyunca aklımda gordugum kotu ruya ve bebegımı kaybetmee duygusu tum benlıgımı sardı nıhayetınde hastaneye vardık acıldekı doktorlar hemen doguma karar verdıler belden uyusmalı sezaryene alındım gozum karsıdakı saate takıldı kaldı yanımdakı doktorlar bebegı cıkarttık dedıler ama ben hıç sesını duymadım sımdı onu cocuk doktorları aldı dedılerkanı degıscek dedıler aradan 10 15 dk gectı bı asıstan ex oldu dedı onlar ıçın çok basıt olan bu kelıme benım için zamanın durdugu andı aklım mantıgım duygularım o 10 metrekare odada hapsoldu...umuttepede yaklasık 6 gun yattım o sırada hergelen doktor kızım gebelık boyunca hıçmı doktora gıtmedın sorusunu sordu oysakı ben ayda 2 hatta 3 kez doktor kontrolundeydım...doktorlara gore etkılenmıs rh nedenıyle olusan hıdrops bebekte 5.aydan ıtıbaren ultrasonda belırtı verırmıs ama olmadı bende yada doktorlar goremedı nasıp etmedı rabbım yavrumu kucaklamayı..oysa ne ısterdım onla bı butun olmayı onu sarmayı okşamayı opmeyı koklamayı...neyse taburcu oldum evde yalnızdım...bu arada bu sureclerde hep yalnızdım esımle yalnızdık...acım gecmıyodu hıdrops uzmanı olmus gıbıydım ınternette arastırma yapa yapa naerdeyse bu konunun uzmanı olmustum...acım hıc azalmadı bı çocuk istegı daha dustu yuregıme rabbım yıne nasıp etsın sezaryenın ustune 3 ay sonra tekrar gebe keldım bu sefer bılınclıydım...kontrollere ıstanbula gıttım bu kez kızım olcaktı ersey guzel gıttı takı 5.aya kadar...o ay bebegımde hıdrops belırtısı basladı kontrollere gıttıgım doktor kan vercez dedı ben cerrahpasada yattım doktor esımı ve benı karsısına alıp o nun için çok basıt olan cumlelerı soylemeye basladı şimdi bebegının kanını degıscez heryerdekı kanı kabul etmem bunun ıçın bı labratuar adı verdı yalnızca orda yıkanan kanı kabul ederım fıyat 3 mılyar ya verın yada ben bebege getırdıgınız baska kanı kabul etmem eve gıdın olumunu bekleyın...eşimle o an dunya basımıza yıkıldı bu parayı nerden bulcaktık bulsakta bu ışlem 1 degıl 2 degıl 3 yada 4 kez tekrarlancaktı neysekı saolsun babam yardım ettı ve bebegıme kordonsentez yoluyla kan verıldı agrılı bı ışlem ancak o an bebegınızın canını dusundugunuzden agrınız ı hıssetmıyosunjuz bılle...ertesı gun taburcu olup sakaryaya dondum yıne yalnızdık olacak ya kızım hastalandı kustu bende mecbur kalkıp onla ılgılendım..aksama dogru sıtma tuttu benı esım acıle goturdu atesıme bıle bakmadan psıkolojık yaptıgıma karar verıp eve yolladılar sabaha kadar yatakka tır tır tıtredım sabaha dogru asırı tuvalet ıstegıyle kalktım tam lavobaya geldımkı bısey suzuldu bacaklarımdan baktıgımda gozlerıme ınanamadım kan su gıbı bosalıyodu acıl dogum evıne gıttım kanmam hıc durmadı bebek yasıyodu kanamam durursa hersey guzel olabılır dedı doktorlar ama olamadı sabah ezanı ıle bırlıkte suyum geldı ebe hadı catala yataktan kalk dedıgı an bebegım elıme geldı kıyamadım onu elıme aldım ama hıc bakmadım sadece karnımın ustune dayadım sıcacıktı asla unutamadım unutamam...çatala oturdugum an bebegımık ebe aldı ben bakmamak ıçın elımden gelenı yaptı sadece ebe kımıldamıyodu sordum nıye kımıldamıyosunuz dıye bebegının nabzının durmasını beklıyorum dedı...sonra kanamam durmadı bebegın esının parcaları tam cıkmadıgı ıçın kurtaja alındım...bu arada olumden dondum...aradan 6 ay gectı bende yıne bebek ıstegı sıddetlenerek atmaya devam ettı ve 6 ay sonra tekrar gebe kaldım bu kez umuttepede ayrı tedavıler uygulandı tam 3 ay hastanede yattım bu sefer kızımı canımı babasına bırakmıstım hastanede oldugumdan