- 26 Aralık 2008
- 3.975
- 1.647
- 398
topikten biraz uzak kaldım yeni gelişmelerden haberim yok ben yokken
inşlh tedavide olan herkesten güzel sonuçlar alınmış ve süpriz hamişlerimiz olmuştur..
biz ani bi kararla evimizi taşıdık 10 günü geçti daha yerleşemedim
hava çok soğuk işten gidince gece yarısına kadar biraz evi yerleştirmeye çalışıyorum
antalyada hava çok soğuk çok sert rüzgar var soğuktan hastada oldum
kendimi çok yorgun güçsüz ve çaresiz hissediyorum
geçen cumartesi saat 12 de eltim sezaryanla doğum yaptı sağlıklı güzel tombiş bir kızı var çok tatlı
ben doğumuna gidemedim 1 hafta öncesinden zaten içim sızlıyordu o anda yanında olamadım
orda bana acınmasını banada iyi niyetle gibi söylenen sözlerle tartılmak istemedim
o akşam 8de eşimle gittik eşim yolda giderken baya sitresliyli biraz gerildik
kendine biraz zarar verdi çok üzüldüm
oraya vardık bebeği kucağına aldı ve hüngür hüngür ağladı
kendimi çok çaresiz zavallı hissettim
biz mutluyuz nolursa olsun onlara bu zayıflığımı hiç hissettirmedim
herşeyi içimde yaşarımama ailede olunca insan ister istemez etkileniyor üzülüyor
bunun adı kıskançlık değil sizler zaten biliyorsunuz
ama eşimin ben naptım benim suçum neydi diye avazlarıda kulaklarımdan gitmiyor
biran için ölmek istedimdedimya yakınında olunca insana daha bi koyuyor
eve gelince ben sürekli mutfakta yemek bulaşıkla ilgilendim içerdeki havadan bebek ilgisinden eltimin prenses gibi davranılmasından uzak kalmak için
ama bunlar yaşanması gereken olağan şeyler olmalıda
bu isyan değil ama neden biz suçumuz çokmu büyüktü
bi yerde insan çaresizleşip sormadan edemiyor
yani ben bu günlerde hiç iyi değilim eşiminde sesi çıkmıyor bi sessizlik yaşıyoruz
ama herşeye olduğu gibi zamanla bunlara hem üzülüp hem alışacağız
ne yapalım diyorum sağlıklı olsunda kaderimiz böyleymiş diyorum
uzun zamandır bulamadığım havyarı buldum eşime 1 haftadır ondanda yediriyorum inşlh şifa olur
yazacak çok şeyim var içimi dökecek ama sizlerinde canını sıkmak istemiyorum
beni rahatlatan tek şeyin sizler olduğu için yazdım
rabbim sesimizi duysun bu çilelerimiz bitsin inşlh daha fazla bu yüreklerimizi yakmasın
çünkü dayanacak yüreğimizde kalmadı...![]()
ne zor böyle olmak dün bende bu duyuları yaşadım yalnız değilsin :)