Merhaba arkadaslar,
Çare bulamadığım için buraya yazıyorum. 7 aylık evliyim üç senelik bir ilişkimiz var eşimle. tanıştığımızdan beri bir çok sorunun üstesinden geldik birlikte,Ama her zaman şiddetli tartışmalarımız olmuştur ve çoğu zaman kendisi suçlu olduğu halde hiçbir zaman bugüne kadar kendiliğinden ilk adımı ne atmıştır ne de benden özür dilemiştir. Evli olduğumuzdan beri fiziksel şiddete merak sarmış bir durumda. İki ay önce bana tartıştığımızda bir tokat attı hem de sokağın ortasında Benden gelip asla özür dilemedi. Erkek kardeşimi araya sokarak bir şekilde özür dilettirip barıştık. O gün bugün ufak tartışmalar haricinde her şey gayet yolundaydı hatta bebek yapma aşamasındayız. Ortada şöyle bir sorun var ki eşim bana hiçbir şekilde özel şifrelerini vermek istemiyor , manası da “o benim özel hayatım karıştırmanı istemiyorum”.Eşimin beni aldatabileceğini veya ilişkimize ters şeyler yaptığını kesinlikle düşünmüyorum. Ona bu konuda güveniyorum. Ama bugüne kadar hiçbir zaman bana o sosyal medya şifrelerini vermemiştir. Bana hep derki istiyorsan telefonumu al bak her şeye bakabilirsin senden saklayacak hiçbir şeyim yok ama şifrelerini vermek istemiyorum çünkü biliyorum ki gizli gizli girip arayacaksın.Halbuki bu zamana kadar hiçbir defa telefonunu elime alıp karıştırmamışımdır ne kadar da bunu yapabilme ihtimalim olmuş olsa da. Bana şifre olayı yüzünden iki gün önce hem kafama vurdu hem büyük bir tokat attı, bu defa istedim çünkü yakasını bırakmak istemedim. Evliliğimizin beşinci ayına kadar onun soyadını taşımıyordum, ve bana bu mana ile bazı şeyleri yapmadığını ve hatta eğer soyadını taşırsam ona çok gurur vereceğimi ve şifresini vereceğini söylemişti. Ben de iki gün önce bu konuyu ona hatırlattım. dedim ki ben senin eşinim soyadını taşıyorum bana neden güvenmiyorsun ve şifreni vermiyorsun beni çok kırıyosun bu şekilde ve güven sorunu yaşatıyorsun dedim.sonra şiddetli tartıştık ve kalktım ona ya odaya git dedim seni görmek istemiyorum çok kötü olacak bu tartışmaNın sonu ya da şifreyi ver dedim, bayağı bir sinirlendi ve kendine hakim olamayıp kalktı bana vurdu ben tabi Feleğim şaşmış bir şekilde ağlayarak çantamı alıp evi terk ettim. Gidip bir otelde kaldım sabaha kadar ağladım. Ertesi gün hiç bir şey yokmuş gibi babamların evine gittim bütün gün onlarla geçirdim. Akşam eve döndüğümde benimle hiçbir şekilde konuşmayıp hiçbir şekilde ne özür ne başka bir davranış sergiledi. şu anki durum hala konuşmuyoruz aynı evin içinde iki Yabancı gibiyiz. Benim zoruma giden olay şu, bana ilk elini kaldırdığında, senin yüzünden sen beni kışkırttın demişti ve ardından yine aynı şekilde kardeşime özür diliyorum bir daha olmayacak dedi kendime bunu yakıştıramıyorum demişti. Ama o yeminini tutmadı tekrar elini kaldırdı ve bu sefer ben kimseye söyleyemiyorum korkumdan.ailem duyarsa çünkü onu çok sevmelerine rağmen mahvederler. Çok yalnızım ve beni anlayabilecek hiç kimsem yok çok zor durumdayım kendimi çok aşağınlanmış hissediyorum. Ne yapmam gerekir böyle bir durumda? Eşimi seviyorum onunla bu duruma geldiğimiz için çok üzülüyorum, ama hiçbir zaman kendini suçlu bulmuyor ve kendiliğinden bana adım atmıyor ben de bu sefer inat ettim adım atmayacağım diye bakalım nereye kadar. Bana tavsiyelerde bulunabilirseniz çok sevinirim. onu nasıl yola getirebilirim nasıl benden özür dile ettirebilirim?Diyorum ki kendi kendime ben gidip konuşmasam, kendisi hiçbir şekilde oralı olmayıp bana yaklaşmayacak. Yani bu ilişkide toparlayıcı taraf her zaman ben oluyorum halbuki suçlu o.
Şimdiden yardımlarınız için teşekkür ederim saygılar sevgiler.
