Erken doğumdan sonra bebeğini kaybedenler

28mavi .!.:

PREMETE Kabızllık ile ilgili çözüm önerilerin için sağol. Zeytinyağı veriyorum bir çay kaşığı. Ama daha düzene giremedik. Ek gıda çok başka bir boyutta. Pazartesi aşısı vardı. Aşıdan önce boy ve kilosuna bakıldı. 68 cm ve 7.250 gram ek gıdaya geçelim yumurta sarısı ve pekmeze de başlayalım dediler. Az az veriyorum, küçük kahve fincanı ile çorba, akşam yoğurt veya meyve püresi. İki günden beri de kahvaltı. Ama karmakarışık duygular içindeyim. Kızım büyüyor ve kaşıkla da besleniyor diye seviniyorum. Diğer taraftan memeyi bırakır diye endişeleniyorum. Böylelikle memeyi bağlılığı azalacak ister istemez. Çok zormuş yaaaa. Kızım yavaş yavaş yemeye çalışıyor da ben bocaladım. Galiba ben ek gıdaya hazır değilmişim.;-)))))))

Tolga neler yapıyor ya hiç bahsetmiyorsun? Yaramazlıklar artmıştır muhtemelen. Az yediğinden şikayet ediyordun şimdi umarım iştahı açılmıştır biraz.

Bir de ben çalışmayı hiç özlemedim yaaaaaa. Sanki hiç çalışmamış gibiyim. Maddi sıkıntımız olmasa seve seve ev hanımı olacağım vallahi. Kızımla evde çok güzel bir düzen oturttuk. Onu bırakmayı hiç istemiyorum. Bu dönemi kapattım sayılır, ikinci dönem çalışacağım ve şimdiden strese girdim.

ÖZLEMİMSİN Allah analı babalı büyütsün. Adıyla uzun yaşasın inşallah. Ablanın kıskançlıkları gayet normal, sen mecburen Ela ile ilgileneceğin için onun gönlünü almak daha çok babaya düşüyor. Ama çok güzel uğraşlar bunlar. Rabbim kolaylık verir. Ne güzel eviniz daha da şenlendi.

Genişletmek için tıkla...

ÖZLEMİMSİN .!.:

premetecim prensesin adını ELA koyduk.küçük ablayı sorma gitsin herkesi ayakta uyutup soluğu kardeşinin yanında alıyo.kucağıma aldığımda ağlıyo arada oda gelip yapışıyo bana.ela hıçkırınca eylül gülme krizine giriyo nebilim işte böyle yuvarlanıp gidiyoruz.allah ım onlara sağlık versin zor olacak ama inşallah ikisi bir arada büyüyecek...öptüm hepinizi

Genişletmek için tıkla...

alicim .!.:

21 ARALIK 2009 saat 10.40 meleğim geldi dünyaya,ağladı
21 ARALIK 2012 saat 10.40 annesi hala ağlıyor

çoook özledim oğlumu
ameliyat masasındayken giydirip getirdikleri anı unutamıyorum, ilk bakışmamızı, açmıştı gözlerini kocaman
son gördüğümde de kapamıştı gözlerini dünyaya, cennette açmıştı gözlerini diğer melek çocuklarının yanında
şimdi onlarla birlikte oyundadır ve çok mutludur eminim
ama benimkisi de anne yüreği, çok özledim çooooook

Genişletmek için tıkla...

alicim .!.:

21 ARALIK 2009 saat 10.40 meleğim geldi dünyaya,ağladı
21 ARALIK 2012 saat 10.40 annesi hala ağlıyor

çoook özledim oğlumu
ameliyat masasındayken giydirip getirdikleri anı unutamıyorum, ilk bakışmamızı, açmıştı gözlerini kocaman
son gördüğümde de kapamıştı gözlerini dünyaya, cennette açmıştı gözlerini diğer melek çocuklarının yanında
şimdi onlarla birlikte oyundadır ve çok mutludur eminim
ama benimkisi de anne yüreği, çok özledim çooooook

Genişletmek için tıkla...

maya887 .!.:

merhaba kızlar nasılsınız
ben pazar günü doğum yaptım suan kızımla evdeyiz allahıma şükürler olsun ki ikimizde iyiyiz
öpüyoruz sizi kocaman :)))

Genişletmek için tıkla...

zeyt .!.:

