selam canlarrrrrr hepinizi çok özledimmmmmm



1 haftadır girip okuyamadım topiği...
pazar günü girdim ama bizim topiğe giremedim sorun oldu temmuz topiğine yazıp çıktım bende...
canlarım inanın çok zor günlerden geçiyoruz lütfen dualarınızı eksik etmeyin...
biliyorsunuz 11 gün önce görümcem nişanlısına kaçtı...
geçen hafta salı günü nikahı vardı bizde bana pazartesi rapor alıp gidecektik ama eşim o haftasonu vazgeçti gitmekten...
"beni böyle perişan edip gitti onun imza atışını görmek için mi gidicem okadar yolu düğüne gideriz" dedi...
nikaha eşim hariç tüm aile gitti (eşimin annesi, ablası, erkek kardeşi, babaannesi, amcası, yengesi)...
nikah kıyıldıktan sonra hep beraber eve gidilip konuşulmuş...
bizimkiler sadece düğün istemişler damat mayıs başında askere gidecek babası şimdi durumum yok falan demiş...
bizimkilerde büyük bi düğün istemiyoruz yeterki gelinliğini giysin küçük bi eğlece olsun demişler...
ben bi düşünüp danışayım çevremdekilere demiş bizimkilerde hep beraber ayrılmışlar evden...
erkek tarafı bisürü şey bahane edip düğün yapmak istemiyor eşimin teli susmuyor günde kırk defa arıyor bi annesi bi ablası...
kardeşin üzülüyor düğün istiyor sen gel konuş ikna et ısrar et bilmem ne diye...
yaa madem bu kız bukadar düğün istiyordu nedemeye 1 ay sonra askere gidecek çocuğa kaçtı kaçarken niye düşünmedi bunları...
biz bitmişiz zaten eşim aylardır işsiz annesi habire arayıp oraya çağırıyor...
ya zaten amcası nikahtan sonra güzellikle anlatmış düğün istediklerini eşim neyapacak kendi ayağıyla giden kızı alıp zorla düğün mü yaptıracak ??
eşim çok kızıyordu annesine ablasına zorla olmaz ne diye zorlayacaksın kız zaten onlarda biz zorlar yine yapmazlarsa kötülük olur diye...
yok anlamıyorlar hergün arıyorlar kız üzülüyor gelinlik istiyor düğün istiyor diye yemin ediyorum çıldırıcam artık yakında...
en sonunda haftasonu eşimide delirttiler oda tamam gidip kızı alıcam düğün yapılmadan da vermiycem dedi...
görümcem abisine "abi nedersen yapıcam düğünüm olsun" diyormuş...
ya nasıl bi saçmalıktır bu en sonunda eşimide çıldırttılar oda onlara uydu...
bende dün şimdi sen kızı aldın sonra işler daha kötü olursa ne yacaksın oraya gidip senin nikahlı kızı alman uygun mu dedim konuştuk biraz...
kafayı yiycem artık bıktım bunlardan diyor neyseki siniri geçince vazgeçti ailesinin dediklerini yapmaktan...
dün damatla konuştu eşim ilk defa düğün konusunu tamam babamla konuşayım demiş bakalım ne olacak...
yaa yemin ediyorum bıktım herşeyden benim derdim bana yetiyor hergün bu sorunlar bu tartışmalar kafayı yiycem artık...
bende istiyorum düğünü olsun herşey dilediği gibi olsun ama bu zorla olur mu ??
kocası gidicek 1 ay sonra arası kötü olursa o aileyle 15 ay neyapacak hiç bunları düşünmüyor...
gerçi ileriyi biraz düşünseydi bu yanlışa düşmezdi ya neyse...
bunun dışında hala bi iş bulamadı eşim resmen borçların içine gömüldük kıpırdayamıyoruz bile...
geçen hafta pazar günü akşam bi idrar testi yaptım 37. günümdü silik 2. çizgi çıktı...
hiç inanasım gelmedi ama yinede paylaşayım diye cervan ve flzaskı aradım onlar benden çok heyecanlandı...
illa ertesi gün erkenden kan testi yaptır dediler ben pazartesi sabah tekrar idrar testi yaptım bu defa hiçbişey çıkmadı...
