- 29 Mart 2011
- 8.135
- 2.082
- 173
cümleten merhaba nasılsınız kızlar
bugün yengem doğum yaptı kızımız oldu hala oldum çok sevindim darısı başıma gelin görünki sabahtan beri gözyaşım dinmiyor yanlış anlamayın kıskanmadım aksine çok sevindim heyacan desem değil farklı bişeymiş hala olmak şu gözyaşlarımda olmasa kolum kanadım kırıldı olmicak bir bebeğimin ugruna bu kaçıncı ağlama bu kaçınçı yalvarma herkesin koynu dolarken ben gene ayazdayım inşallah olur darısı başına cümlelerini duymak tayım yanıyorum kavruluyorum ama sesim çıkmıyor çıkamıyor bugün dogumuna gidemedim ne dicektim kucagıma aldıgımda ilk gördüğüm anda o minicik ellerini tuttugumda nedicektim olmıyan bebeğimin kokusunu mu arıcaktım annesinin öpmesine ilk emzirmesine şahit olup içmi geçircektim yapamadım o cesareti bulamadım kaçtım aslında korkularımdan kaçtım eksikliğimden yüzüme vurulmasından kaçtım yanlızlığıma koştum bugün ilk kez anne olamamanın kendi annemin bir gün benim içinde böyle çokşulu olamamasına olamıcağına aslında boş bir hayalin peşine düşüşüme çarptım ve gördümki benim hayallerimin başkalarının gerceği oluyor budefaki farklı geldi halbuki bu ilk değildi ilk dogum haberi değildi ama bu sefer farklıydı kendi ailemde oldu çokda iyi oldu Rabbim uzun bereketli günler ömür nasip etsin hala oldum kimbilir nasıldır bilmiyorum kendimi ilk defa bu kadar çaresiz hissettim bu kadar olmadığına yandım ne zaman dedim nezaman benimde olucak 2kere sıfır mtese onca ot çöp macun dikildi karşıma herşeye rağmen olmayışı kaan hoca emre bey ve daha sonra gittiğimiz drların artık olmaz ugraşmayın demeleri dikildi karşıma ezildim ezildim ufalandım adeta hiç bukadar çıplak olarak görmemeştim gerceği görememiştim görmek istememiştim Rabbim dedim koştum kapısına yalvardım bu gercekler karşısında dua dua yanarak yalvardım ama şu gerçeğide bilerek yalvardım olması için sebebler dairesinde bişeyler olması lazımdı ama tüm sebeler biz ugraştıkça çırpındıkça kapanmıştı yıgıldım Rabbin kapısında sebeler dairesinde çaresizlikle kaldım sonra başka kapı bulamadım yalvarıcak yakarıcak sebebleri Yaratana isterse yaratacagını bilerek yalvardım benim düşündüğüm isimle benim düşündüğüm kıyafetlerle benim düşündüğüm odada kaçıncı yıkılıştı hiç bukadar çaresiz kalmamıştım ben anne olamıcaktım kimbilir daha ne kadar daha kaç sefer öyle bakıp boyun bükücem ne eşim o hamilelik ve dogum heyacanını yaşıcak ne ben anne olucam nede ailem yanımda olucak kendimi ölüme hiç bu kadar yakıştırmamıştım böylesine gitmeyi hiç istememiştim ve hiç bukadar eşimin ailesinden nefret etmemiştim bugün inim inim inlerken içimden aramak geçti neden diye sormak bağırmak bunu bize neden yaptıklarını sormak ama neyi değiştircektiki sanki eşim bile onlara toz kondurmazken bu neyi değiştircekti içimde bir öfke var vurmak kırmak camı açıp avaz avaz bagırmak geliyor tabiki bunuda yapamıyorum tek yapabildiğim oturup ağlamak herkezin evinde olan o neşeyi düşünüp ağlamak çokmu abartıyorum çokmu hassalaştım bilmiyorum tek bildiğim bu doğum benim yıkılışım oldu olmıcak bir gerceği bugün dogurduğum oldu evet bende bugün doğum yaptım kendime bile itaraf edemediğim hep kaçtığım bir gercegi doğurdum olmıcak bebeğimin yoklugunu doğurdum neden diyorum neden her yıkılışta her sperm çıkmayışında her kürden boş dönüşte her dr kapısının kapanışında nasılda umutla dönmüşüm neden diyorum neden bu defa dönemiyorum bu gerceği nasıl saklamışım kendimden demek ki bir vasıf kazanmam gerekiyormuş hala olmam gerekiyormuş bu gerceği görmem için tamam gördümde nasıl kabulleneceğimi bulamadım nasıl aşacağımı bulamadım nasıl yapıcam bilemiyorum aslında ilk söylediğinde bana cocugu olmuyacağını ozaman kabullenmem gerekiyordu şimdi bu nedenlerle nasıl larla karşılaşmzdım belki hata yaptım bilemiyorum ama eşimle evliliğime hatada diyemiyorum sadece ailesine çok kızgınım bugün iki uçtaydım çok sevindim mutlu oldum gururduydum aynı anda kendi gerceğimi gördüm yıkıldım