öncelikle melek yada meleklerini kaybettmiş tüm annelere zor günlerinde allahtan bol bol sabır dilerim...benim hikayem epey uzun umarım okurken canınızı sıkmam....ben 2008 yılında evlendım ve cok sukur rabbım 2009 yılında bana bır kız cocuk nasıp ettı..gebelıgımın ılk 6 ayı cok guzel gectı son aylarım ıse sancılar sancılar ama nıhayetınde kızımı subat 2009 da kucagıma aldım tarıf edılemez bı mutluluk...hemen ardından bana uyusmazlık ıgnesı vurulduve taburcu oldum...gunler okadar hızlı ve guzel gecıyordukı kızım dogdugunda butun dunyam o olmustu...okadar sakın bı bebektıkı benı hıç yormadı ve bende bu nedenle 2.çocuk yapmaya karar verdım...ıkısı bı arada cıkar dıye...çok şukur rabbıme 10 ay sonra sezaryanınustune 10 ay sonra gebe keldım...ılk 3 ay hersey cok guzel gectı 3.ayın sonunda 11 14 hafta testını kacırdık yaptırmadık doktorumuzda 4 lu test yaptırabılırsınız dedı aslında nıye neden yaptırdıgımıda bılmeden o testı yaptırdım sankı test sonucu kotu gelse canıma cıgerıme kıyabılcekmıydım tabıkı koca bı hayır....neyse bız testı yaptırdık aynı gun bebısımın cınsıyetınıde ogrendık bu kez oglum olcaktı...aradan 10 gun gectı telefon caldı...kardesımın hanımı arıyodu ablacım test sonucların cıkmıs enıstem bızı senın yanına cagrıyo demıstı....bıanda basımdan asagı kaynar sular dokuldu sankı hemen esımı aradım evet sonuclar rısklı cıkmıs dedı...neyse bız ertesı gun doktorumuza gıttık evet test sonuclarınız sınırda dedı bız sakaryada ıkamet edıyoruz bızı ıstanbula yonlaerdırdı...eşimde akrabası olan doktora gıtmemızı teklıf ettı ve gıttık yaptıgı ayrıntılı ultrasonda bebegımızın sapasaglam oldugunu ama kucukte olsa teste dayanarak mongolda olabılecegını soyledı...cunku bazen mongolızm ultrasonda belırtı vermezmış...bıze karar sızın dedı sımdılık hersey yolunda ama en garantısı amnıyosentezdır dedı bunun ıçınde umuttepeyı onerdı tabı bu ışlemdede 200 de bır dusuk rıskı var dedı bız esımle bırbırımıze baktık ve hayır dedık bız bu cocugu istıyoruz o yuzden bu işlemı yaptırmadık her kontrolumde sukur bebegım ıyı gelışıyordu takı 34.haftaya kadar...bı gun cok kotu bı ruya ıle uyandım ruyamda bı ses erken dogum yapıp bebegımı kaybetcegımı soyluyodu...sabah uyandıgımda bu ruyadan cok etkılendıgımı anladım...34.haftanın sonuna dogru kızım ateslendı o gece sabaha kadar uyumadım bu sebeplede karnımdakı canımın oynamadıgını anladım acıl olarak sabah dogum evıne gıttık orrada bakan doktor bebekte hıdrops oldugunu ve kalbını yavasladıgını ac ıl doguma alınmam gerektıgını soyledı...esımle ne yapcagımızı sasırdık kızımız daha 1 yasında bırakcak kımse yok bu arada aılelerımız baska ıllerde yasıyo aynı anda kan bulmamız gerekıyo kımseden kan bulamıyo esım...saolsun nobetcı doktor nobetı bıttıgı halde benım ıçın 2 hastane ayarladı ve benı acıl olarak ambulansa koydular umuttepeye yola cıktım...yol boyunca aklımda gordugum kotu ruya ve bebegımı kaybetmee duygusu tum benlıgımı sardı nıhayetınde hastaneye vardık acıldekı doktorlar hemen doguma karar verdıler belden uyusmalı sezaryene alındım gozum karsıdakı saate takıldı kaldı yanımdakı doktorlar bebegı cıkarttık dedıler ama ben hıç sesını duymadım sımdı onu cocuk doktorları aldı dedılerkanı degıscek dedıler aradan 10 15 dk gectı bı asıstan ex oldu dedı onlar ıçın çok basıt olan bu kelıme benım için zamanın durdugu andı aklım mantıgım duygularım o 10 metrekare odada hapsoldu...umuttepede yaklasık 6 gun yattım o sırada hergelen doktor kızım gebelık boyunca hıçmı doktora gıtmedın sorusunu sordu oysakı ben ayda 2 hatta 3 kez doktor kontrolundeydım...doktorlara gore etkılenmıs rh nedenıyle olusan hıdrops bebekte 5.aydan ıtıbaren ultrasonda belırtı verırmıs ama olmadı bende yada doktorlar goremedı nasıp etmedı rabbım yavrumu kucaklamayı..oysa ne ısterdım onla bı butun olmayı onu sarmayı okşamayı opmeyı koklamayı...neyse taburcu oldum evde yalnızdım...bu arada bu sureclerde hep yalnızdım esımle yalnızdık...acım gecmıyodu hıdrops uzmanı olmus gıbıydım ınternette arastırma yapa yapa naerdeyse bu konunun uzmanı olmustum...acım hıc azalmadı bı çocuk istegı daha dustu yuregıme rabbım yıne nasıp etsın sezaryenın ustune 3 ay sonra tekrar gebe keldım bu sefer bılınclıydım...kontrollere ıstanbula gıttım bu kez kızım olcaktı ersey guzel gıttı takı 5.aya kadar...o ay bebegımde hıdrops belırtısı basladı kontrollere gıttıgım doktor kan vercez dedı ben cerrahpasada yattım doktor esımı ve benı karsısına alıp o nun için çok basıt olan cumlelerı soylemeye basladı şimdi bebegının kanını degıscez heryerdekı kanı kabul etmem bunun ıçın bı labratuar adı verdı yalnızca orda yıkanan kanı kabul ederım fıyat 3 mılyar ya verın yada ben bebege getırdıgınız baska kanı kabul etmem eve gıdın olumunu bekleyın...eşimle o an dunya basımıza yıkıldı bu parayı nerden bulcaktık bulsakta bu ışlem 1 degıl 2 degıl 3 yada 4 kez tekrarlancaktı neysekı saolsun babam yardım ettı ve bebegıme kordonsentez yoluyla kan verıldı agrılı bı ışlem ancak o an bebegınızın canını dusundugunuzden agrınız ı hıssetmıyosunjuz bılle...ertesı gun taburcu olup sakaryaya dondum yıne yalnızdık olacak ya kızım hastalandı kustu bende mecbur kalkıp onla ılgılendım..aksama dogru sıtma tuttu benı esım acıle goturdu atesıme bıle bakmadan psıkolojık yaptıgıma karar verıp eve yolladılar sabaha kadar yatakka tır tır tıtredım sabaha dogru asırı tuvalet ıstegıyle kalktım tam lavobaya geldımkı bısey suzuldu bacaklarımdan baktıgımda gozlerıme ınanamadım kan su gıbı bosalıyodu acıl dogum evıne gıttım kanmam hıc durmadı bebek yasıyodu kanamam durursa hersey guzel olabılır dedı doktorlar ama olamadı sabah ezanı ıle bırlıkte suyum geldı ebe hadı catala yataktan kalk dedıgı an bebegım elıme geldı kıyamadım onu elıme aldım ama hıc bakmadım sadece karnımın ustune dayadım sıcacıktı asla unutamadım unutamam...çatala oturdugum an bebegımık ebe aldı ben bakmamak ıçın elımden gelenı yaptı sadece ebe kımıldamıyodu sordum nıye kımıldamıyosunuz dıye bebegının nabzının durmasını beklıyorum dedı...sonra kanamam durmadı bebegın esının parcaları tam cıkmadıgı ıçın kurtaja alındım...bu arada olumden dondum...aradan 6 ay gectı bende yıne bebek ıstegı sıddetlenerek atmaya devam ettı ve 6 ay sonra tekrar gebe kaldım bu kez umuttepede ayrı tedavıler uygulandı tam 3 ay hastanede yattım bu sefer kızımı canımı babasına bırakmıstım hastanede oldugumdan dolayı esımde ışı bırakmıstı hafta içi hastanede yatıyo hafta sonu eve cıkıyodum kızımı sarılıp opup donuyodum cunku karnımdskı oglum ıçın hastanede yatmam gerekıyodu bu 3 ay ıcınde kanım aldıgım tedavıden dolayı hemolız oldu ben kansız kaldı bagısıklık sısıtemı coktu olumden dondum...ama bu sureclerde hep yalnızdımgızlı gızlı aglardım hastanede yanıda yatanları refakatcılerı zıyaretcılerı geldıgınde .....olumden kalkıp hafta sonları ızmıtten sakaryaya otobuslerde gıdıp geldım bu kezde olmadı yaklasık 6 ay once oglumuda kaybettım...yalnız bu kez gururla soyluyorumkı doktorum doç dr eray calışkan benı yalnız bırakmayan tek kışıydı allah ondan razı olsun....bunları nıyemı yazdım ınanın bısey kalbınızde varsa eger onu gercekten ıstıyosanız asla vazgecmeyı ben toplam 4 kez gebe kaldım yasayan bı kızım var 3 sezeryan bı normal dogumum var...sureklı kaybettıgım umutlarım hayal kırıklıklarım var...yasanmış yalnızlıklarım tek basına mucadele etmıslıklerım var...cahıl ınsanlardan duydugum hadsız cumleler var...gunlerce aglamışlıklarım baska bebekler bakıp iç gecırmışlıklerım var...ben aslında 2010 dan berı bu sıteyı okuyorum bı turlu yazamadım bu gune nasıpmış...haykıramadıgım cumlelerım vardı haykırıyorum şimdi...ben çok güçlüyüm bılıyomusunuz benı yalnız bırakan aılem ölumden döndüğümde sankı olumden ben donmemış gibi adımı bıle agzına almayan esimin ailesi kendı canımı hıce sayıp ılkkez aldıgım ılaçların benı olume goturecegını bıldıgım halde doktorumuz soylemıstı çunku bebegım ıçın yaparım dedıgımde ama bebegını 1 umut ışıgı oldugu halde aldıran kişilerki sozum meclısten dısarı bunlar aılemde olan ınsanlar onlar daha cok konusuldu cunku onlar bebeklerını ısteklerıyle aldırdıklarında daha cok acı cektıler cunku ben güçlüydüm...degildim ben yanımda aılem aılelerımız olsun ıstedım kımse yoktu 3 ay hastanede yalnızdık kızıma esım baktı...utanmadılar...umursamadılar cunku onlara gore ben hersey yapardım...yaptımda olum dosegınden kaltım kosa kosa ındı bındı mınubıslerle kızıma kostum kolumda serumlar hafta sonları evıme gelıp temızlık yaptım...bu surecte maddı manevı sıkıntılara dustum yıyecek ekmek bulamadım ama onlara gore ben guçluydum...aslında ben güçsüzdüm....size anlatmak istedıgım şu benım rahatsızlıgım etkılenmıs rh...ve her gebelık bı oncekınden daha erken belırtı verıyo negatıf kan grubunda olursa bebek problem yok ama benım esım homozıgot pozıtıf yanı benım negatıf bebegım asla olmucak...bunları bıldıgım halde yıne savasıyorum asla yasdıklarımdan pışman deılım 3 melegım var cennette...rabbım benden bı parca aldı cennetıne cok sukur...içimdeki bebek istegıne gelince hala suruyo...evlat acısını hiç sormayın o çıg gıbı her gecen gun artıyo...ama asla pes etmıyorum benım gebe kalmam demek hastane yatısı demek kordonsentez demek kan aramak bulamamak olup olup dırılmek demek yalnız kalmak ayıplanmak hadsız ınsanların agzına sakız olmak demek...ama ben rabbım saglık verıp içimdeki hissi almadıkça tekrar denıcegım...hakkımda konusanlara ınat yalnız bırakanlara ınat....hakkınızı helal edın vaktınızı aldım...rabbım kucaklarınızı evletla doldursun unsaallahhh

