Psikolog aileye düşkünlüğünü 1.sınıf çocuğuna benzetti.Önemli olan çekirdek aile dedi ancak psikologdan çıkınca ben değişmeyeceğim dedi.bulunduğumuz yerden servisi var giden gelen arkadaşları var ancak kız tarafı yaşıyor diye kesinlikle istemiyor ve iş yerine de ailesine de yakın yaşamak istiyor.Ailesi işyerinin olduğu yere taşınacakmış
Benimki önceden beri çok düşkündü ancak dengeyi kurarım dedi ama nerde sanki ben hayaletmişim hiç yokmuşum gibi kararları alıyor ve ailesinin yanında öyle davranıyor
Annem kemoterapi sürecini şimdilik atlattı ancak kontrollerde başka yerinden şüphelendiler ve parça aldılar sonuç çıkacak ancak onu bile aldırış etmiyor el gibi geçmiş olsun diyor.
Maalesef boşanma süreçlerine girdik ailesi bir defa aramadı ben de aramadım onda bile aramamı bekledi kendisi ailemi bayramda bile 3.gün aradı ve umursamıyor bile
Aynen sorsanız benim annem kanser ama onunkiler şeker hastası tansiyon hastası diye çıkarmadığı hastalık kalmadı.Ailesi deseniz zaten hastalık hastası.Annesi kanser olsaydı aynı evde bile otururdu.Beraber oturanlara onların canı yok mu diyor.Ben öğretmenim ancak o zihniyeti empoze etmeye çalışıyorO ailesi ölecek ve evlatlık görevini layıkıyla yapmak istiyor ve anne babasi gorece saglikli ancak sizden kanser annenizi ardinizda birakmanizi istiyor. Çünkü sizinki anne değil. Bunun adı empati yoksunluğu ve ahlaksızlık
Ayy bende eşime kızıo dum aynı memlekete isteme die aramız bir saat olacak yani biz merkez onlar ilçe de oturuyorlar. 15 dk lık mesafeye hiç katlanamazdım aman aman.
Değişemiyor değil değişmek istemiyor o zaman.boşanma kararınızda haklıymışsınız.psikolojik problemlerde (ki eşinizinki bariz bir problem) elbette eşler destek olmalı ama kendini düzeltmek istemeyen birini kimse çekmek zorunda değil.siz elinizden geleni yapmışsınız.
Annem hayatta olsa dizinin dibinden bile ayrılmazdim tabi bunun kıymetini yaşarken anlayamiyoruz ben olsam hasta annemden uzaga asla gitmeyi kabul etmezdim annesini kanserden kaybetmiş biri olarak
15 dklık mesafeyi bile kabul etmiyor.Aynı sokakta oturmak istiyor.Ben de evlenmeden önce aynı ilçeyi bile kabul etmemiştim
Evet değişmek istemiyor ve evlatlık görevim diyerek işin içinden çıkıyor.Eşin hakkını hiç gözetmiyor ve ailesiyle geçiremediği her zamanı kayıp olarak görüyor maalesef
Yakın gittiniz ve ayrıldınız mı?Hepimiz için hayırlısı olur inşbenim eşimde aynı eşiniz gibi gittim sonuç ayrılık.. inşallah sen aynısı olmazsın
Sizinki evlatlik gorevi degil miymis? Sizin anneniz anne degil miymis?
Maalesef kız tarafını hep ikinci planda görüyor
Kendisinin hep dediği şu ki ailen de yakınına taşınsın istediğin kadar bak diyor ancak ailem bulundukları yerden çıkmazlar bunu da çok iyi biliyor empati yoksunu olduğu konusunda kesinlikle haklısınız kendi annesi olsa çoktan kestirip atmıştı taşınılmayacak diye...