Çare bulamadığım için buraya yazıyorum. 7 aylık evliyim üç senelik bir ilişkimiz var eşimle. tanıştığımızdan beri bir çok sorunun üstesinden geldik birlikte,Ama her zaman şiddetli tartışmalarımız olmuştur ve çoğu zaman kendisi suçlu olduğu halde hiçbir zaman bugüne kadar kendiliğinden ilk adımı ne atmıştır ne de benden özür dilemiştir. Evli olduğumuzdan beri fiziksel şiddete merak sarmış bir durumda. İki ay önce bana tartıştığımızda bir tokat attı hem de sokağın ortasında Benden gelip asla özür dilemedi. Erkek kardeşimi araya sokarak bir şekilde özür dilettirip barıştık. O gün bugün ufak tartışmalar haricinde her şey gayet yolundaydı hatta bebek yapma aşamasındayız. Ortada şöyle bir sorun var ki eşim bana hiçbir şekilde özel şifrelerini vermek istemiyor , manası da “o benim özel hayatım karıştırmanı istemiyorum”.Eşimin beni aldatabileceğini veya ilişkimize ters şeyler yaptığını kesinlikle düşünmüyorum. Ona bu konuda güveniyorum. Ama bugüne kadar hiçbir zaman bana o sosyal medya şifrelerini vermemiştir. Bana hep derki istiyorsan telefonumu al bak her şeye bakabilirsin senden saklayacak hiçbir şeyim yok ama şifrelerini vermek istemiyorum çünkü biliyorum ki gizli gizli girip arayacaksın.Halbuki bu zamana kadar hiçbir defa telefonunu elime alıp karıştırmamışımdır ne kadar da bunu yapabilme ihtimalim olmuş olsa da. Bana şifre olayı yüzünden iki gün önce hem kafama vurdu hem büyük bir tokat attı, bu defa istedim çünkü yakasını bırakmak istemedim. Evliliğimizin beşinci ayına kadar onun soyadını taşımıyordum, ve bana bu mana ile bazı şeyleri yapmadığını ve hatta eğer soyadını taşırsam ona çok gurur vereceğimi ve şifresini vereceğini söylemişti. Ben de iki gün önce bu konuyu ona hatırlattım. dedim ki ben senin eşinim soyadını taşıyorum bana neden güvenmiyorsun ve şifreni vermiyorsun beni çok kırıyosun bu şekilde ve güven sorunu yaşatıyorsun dedim.sonra şiddetli tartıştık ve kalktım ona ya odaya git dedim seni görmek istemiyorum çok kötü olacak bu tartışmaNın sonu ya da şifreyi ver dedim, bayağı bir sinirlendi ve kendine hakim olamayıp kalktı bana vurdu ben tabi Feleğim şaşmış bir şekilde ağlayarak çantamı alıp evi terk ettim. Gidip bir otelde kaldım sabaha kadar ağladım. Ertesi gün hiç bir şey yokmuş gibi babamların evine gittim bütün gün onlarla geçirdim. Akşam eve döndüğümde benimle hiçbir şekilde konuşmayıp hiçbir şekilde ne özür ne başka bir davranış sergiledi. şu anki durum hala konuşmuyoruz aynı evin içinde iki Yabancı gibiyiz. Benim zoruma giden olay şu, bana ilk elini kaldırdığında, senin yüzünden sen beni kışkırttın demişti ve ardından yine aynı şekilde kardeşime özür diliyorum bir daha olmayacak dedi kendime bunu yakıştıramıyorum demişti. Ama o yeminini tutmadı tekrar elini kaldırdı ve bu sefer ben kimseye söyleyemiyorum korkumdan.ailem duyarsa çünkü onu çok sevmelerine rağmen mahvederler. Çok yalnızım ve beni anlayabilecek hiç kimsem yok çok zor durumdayım kendimi çok aşağınlanmış hissediyorum. Ne yapmam gerekir böyle bir durumda? Eşimi seviyorum onunla bu duruma geldiğimiz için çok üzülüyorum, ama hiçbir zaman kendini suçlu bulmuyor ve kendiliğinden bana adım atmıyor ben de bu sefer inat ettim adım atmayacağım diye bakalım nereye kadar. Bana tavsiyelerde bulunabilirseniz çok sevinirim. onu nasıl yola getirebilirim nasıl benden özür dile ettirebilirim?Diyorum ki kendi kendime ben gidip konuşmasam, kendisi hiçbir şekilde oralı olmayıp bana yaklaşmayacak. Yani bu ilişkide toparlayıcı taraf her zaman ben oluyorum halbuki suçlu o.
Şimdiden yardımlarınız için teşekkür ederim saygılar sevgiler.