Genişletmek için tıkla...

delicezeytin .!.:

Bugün büyük gündü. Detaylı ultrasondan geçtik, çok şükür hersey yolunda:)Allah'a binlerce kez şükrediyorum ve dua etmeye devam ediyorum. Kan akısı da çok şükür iyiymis, preeklamsi riskini sifirlamaz ama düşürür dedi doktor. Veee annesinin güzeli kızmış:) sevinmedim desem yalan olur. Herseyden önemlisi tabi ki saglık ama meleğim de kızdı, karnımdaki yavrumun kız olması biraz daha sevindirdi.

Allah ağzımızın tadını bozmasın, evlat isteyen herkese de en hayırlı, en kısa zamanda versin inşallah. Hepinizi öpüyoruz güzel anneler:)

Genişletmek için tıkla...

ÖZLEMİMSİN .!.:

merhaba güzel anneler...
perşembe günü kızım dünyaya geldi çok şükür herşey yolunda .akşam durumumuz iyi olduğu için çıkış yaptık hastaneden.dualarımdasınız.kızımın ismi henüz belli değil.fırsat buldukça yazarım.öptük hepinizi...

Genişletmek için tıkla...

horizon .!.:

dün kontrolümüz vardı. 25 haftayla uyumlu ve 800gr olmuş bebeğim herşey yolunda çok şükür. bir dahaki kontrol yine 1 ay sonra.
umarım bütün melek annelerinin yüzü güler, sağlıkla kucağımıza alırız bebeklerimizi. hepinize sevgiler..

Genişletmek için tıkla...

28mavi .!.:

PREMETE Kabızllık ile ilgili çözüm önerilerin için sağol. Zeytinyağı veriyorum bir çay kaşığı. Ama daha düzene giremedik. Ek gıda çok başka bir boyutta. Pazartesi aşısı vardı. Aşıdan önce boy ve kilosuna bakıldı. 68 cm ve 7.250 gram ek gıdaya geçelim yumurta sarısı ve pekmeze de başlayalım dediler. Az az veriyorum, küçük kahve fincanı ile çorba, akşam yoğurt veya meyve püresi. İki günden beri de kahvaltı. Ama karmakarışık duygular içindeyim. Kızım büyüyor ve kaşıkla da besleniyor diye seviniyorum. Diğer taraftan memeyi bırakır diye endişeleniyorum. Böylelikle memeyi bağlılığı azalacak ister istemez. Çok zormuş yaaaa. Kızım yavaş yavaş yemeye çalışıyor da ben bocaladım. Galiba ben ek gıdaya hazır değilmişim.;-)))))))

Tolga neler yapıyor ya hiç bahsetmiyorsun? Yaramazlıklar artmıştır muhtemelen. Az yediğinden şikayet ediyordun şimdi umarım iştahı açılmıştır biraz.

Bir de ben çalışmayı hiç özlemedim yaaaaaa. Sanki hiç çalışmamış gibiyim. Maddi sıkıntımız olmasa seve seve ev hanımı olacağım vallahi. Kızımla evde çok güzel bir düzen oturttuk. Onu bırakmayı hiç istemiyorum. Bu dönemi kapattım sayılır, ikinci dönem çalışacağım ve şimdiden strese girdim.

ÖZLEMİMSİN Allah analı babalı büyütsün. Adıyla uzun yaşasın inşallah. Ablanın kıskançlıkları gayet normal, sen mecburen Ela ile ilgileneceğin için onun gönlünü almak daha çok babaya düşüyor. Ama çok güzel uğraşlar bunlar. Rabbim kolaylık verir. Ne güzel eviniz daha da şenlendi.

Genişletmek için tıkla...