2 gün sonrada adet oldum zaten...
tedaviye artık yazın bile başlayabilmemiz mucize gibi artık seneye yarıyıl tatili mi olur yoksa seneye yaz mı olur bilemiyorum...
bilmekte istemiyorum içim çok dolu...
rabbim bize bu mucizeyi nasip etti tekrar eski günlere dönüyoruz derken bebişlerimiz bizi beklerken gidip onları maddi sebeplerden alamamak çok yakıyor canımı...
her işte vardır bi hayır diyerek kendimi avutuyorum ama bazı anlar geliyor koyveriyorum kendimi...
sanırım üst üste gelen tüm bu sıkıntılar beni çok yordu güçsüz bıraktı...
hafta sonu lahana sarması yapmıştım bi tencerede fazla sardım evsahibimize ve üstteki komşumuza vermek için...
dün pişirdim götürdüm önce üst komşumuza...
onlar geçen sene taşınmışlardı 1,5 senelik evliler kadın vajinusmusluymuş 1 sene birlikte olmamışlar...
yazın birlikte olmuşlar ilk defa eşinde de hipofiz bezleri az çalışıyormuş prenly kullanıyormuş bebek istiyoruz demişti temmuz aylarında falan...
sıkma canını daha yeni birlikte olmuşsunuz inş olur eşinde tedavi görüyor falan demiştim...
pek görmüyoruz birbirimizi ben okuldan eve gidip geliyorum eşim hep evde falan...
dün bi gittim kapıyı açtı yüzü şişmiş göğüsleri şişmiş bi değişiklik var...
canım sende bişeyler mi var dedim hamileyim dedi hiç karnı yok zaten çok zayıftı kendisi...
6 aylıkmış kızı olacakmış tebrik ettim onun için çok sevindim ama içime bi acı çöreklendi boğzıma bi yumru oturdu kendimi eve zor attım...
içeri girdim eşim anladı halimden ona söyledim tam kendimi banyoya atıyordum flzask aradı onunla konuşurken başladım ağlamaya...
o saattir ağlıyorum nasıl bi özlemdir nasıl bi duygudur bu...
onun gözlerindeki mutluluk inş bizlerde de olur bigün...
dün geceden beri "allahım ben onu kıskanmıyorum sen bebişini ona bağışla nazarlardan koru hayırlısıyla yavrusuna kavuşsun" diye dua ediyorum...
onun adına çok mutlu oldum kendi adıma bu gözyaşlarım...
ama içimde rahat etmiyor sanki bi suç işlemişim gibi habire dua ediyorum evladına sağa salim kavuşması için...
ben ilk defa bi hamiş arkadaşımla biaraya geldim böyle ya haberlerini alırdım ya faceden görürdüm falan...
birden böyle karşımda onu görünce hemde hiç beklemediğim bi anda tüm üstünü örttüğüm duygular açıldı ortaya...
kızlar anlıyorsunuz siz beni dağıldım iyice...
rabbim evlat hasreti çeken herkese nasip etsin anne olmayı inş...
çok uzun oldu kusura bakmayın içimi dökemiyorum kimseye...
elimden bişey gelmiyor sadece ağlıyorum yine dibe vurdum bazen çok çok iyi oluyorum an geliyor dağılıyorum böyle...
nasipten öte köy yok rabbim nezaman nasip ederse ozaman kavuşucaz evlatlarımıza...
inş bizlerde daha fazla beklemez kavuşuruz bi an evvel meleklerimize...
canlarım bende durumlar böyle işte allahım hepimizin yardımcısı olsun inş...