- 8 Kasım 2014
- 640
- 531
- 133
Üzülme arkadaşım inan hepimiz zaman zaman böyle düşünüyoruz.yılıyoruz hayattan çok yoruluyoruz tutuyoruz kendimizi ama o bir yerden patlak veriyor. Sonra bir bakıyorsun yeniden umut geliyor yüreğine biliyorsun ki o umudu verende Allah.Umut Allahtan ümitsizlik şeytandan. Biz şuan imtihandan geçiyoruz. Evt hemde kimi zaman çetin bir imtihandan.şunuda biliyoruz ki bu derdi veren Allah bize bunu vermesinde bir neden var.çoluğu çocuğu olan insanlar sanki hiç imtihandan geçmiyormuş çok mutlu hiç dertleri yokmuş gibi görünüyor sanki haşa haksızlıkmış gibi düşünmemize neden oluyor nefsimiz. Ama herkes bir şekilde imtihandan geçiyor kimi farkında kimi değil. Çok aşırıya kaçmamak gerekiyor işte sanki çocuğumuz olmazsa ölecekmişiz yaşayamayacağız gibi geliyor ama öyle değil. Elimizde sahip olduklarımıza şükretmek gerekiyor. Bu yolda sadece sabretmek düşüyor bize. Allah ım gönlünü ferahlatsın. Biraz uzun oldu :))Kizlar sizin durumunuzu bilmiyorum ama ben gercekten cok fena dusunuyorum, agliyorum,ne yapsak elim varmiyo, bebek dusunuyorum, bazende moral duzeliyor ama beyin hala ona odakli, hem hayirlisi olsun diyorum, hemde uzuluyorum, en guzel gunlerimizi yasamaliyiz aslinda, genclik gecici, hayat gecici, bu mubarek gunde rabbim bize guzel haberler almamizi nasip eylesin hayirlisiyla..hala olacagim cok yakinda, col guzel bir duygu olmali, ama bizim bu durumumuza denk gelince onu bile umursamaz oldum.. Ismini bile sormadim..sizden dua istiyorum, sizlerde dualarimdasiniz.rabbi hebli min ledunke zurriyeten tayyibeten inneke semiudda.