Premete .!.:

Canım sen hiç merak etme dünyayı da yedirsen onlar için memenin yeri başka, ilk aşklarından asla vazgeçemiyorlar.Çocuklar hayatlarındaki değişimlere bizden daha kolay adapte oluyorlar. Ben de Tolga'yı memeden keserken, odasını ayırken senin şimdi yaşadığın duyguları yaşadım sanki oğlumla aramızdaki bağlar birer birer kopuyormuş gibi hissettim, yaptım ama yaptığım şeylere kendimi hazır hissetmedim oysa ki bunlar Tolga için hiç problem olmadı. Şubatta kreşe başlayacak şimdi de onun derdindeyim, onu nasıl oraya bırakacağımı düşünüyorum malum 2 senedir hiç ayrılmadık. Eminim o kreşe çok çabuk alışacak ama ben kendimi kocaman bir boşlukta hissedeceğim bakalım ben nasıl alışacağım.
Tolga tam bir canavar oldu şu sıralar 2 yaş sendromu yaşıyoruz, sinirlilik, istediklerini yaptıramayınca arsızca ağlamalar ve eşyaları oraya buraya fırlatma, bize tokat atma falan derken sabrımızı oldukça zorluyor. Bütün gün elinde sandalye ile dolaşıyor gözüne kestirdiği yere sandalyeyi dayıyor üzerine çıkıp heryeri kurcalıyor, bütün odaların kapısını kilitlemek zorunda kalıyorum yoksa bir bakıyorum ki benim makyaj malzemelerimle orayı burayı boyamış, babasının kitaplarını yırtmış, konsoldaki tabakları yere indirmiş ya da mutfak tezgahına tırmanmış. Tolga hiçbir zaman iştahlı bir çocuk olmadı hala da değil derdi gücü oyun oynamak hiç yemek yemek aklına bile gelmiyor zorla yediriyorum ne yemek istersin diye sorduğumda hep köfte, patates ve makarna istiyor onları bile çok az yiyiyor bir de bol bol çüüüüt içiyor.
Şu an kızından ayrılmak istememekte çok haklısın bence her anneye en az 1 sene çocuğunu büyütme hakkı verilmeli hem de bu sürede maaş ödemesi de yapılmalı ama bir süre sonra hala ev hanımı olmak isteyeceğini düşünmüyorum. Sürekli çocukla ilgilenmek de bir süre sonra çok yıpratıcı olmaya başlıyor. Mesela benim burada tanıdığım kimse yok, başım sıkışsa çocuğumu 5 dakika emanet edebileceğim kimse yok, Tolga çok yaramaz bir çocuk onu alıp dışarı da çıkamıyorum, haftasonları eşim tasmamdan tutup gezmeye çıkarırsa dışarıyı görüyorum onun haricinde zıpırdak oğlumla evde tek başıma baş etmeye çalışıyorum. Bazen o kadar bunalıyorum ki çaresizlikten oturup ağlıyorum. Evet belki çalışmak özlenmiyor ama dört duvar arasında hapsolmak da bir süre sonra boğuyor.

Genişletmek için tıkla...

alicim .!.:

21 ARALIK 2009 saat 10.40 meleğim geldi dünyaya,ağladı
21 ARALIK 2012 saat 10.40 annesi hala ağlıyor

çoook özledim oğlumu
ameliyat masasındayken giydirip getirdikleri anı unutamıyorum, ilk bakışmamızı, açmıştı gözlerini kocaman
son gördüğümde de kapamıştı gözlerini dünyaya, cennette açmıştı gözlerini diğer melek çocuklarının yanında
şimdi onlarla birlikte oyundadır ve çok mutludur eminim
ama benimkisi de anne yüreği, çok özledim çooooook

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Arkadaşlar, bugün benim kontrolüm vardı.
Her şey yolundaymış, bebeğim sağlıklı çok şükür.
Bebeğimin cinsiyetini öğrendim.
Bir oğlum olacakmış.
Doktor bebeğin erkek diyince ağlamaya başladım, tutamadım kendimi.
Ne kadar mutlu olduğumu anlatamam.
Kendim için istediğim tek şey kalmıştı hayattan, bir oğlum daha olsun, sağlıklı olsun, hayırlı olsun. Ve Allah dualarımı kabul etti, çok şükür.
İnşallah bebeğimi kucağıma sağlıcakla alırım, inşallah her şey yolunda gider.

Genişletmek için tıkla...

alicim .!.:

21 ARALIK 2009 saat 10.40 meleğim geldi dünyaya,ağladı
21 ARALIK 2012 saat 10.40 annesi hala ağlıyor

çoook özledim oğlumu
ameliyat masasındayken giydirip getirdikleri anı unutamıyorum, ilk bakışmamızı, açmıştı gözlerini kocaman
son gördüğümde de kapamıştı gözlerini dünyaya, cennette açmıştı gözlerini diğer melek çocuklarının yanında
şimdi onlarla birlikte oyundadır ve çok mutludur eminim
ama benimkisi de anne yüreği, çok özledim çooooook

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Canım, demek Tolga bu kadar yaramaz:) Ben yaramaz çocuk nedir bilmedim. Yazdıklarını ağzım açık okudum valla :)
Yaramazlıkları bile bize çok tatlı geliyor ama :)
Allah onların eksikliklerini kimseye yaşatmasın.
Yuvamız hep çocuk sesleriyle coşsun :)

Genişletmek için tıkla...

zeyt .!.:

