Selam canlarrrr 3 haftadır girememiştim topiğe çok özledim hepinizi



Okulda çok yoruluyorum 22 öğrencim var gerçi sorunlular çok değil ama 2-3 kişi bile bi sınıfa bedel oluyor…
Okul 2 katlı alt kat üst kat derken çok yoruluyorum eve gelince pilim bitmiş oluyor

Eve geliyorum bi yemek yiyip uzanıyorum tvye bakarken sızıp kalıyorum

Kalkıp yemek işine girişiyorum sonra kociş geliyor yemek yeme sohbet etme derken iğne saatim geliyor…
İğneyi yapıp :94: biraz bekleyip yatıyorum hemen…
Günlerim böyle geçiyor topiğe girecek ne halim ne zamanım kalıyor ama hepiniz aklımda dualarımdasınız



Sizde bizi özlediniz mi bakalım


Biraz durumumuzdan bahsedeyim…
Canlar çok şükür 25. Haftamdayım 15 haftam kaldı oğluşuma kavuşmama

Kontrollerimiz iyi geçiyor her şey yolunda…
Gelişimi haftasına göre gayet iyi…
Bidahaki kontrolümüz 9 aralıkta…
Canlar nasıl tekme atıyor bi görseniz artık dışarıdan bile belli oluyor tekme attığı

Ama hala kocişim hissedemedim çünkü nezaman o elini koysa duruyor tatlı kuzum babasına nazlanıyor

Kocişim ise hala üzerindeki kaybetme korkusunu atamadı…
Kocişin sağlık durumuna gelince 2 ay önce gitmişti kontrole…
Bu ayın 7-8 inde tekrar gitti nodül büyümemiş çok şükür ama küçülmemişte…
Tedavi olacağı kesinleşti drunun kararı böyle…
Görümcem doğum yaptı, oğlumuz “ali efe”miz

de doğunca görümcemden ve oğluşumdan örnek alınacak ve ona göre eşim tedavi görecek tekrar…
Buarada kontrolü güzel geçip döndükten 1 hafta sonra eşim çok hızlı kilo verdiğini fark etmiş…
Kontrolden önce 1 ayda 3 kilo falan vermişti…
İştahı yoktu yiyemiyordu ona bağlamıştık çok hızlı bi düşüş değildi…
Ama kontrolden döndükten sonra 1 haftada 3 kilo daha vermiş…
Cuma günü tartılıp fark edince hemen drunu aramış oda tekrar kontrol için gel detaylı tarama yapalım demiş…
Hızlı kilo kaybı bu hastalığın belirtilerinden biri çünkü…
Neyse cuma günü gittik izmire bi gece hastanede yattı tüm testleri yapıldı çok şükür kilo kaybının sebebi hastalıkla ilgili değilmiş…
Testler temiz çıkmış hastalığa dair bişey yok nodül dışında…
Dru "kendini çok yormuşsun yememişsin ondan kilo vermişsin" demiş…
Eğer hastalıkla ilgili bi durum olsaydı beklemeden kemoterapiye başlanacaktı…
Şimdi doğumu bekliyoruz her şey sonrasında belli olacak…
Eşim tedavi olacağını düşününce çok üzülüyor ben sizi bırakıp gidicem oğlumun en güzel zamanlarını göremiycem” diye

O böyle yapınca bende çok üzülüyorum…
Kolay mı bebişimiz Allahın izniyle inş sağlıcakla dünyaya gelecek ama eşim bizi bırakıp gitmek zorunda kalacak

küçücük bebeğimle yalnız kalıcam eşimin en zor anlarında yanında olamıycam evimizde bekliycez babamızı

tedavi yaklaşık 3-4 ay sürer tahminimizce…
ama başka çare yok inş bu defa tamamen kurtuluruz bu hastalıktan eşim sağa salim turp gibi döner yanımıza

Canlarım nolur dualarınızı eksik etmeyin…
İnş bununda üstesinden geliriz…
Bizde son durumlar böyle bakalım yokluğumda neler olmuş merak ediyorum hepinizi…
Ben geçmişi okumaya gömüleyim bakalım

Öpüyoruz hepinizi