dolayı esımde ışı bırakmıstı hafta içi hastanede yatıyo hafta sonu eve cıkıyodum kızımı sarılıp opup donuyodum cunku karnımdskı oglum ıçın hastanede yatmam gerekıyodu bu 3 ay ıcınde kanım aldıgım tedavıden dolayı hemolız oldu ben kansız kaldı bagısıklık sısıtemı coktu olumden dondum...ama bu sureclerde hep yalnızdımgızlı gızlı aglardım hastanede yanıda yatanları refakatcılerı zıyaretcılerı geldıgınde .....olumden kalkıp hafta sonları ızmıtten sakaryaya otobuslerde gıdıp geldım bu kezde olmadı yaklasık 6 ay once oglumuda kaybettım...yalnız bu kez gururla soyluyorumkı doktorum doç dr eray calışkan benı yalnız bırakmayan tek kışıydı allah ondan razı olsun....bunları nıyemı yazdım ınanın bısey kalbınızde varsa eger onu gercekten ıstıyosanız asla vazgecmeyı ben toplam 4 kez gebe kaldım yasayan bı kızım var 3 sezeryan bı normal dogumum var...sureklı kaybettıgım umutlarım hayal kırıklıklarım var...yasanmış yalnızlıklarım tek basına mucadele etmıslıklerım var...cahıl ınsanlardan duydugum hadsız cumleler var...gunlerce aglamışlıklarım baska bebekler bakıp iç gecırmışlıklerım var...ben aslında 2010 dan berı bu sıteyı okuyorum bı turlu yazamadım bu gune nasıpmış...haykıramadıgım cumlelerım vardı haykırıyorum şimdi...ben çok güçlüyüm bılıyomusunuz benı yalnız bırakan aılem ölumden döndüğümde sankı olumden ben donmemış gibi adımı bıle agzına almayan esimin ailesi kendı canımı hıce sayıp ılkkez aldıgım ılaçların benı olume goturecegını bıldıgım halde doktorumuz soylemıstı çunku bebegım ıçın yaparım dedıgımde ama bebegını 1 umut ışıgı oldugu halde aldıran kişilerki sozum meclısten dısarı bunlar aılemde olan ınsanlar onlar daha cok konusuldu cunku onlar bebeklerını ısteklerıyle aldırdıklarında daha cok acı cektıler cunku ben güçlüydüm...degildim ben yanımda aılem aılelerımız olsun ıstedım kımse yoktu 3 ay hastanede yalnızdık kızıma esım baktı...utanmadılar...umursamadılar cunku onlara gore ben hersey yapardım...yaptımda olum dosegınden kaltım kosa kosa ındı bındı mınubıslerle kızıma kostum kolumda serumlar hafta sonları evıme gelıp temızlık yaptım...bu surecte maddı manevı sıkıntılara dustum yıyecek ekmek bulamadım ama onlara gore ben guçluydum...aslında ben güçsüzdüm....size anlatmak istedıgım şu benım rahatsızlıgım etkılenmıs rh...ve her gebelık bı oncekınden daha erken belırtı verıyo negatıf kan grubunda olursa bebek problem yok ama benım esım homozıgot pozıtıf yanı benım negatıf bebegım asla olmucak...bunları bıldıgım halde yıne savasıyorum asla yasdıklarımdan pışman deılım 3 melegım var cennette...rabbım benden bı parca aldı cennetıne cok sukur...içimdeki bebek istegıne gelince hala suruyo...evlat acısını hiç sormayın o çıg gıbı her gecen gun artıyo...ama asla pes etmıyorum benım gebe kalmam demek hastane yatısı demek kordonsentez demek kan aramak bulamamak olup olup dırılmek demek yalnız kalmak ayıplanmak hadsız ınsanların agzına sakız olmak demek...ama ben rabbım saglık verıp içimdeki hissi almadıkça tekrar denıcegım...hakkımda konusanlara ınat yalnız bırakanlara ınat....hakkınızı helal edın vaktınızı aldım...rabbım kucaklarınızı evletla doldursun unsaallahhh
canım allah ım sana sabırlar versin...üzülerek okudum yaşadıklarını allah ım inşallah sabrının mükafatını verecek sana...allah tan sana problemsiz hamilelik geçirmeni naip etmesini dilerim.kızına uzun ömür ve sağlık diliyorum.
Ben yoğun bi şekilde çalışıyorum, akşama kadar bilgisayar başında olunca eve gelip bilgisayarı almak içimden gelmiyor 