öncelikle melek yada meleklerini kaybettmiş tüm annelere zor günlerinde allahtan bol bol sabır dilerim...benim hikayem epey uzun umarım okurken canınızı sıkmam....ben 2008 yılında evlendım ve cok sukur rabbım 2009 yılında bana bır kız cocuk nasıp ettı..gebelıgımın ılk 6 ayı cok guzel gectı son aylarım ıse sancılar sancılar ama nıhayetınde kızımı subat 2009 da kucagıma aldım tarıf edılemez bı mutluluk...hemen ardından bana uyusmazlık ıgnesı vurulduve taburcu oldum...gunler okadar hızlı ve guzel gecıyordukı kızım dogdugunda butun dunyam o olmustu...okadar sakın bı bebektıkı benı hıç yormadı ve bende bu nedenle 2.çocuk yapmaya karar verdım...ıkısı bı arada cıkar dıye...çok şukur rabbıme 10 ay sonra sezaryanınustune 10 ay sonra gebe keldım...ılk 3 ay hersey cok guzel gectı 3.ayın sonunda 11 14 hafta testını kacırdık yaptırmadık doktorumuzda 4 lu test yaptırabılırsınız dedı aslında nıye neden yaptırdıgımıda bılmeden o testı yaptırdım sankı test sonucu kotu gelse canıma cıgerıme kıyabılcekmıydım tabıkı koca bı hayır....neyse bız testı yaptırdık aynı gun bebısımın cınsıyetınıde ogrendık bu kez oglum olcaktı...aradan 10 gun gectı telefon caldı...kardesımın hanımı arıyodu ablacım test sonucların cıkmıs enıstem bızı senın yanına cagrıyo demıstı....bıanda basımdan asagı kaynar sular dokuldu sankı hemen esımı aradım evet sonuclar rısklı cıkmıs dedı...neyse bız ertesı gun doktorumuza gıttık evet test sonuclarınız sınırda dedı bız sakaryada ıkamet edıyoruz bızı ıstanbula yonlaerdırdı...eşimde akrabası olan doktora gıtmemızı teklıf ettı ve gıttık yaptıgı ayrıntılı ultrasonda bebegımızın sapasaglam oldugunu ama kucukte olsa teste dayanarak mongolda olabılecegını soyledı...cunku bazen mongolızm ultrasonda belırtı vermezmış...bıze karar sızın dedı sımdılık hersey yolunda ama en garantısı amnıyosentezdır dedı bunun ıçınde umuttepeyı onerdı tabı bu ışlemdede 200 de bır dusuk rıskı var dedı bız esımle bırbırımıze baktık ve hayır dedık bız bu cocugu istıyoruz o yuzden bu işlemı yaptırmadık her kontrolumde sukur bebegım ıyı gelışıyordu takı 34.haftaya kadar...bı gun cok kotu bı ruya ıle uyandım ruyamda bı ses erken dogum yapıp bebegımı kaybetcegımı soyluyodu...sabah uyandıgımda bu ruyadan cok etkılendıgımı anladım...34.haftanın sonuna dogru kızım ateslendı o gece sabaha kadar uyumadım bu sebeplede karnımdakı canımın oynamadıgını anladım acıl olarak sabah dogum evıne gıttık orrada bakan doktor bebekte hıdrops oldugunu ve kalbını yavasladıgını ac ıl doguma alınmam gerektıgını soyledı...esımle ne yapcagımızı sasırdık kızımız daha 1 yasında bırakcak kımse yok bu arada aılelerımız baska ıllerde yasıyo aynı anda kan bulmamız gerekıyo kımseden kan bulamıyo esım...saolsun nobetcı doktor nobetı bıttıgı halde benım ıçın 2 hastane ayarladı ve benı acıl olarak ambulansa koydular umuttepeye yola cıktım...yol boyunca aklımda gordugum kotu ruya ve bebegımı kaybetmee duygusu tum benlıgımı sardı nıhayetınde hastaneye vardık acıldekı doktorlar hemen doguma karar verdıler belden uyusmalı sezaryene alındım gozum karsıdakı saate takıldı kaldı yanımdakı doktorlar bebegı cıkarttık dedıler ama ben hıç sesını duymadım sımdı onu cocuk doktorları aldı dedılerkanı degıscek dedıler aradan 10 15 dk gectı bı asıstan ex oldu dedı onlar ıçın çok basıt olan bu kelıme benım için zamanın durdugu andı aklım mantıgım duygularım o 10 metrekare odada hapsoldu...umuttepede yaklasık 6 gun yattım o sırada hergelen doktor kızım gebelık boyunca hıçmı doktora gıtmedın sorusunu sordu oysakı ben ayda 2 hatta 3 kez doktor kontrolundeydım...doktorlara gore etkılenmıs rh nedenıyle olusan hıdrops bebekte 5.aydan ıtıbaren ultrasonda belırtı verırmıs ama olmadı bende yada doktorlar goremedı nasıp etmedı rabbım yavrumu kucaklamayı..oysa ne ısterdım onla bı butun olmayı onu sarmayı okşamayı opmeyı koklamayı...neyse taburcu oldum evde yalnızdım...bu arada bu sureclerde hep yalnızdım esımle yalnızdık...acım gecmıyodu hıdrops uzmanı olmus gıbıydım ınternette arastırma yapa yapa naerdeyse bu konunun uzmanı olmustum...acım hıc azalmadı bı çocuk istegı daha dustu yuregıme rabbım yıne nasıp etsın sezaryenın ustune 3 ay sonra tekrar gebe keldım bu sefer bılınclıydım...kontrollere ıstanbula gıttım bu kez kızım olcaktı ersey guzel gıttı takı 5.aya kadar...o ay bebegımde hıdrops belırtısı basladı kontrollere gıttıgım doktor kan vercez dedı ben cerrahpasada yattım doktor esımı ve benı karsısına alıp o nun için çok basıt olan cumlelerı soylemeye basladı şimdi bebegının kanını degıscez heryerdekı kanı kabul etmem bunun ıçın bı labratuar adı verdı yalnızca orda yıkanan kanı kabul ederım fıyat 3 mılyar ya verın yada ben bebege getırdıgınız baska kanı kabul etmem eve gıdın olumunu bekleyın...eşimle o an dunya basımıza yıkıldı bu parayı nerden bulcaktık bulsakta bu ışlem 1 degıl 2 degıl 3 yada 4 kez tekrarlancaktı neysekı saolsun babam yardım ettı ve bebegıme kordonsentez yoluyla kan verıldı agrılı bı ışlem ancak o an bebegınızın canını dusundugunuzden agrınız ı hıssetmıyosunjuz bılle...ertesı gun taburcu olup sakaryaya dondum yıne yalnızdık olacak ya kızım hastalandı kustu bende mecbur kalkıp onla ılgılendım..aksama dogru sıtma tuttu benı esım acıle goturdu atesıme bıle bakmadan psıkolojık yaptıgıma karar verıp eve yolladılar sabaha kadar yatakka tır tır tıtredım sabaha dogru asırı tuvalet ıstegıyle kalktım tam lavobaya geldımkı bısey suzuldu bacaklarımdan baktıgımda gozlerıme ınanamadım kan su gıbı bosalıyodu acıl dogum evıne gıttım kanmam hıc durmadı bebek yasıyodu kanamam durursa hersey guzel olabılır dedı doktorlar ama olamadı sabah ezanı ıle bırlıkte suyum geldı ebe hadı catala yataktan kalk dedıgı an bebegım elıme geldı kıyamadım onu elıme aldım ama hıc bakmadım sadece karnımın ustune dayadım sıcacıktı asla unutamadım unutamam...çatala oturdugum an bebegımık ebe aldı ben bakmamak ıçın elımden gelenı yaptı sadece ebe kımıldamıyodu sordum nıye kımıldamıyosunuz dıye bebegının nabzının durmasını beklıyorum dedı...sonra kanamam durmadı bebegın esının parcaları tam cıkmadıgı ıçın kurtaja alındım...bu arada olumden dondum...aradan 6 ay gectı bende yıne bebek ıstegı sıddetlenerek atmaya devam ettı ve 6 ay sonra tekrar gebe kaldım bu kez umuttepede ayrı tedavıler uygulandı tam 3 ay hastanede yattım bu sefer kızımı canımı babasına bırakmıstım hastanede oldugumdan dolayı esımde ışı bırakmıstı hafta içi hastanede yatıyo hafta sonu eve cıkıyodum kızımı sarılıp opup donuyodum cunku karnımdskı oglum ıçın hastanede yatmam gerekıyodu bu 3 ay ıcınde kanım aldıgım tedavıden dolayı hemolız oldu ben kansız kaldı bagısıklık sısıtemı coktu olumden dondum...ama bu sureclerde hep yalnızdımgızlı gızlı aglardım hastanede yanıda yatanları refakatcılerı zıyaretcılerı geldıgınde .....olumden kalkıp hafta sonları ızmıtten sakaryaya otobuslerde gıdıp geldım bu kezde olmadı yaklasık 6 ay once oglumuda kaybettım...yalnız bu kez gururla soyluyorumkı doktorum doç dr eray calışkan benı yalnız bırakmayan tek kışıydı allah ondan razı olsun....bunları nıyemı yazdım ınanın bısey kalbınızde varsa eger onu gercekten ıstıyosanız asla vazgecmeyı ben toplam 4 kez gebe kaldım yasayan bı kızım var 3 sezeryan bı normal dogumum var...sureklı kaybettıgım umutlarım hayal kırıklıklarım var...yasanmış yalnızlıklarım tek basına mucadele etmıslıklerım var...cahıl ınsanlardan duydugum hadsız cumleler var...gunlerce aglamışlıklarım baska bebekler bakıp iç gecırmışlıklerım var...ben aslında 2010 dan berı bu sıteyı okuyorum bı turlu yazamadım bu gune nasıpmış...haykıramadıgım cumlelerım vardı haykırıyorum şimdi...ben çok güçlüyüm bılıyomusunuz benı yalnız bırakan aılem ölumden döndüğümde sankı olumden ben donmemış gibi adımı bıle agzına almayan esimin ailesi kendı canımı hıce sayıp ılkkez aldıgım ılaçların benı olume goturecegını bıldıgım halde doktorumuz soylemıstı çunku bebegım ıçın yaparım dedıgımde ama bebegını 1 umut ışıgı oldugu halde aldıran kişilerki sozum meclısten dısarı bunlar aılemde olan ınsanlar onlar daha cok konusuldu cunku onlar bebeklerını ısteklerıyle aldırdıklarında daha cok acı cektıler cunku ben güçlüydüm...degildim ben yanımda aılem aılelerımız olsun ıstedım kımse yoktu 3 ay hastanede yalnızdık kızıma esım baktı...utanmadılar...umursamadılar cunku onlara gore ben hersey yapardım...yaptımda olum dosegınden kaltım kosa kosa ındı bındı mınubıslerle kızıma kostum kolumda serumlar hafta sonları evıme gelıp temızlık yaptım...bu surecte maddı manevı sıkıntılara dustum yıyecek ekmek bulamadım ama onlara gore ben guçluydum...aslında ben güçsüzdüm....size anlatmak istedıgım şu benım rahatsızlıgım etkılenmıs rh...ve her gebelık bı oncekınden daha erken belırtı verıyo negatıf kan grubunda olursa bebek problem yok ama benım esım homozıgot pozıtıf yanı benım negatıf bebegım asla olmucak...bunları bıldıgım halde yıne savasıyorum asla yasdıklarımdan pışman deılım 3 melegım var cennette...rabbım benden bı parca aldı cennetıne cok sukur...içimdeki bebek istegıne gelince hala suruyo...evlat acısını hiç sormayın o çıg gıbı her gecen gun artıyo...ama asla pes etmıyorum benım gebe kalmam demek hastane yatısı demek kordonsentez demek kan aramak bulamamak olup olup dırılmek demek yalnız kalmak ayıplanmak hadsız ınsanların agzına sakız olmak demek...ama ben rabbım saglık verıp içimdeki hissi almadıkça tekrar denıcegım...hakkımda konusanlara ınat yalnız bırakanlara ınat....hakkınızı helal edın vaktınızı aldım...rabbım kucaklarınızı evletla doldursun unsaallahhh

