Hayatta en sevdiğim yetişkin insan kocam. Çıldırıyorum onu severken, 10 senelik evliyim hala akşam eve geleceği zaman heyecanlanıyorum, onun yaptığı normal şeyleri başkası asla öyle yapamaz gibi hissedecek kadar aşığım.
Ama adam çok konuşuyor. Günde en az 7-8 kez konuşuruz telefonda, zaten beraber çalışıyoruz hiçbir şey bulamazsak işten güçten konuşuruz. Amma velakin aşkımdan ölsem de şişiyor o kafa. Çoktur "yav bi sus da kafamızı dinleyelim" dediğim. Alındığını sanmıyorum, çünkü alınacak bir şey yok. Ki çenesi o kadar düşük ki asla konu tekrarına bile girmez, geveze işte ya.
Sizinki de o hesap. Aşktan sevgiden bağımsız çok donuk insan da çekilmiyor çok konuşan da. Ben donuk ve sıkıcıyım mesela.