Genişletmek için tıkla...

spring85 .!.:

Buayda olmadı canım, 05.12.2012 sat... Hayırlısı artık.. Birde 2 gündür evdeyim, raporluyum.. Bronşit başlangıcı dedi doktor, antibiyotikler öksürük şurupları falan.. Galiba sistit de vardı, havalar soğudu başladı yine.. Neyse kullandığım antibiyotik hepsine iyi geliyormuş... Buay doktora gideyim diyorum artık, haftaya izin günümde gitcem, tedavi istiycem, nasıl bir süreç bilmiyorum.. Ne olur dua edin, söylerken bile içim sızlıyor.. RABBİM hayırlısıyla nasip etsin inşALLAH.. Yaşımda geçiyor, 28 olcam nisan 17 de.. Hayırlısı ne diim..

Buarada delicezeytin in bebeğiyle aynı gün olcak galiba doğum günümlerimiz :) Herkesi öpüyorum... ALLAH a emanet olun..

Genişletmek için tıkla...

fort .!.:

tşk ederim cevaplarınız için haftaya çarşamba başlamam lazım izin ve rapor almayı düşünüyorum.benim büyük sorunum aynı doktorla aynı hastaneyi paylaşmam .yaşadıgım günler aklıma gelecek onu gördükçe hep acım artacak.artık hamilelik için profa gidiyorum 6 ayını doldurunca gel bakalım dedi.4. aydayım 2 ay kaldı.

Genişletmek için tıkla...

horizon .!.:

dün kontrolümüz vardı. 25 haftayla uyumlu ve 800gr olmuş bebeğim herşey yolunda çok şükür. bir dahaki kontrol yine 1 ay sonra.
umarım bütün melek annelerinin yüzü güler, sağlıkla kucağımıza alırız bebeklerimizi. hepinize sevgiler..

Genişletmek için tıkla...

28mavi .!.:

PREMETE Kabızllık ile ilgili çözüm önerilerin için sağol. Zeytinyağı veriyorum bir çay kaşığı. Ama daha düzene giremedik. Ek gıda çok başka bir boyutta. Pazartesi aşısı vardı. Aşıdan önce boy ve kilosuna bakıldı. 68 cm ve 7.250 gram ek gıdaya geçelim yumurta sarısı ve pekmeze de başlayalım dediler. Az az veriyorum, küçük kahve fincanı ile çorba, akşam yoğurt veya meyve püresi. İki günden beri de kahvaltı. Ama karmakarışık duygular içindeyim. Kızım büyüyor ve kaşıkla da besleniyor diye seviniyorum. Diğer taraftan memeyi bırakır diye endişeleniyorum. Böylelikle memeyi bağlılığı azalacak ister istemez. Çok zormuş yaaaa. Kızım yavaş yavaş yemeye çalışıyor da ben bocaladım. Galiba ben ek gıdaya hazır değilmişim.;-)))))))

Tolga neler yapıyor ya hiç bahsetmiyorsun? Yaramazlıklar artmıştır muhtemelen. Az yediğinden şikayet ediyordun şimdi umarım iştahı açılmıştır biraz.

Bir de ben çalışmayı hiç özlemedim yaaaaaa. Sanki hiç çalışmamış gibiyim. Maddi sıkıntımız olmasa seve seve ev hanımı olacağım vallahi. Kızımla evde çok güzel bir düzen oturttuk. Onu bırakmayı hiç istemiyorum. Bu dönemi kapattım sayılır, ikinci dönem çalışacağım ve şimdiden strese girdim.

ÖZLEMİMSİN Allah analı babalı büyütsün. Adıyla uzun yaşasın inşallah. Ablanın kıskançlıkları gayet normal, sen mecburen Ela ile ilgileneceğin için onun gönlünü almak daha çok babaya düşüyor. Ama çok güzel uğraşlar bunlar. Rabbim kolaylık verir. Ne güzel eviniz daha da şenlendi.

Genişletmek için tıkla...

alicim .!.:

21 ARALIK 2009 saat 10.40 meleğim geldi dünyaya,ağladı
21 ARALIK 2012 saat 10.40 annesi hala ağlıyor

çoook özledim oğlumu
ameliyat masasındayken giydirip getirdikleri anı unutamıyorum, ilk bakışmamızı, açmıştı gözlerini kocaman
son gördüğümde de kapamıştı gözlerini dünyaya, cennette açmıştı gözlerini diğer melek çocuklarının yanında
şimdi onlarla birlikte oyundadır ve çok mutludur eminim
ama benimkisi de anne yüreği, çok özledim çooooook

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Arkadaşlar, bugün benim kontrolüm vardı.
Her şey yolundaymış, bebeğim sağlıklı çok şükür.
Bebeğimin cinsiyetini öğrendim.
Bir oğlum olacakmış.
Doktor bebeğin erkek diyince ağlamaya başladım, tutamadım kendimi.
Ne kadar mutlu olduğumu anlatamam.
Kendim için istediğim tek şey kalmıştı hayattan, bir oğlum daha olsun, sağlıklı olsun, hayırlı olsun. Ve Allah dualarımı kabul etti, çok şükür.
İnşallah bebeğimi kucağıma sağlıcakla alırım, inşallah her şey yolunda gider.

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Arkadaşlar, bugün benim kontrolüm vardı.
Her şey yolundaymış, bebeğim sağlıklı çok şükür.
Bebeğimin cinsiyetini öğrendim.
Bir oğlum olacakmış.
Doktor bebeğin erkek diyince ağlamaya başladım, tutamadım kendimi.
Ne kadar mutlu olduğumu anlatamam.
Kendim için istediğim tek şey kalmıştı hayattan, bir oğlum daha olsun, sağlıklı olsun, hayırlı olsun. Ve Allah dualarımı kabul etti, çok şükür.
İnşallah bebeğimi kucağıma sağlıcakla alırım, inşallah her şey yolunda gider.

Genişletmek için tıkla...

Premete .!.:

Canım arkadaşım senin adına çok sevindim. Allah gönlünün muradını veriyor, hayallerin gerçek oluyor. İnşallah hep böyle mutlu ol, hep yüzün gülsün, çocukların da hep yüzünü güldürsün canım.

Genişletmek için tıkla...

Premete .!.:

Canım bu yazdıklarım Tolga'nın yaptıklarının onda biri bile değil. O kadar istenilen ve beklenilen bir çocuk olmasına rağmen bazen sabrımın sınırlarını çok zorluyor. Erkek çocuklar biraz daha haşarı oluyor sanırım. İnşallah senin oğlun da kızın kadar uslu olur.

Genişletmek için tıkla...

delicezeytin .!.:

Cok sevindim canim! Oglan olacak olmasina da ayri bir sevindim. Allah gonlune gore versin hep.

Genişletmek için tıkla...

horizon .!.:

çok sevindim bebeğinin sağlıklı ve oğlan olmasına. umarım meleğine çok benzeyen bir oğlan olur ve kucağına sağsalim alısın busefer.

iğne olayı noldu? lütfü hoca maile cevap verdi mi?

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Çok teşekkür ederim canım.
Lütfü Beyden cevap gelmeyince geçen hafta randevu almıştım. Yarın randevum var Lütfü hocaya. Bakalım ne diyecek, tedavimi değiştirir belkide. Sen iğneye devam ediyorsun değil mi?

Genişletmek için tıkla...

Premete .!.:

Canım sen hiç merak etme dünyayı da yedirsen onlar için memenin yeri başka, ilk aşklarından asla vazgeçemiyorlar.Çocuklar hayatlarındaki değişimlere bizden daha kolay adapte oluyorlar. Ben de Tolga'yı memeden keserken, odasını ayırken senin şimdi yaşadığın duyguları yaşadım sanki oğlumla aramızdaki bağlar birer birer kopuyormuş gibi hissettim, yaptım ama yaptığım şeylere kendimi hazır hissetmedim oysa ki bunlar Tolga için hiç problem olmadı. Şubatta kreşe başlayacak şimdi de onun derdindeyim, onu nasıl oraya bırakacağımı düşünüyorum malum 2 senedir hiç ayrılmadık. Eminim o kreşe çok çabuk alışacak ama ben kendimi kocaman bir boşlukta hissedeceğim bakalım ben nasıl alışacağım.
Tolga tam bir canavar oldu şu sıralar 2 yaş sendromu yaşıyoruz, sinirlilik, istediklerini yaptıramayınca arsızca ağlamalar ve eşyaları oraya buraya fırlatma, bize tokat atma falan derken sabrımızı oldukça zorluyor. Bütün gün elinde sandalye ile dolaşıyor gözüne kestirdiği yere sandalyeyi dayıyor üzerine çıkıp heryeri kurcalıyor, bütün odaların kapısını kilitlemek zorunda kalıyorum yoksa bir bakıyorum ki benim makyaj malzemelerimle orayı burayı boyamış, babasının kitaplarını yırtmış, konsoldaki tabakları yere indirmiş ya da mutfak tezgahına tırmanmış. Tolga hiçbir zaman iştahlı bir çocuk olmadı hala da değil derdi gücü oyun oynamak hiç yemek yemek aklına bile gelmiyor zorla yediriyorum ne yemek istersin diye sorduğumda hep köfte, patates ve makarna istiyor onları bile çok az yiyiyor bir de bol bol çüüüüt içiyor.
Şu an kızından ayrılmak istememekte çok haklısın bence her anneye en az 1 sene çocuğunu büyütme hakkı verilmeli hem de bu sürede maaş ödemesi de yapılmalı ama bir süre sonra hala ev hanımı olmak isteyeceğini düşünmüyorum. Sürekli çocukla ilgilenmek de bir süre sonra çok yıpratıcı olmaya başlıyor. Mesela benim burada tanıdığım kimse yok, başım sıkışsa çocuğumu 5 dakika emanet edebileceğim kimse yok, Tolga çok yaramaz bir çocuk onu alıp dışarı da çıkamıyorum, haftasonları eşim tasmamdan tutup gezmeye çıkarırsa dışarıyı görüyorum onun haricinde zıpırdak oğlumla evde tek başıma baş etmeye çalışıyorum. Bazen o kadar bunalıyorum ki çaresizlikten oturup ağlıyorum. Evet belki çalışmak özlenmiyor ama dört duvar arasında hapsolmak da bir süre sonra boğuyor.

Genişletmek için tıkla...

alicim .!.:

21 ARALIK 2009 saat 10.40 meleğim geldi dünyaya,ağladı
21 ARALIK 2012 saat 10.40 annesi hala ağlıyor

çoook özledim oğlumu
ameliyat masasındayken giydirip getirdikleri anı unutamıyorum, ilk bakışmamızı, açmıştı gözlerini kocaman
son gördüğümde de kapamıştı gözlerini dünyaya, cennette açmıştı gözlerini diğer melek çocuklarının yanında
şimdi onlarla birlikte oyundadır ve çok mutludur eminim
ama benimkisi de anne yüreği, çok özledim çooooook

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Bebeğin büyüyor, ne güzel :) Yakında yürüyecek, konuşacak, çişini söyleyecek, zamanın nasıl geçtiğini anlamayacaksın.
Benim kızım 13 ay emdi. Kendiliğinden bırakmıştı, oysaki memeye çok düşkündü, nasıl bıraktı anlamadım :) Ben de hiç üzerine gitmemiştim.
İşe başlamaktan korkma asla. Ben de çok korkmuştum. İlk gün çok kötü olmuştum.
Ama 1 hafta geçtikten sonra kendimi çok daha iyi hissetmeye başlamıştım.
Neyseki öğretmeniz ve işimiz yarım gün, hatta boş günümüz bile oluyor. Benim 1 günüm boş ve öğlen 12.20 de bitiyor dersim. Çalışmaya başladığım günden beri böyle.
Allah yardım ediyor inan.Kızım hiç etkilenmedi çalışmamdan. Çoğu zaman onun yanındayım çünkü.
İnşallah sen de kızında çabuk alışırısınız çalışma düzenine. .

Genişletmek için tıkla...

delicezeytin .!.:

Kizin kocaman olmus masallah! Simdilik sadece doguma kadar olan surece odaklandim ama yasadigin tedirginlikleri okuyunca sonrasindan da korkmadim degil:) Aslinda bunlar normal seyler, her cocuk buyurken hastalaniyor. Allah buyuk dert vermesin ama yasadiklarimizdan sonra biz biraz pimpirikli oluyoruz galiba.

Ise baslamak da bence iyi gelecektir sana. Ne guzel en azindan yarim gun kizinla olabileceksin. Isime bayilmiyorum ama sifayi kapmisim, salidan beri evdeydim, patladim. Cok bunladim, ise gidip insan yuzu gormeyi ozledim:

Genişletmek için tıkla...

horizon .!.:

Evet ediyorum. iğne bende alerjik reaksiyonlar yapıyor ama Lütfü hoca "dayanabildiğin kadar devam edeceğiz iğnelere" dedi en son. kaşıntılar ve kabartılardan bahsetmiştim ya işte onlar vücudumun heryerinde çıkabiliyor artık ve 1-2 saat sonra sönüyor. ama dayanılmayack birşey değil allahtan.

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Lütfü Hocaya çok güvenirim ben. Bugün beni muayene ederken diğer doktorlardan ne kadar farklı olduğunu bir kez daha anladım.
Lütfü Bey hebeğimin çok sağlıklı olduğunu, her şeyin mükemmel olduğunu söyledi. Kan akımının da Durudakinden daha iyi olduğunu söyledi ki ben Duru da hep iğne kullandım.
Yalnız ilk kaybımdan dolayı iğne öneriyor.
İğnelerin ne bebeğe ne de sana zararı var dedi.
Zaten ilk bebeğini 38. haftada kaybetmen çok büyük talihsizlikti çünkü genetik olarak hiç problem yok sende dedi.
Kitaplara bakarak sana iğne vermemek gerek fakat bazen kitapların dışına çıkmak gerekiyor dedi.
İğneye başlayacağım yani.
İçim çok rahat, önlem olarak kullanırım hiç problem değil, bir zararı da yoksa her şeye katlanılır.
Haftaya hacettepede doktora söyleyeceğim, rapor çıkartırıp iğneye başlayacağım.
Sen raporunu nereden çıkarttın. Lütfü hoca rapor için bir yere yönlendirdi mi seni?
Önceden hacettepeye yönlendiriyordu ama artık orada değil malesef.

İnşallah senin de kaşıntıların ve kabartıların zamanla azalır canım.Bebeklerimiz için her şeye katlanmaya değer.

Genişletmek için tıkla...

melek76 .!.:

Lütfü Hocaya çok güvenirim ben. Bugün beni muayene ederken diğer doktorlardan ne kadar farklı olduğunu bir kez daha anladım.
Lütfü Bey hebeğimin çok sağlıklı olduğunu, her şeyin mükemmel olduğunu söyledi. Kan akımının da Durudakinden daha iyi olduğunu söyledi ki ben Duru da hep iğne kullandım.
Yalnız ilk kaybımdan dolayı iğne öneriyor.
İğnelerin ne bebeğe ne de sana zararı var dedi.
Zaten ilk bebeğini 38. haftada kaybetmen çok büyük talihsizlikti çünkü genetik olarak hiç problem yok sende dedi.
Kitaplara bakarak sana iğne vermemek gerek fakat bazen kitapların dışına çıkmak gerekiyor dedi.
İğneye başlayacağım yani.
İçim çok rahat, önlem olarak kullanırım hiç problem değil, bir zararı da yoksa her şeye katlanılır.
Haftaya hacettepede doktora söyleyeceğim, rapor çıkartırıp iğneye başlayacağım.
Sen raporunu nereden çıkarttın. Lütfü hoca rapor için bir yere yönlendirdi mi seni?
Önceden hacettepeye yönlendiriyordu ama artık orada değil malesef.

İnşallah senin de kaşıntıların ve kabartıların zamanla azalır canım.Bebeklerimiz için her şeye katlanmaya değer.

Genişletmek için tıkla...