Konu sahibi hadi olayların içinde, sağlıklı düşünemiyor diyelim, ama dışarıdan şu konuyu okuyan aklı selim bir insan Boşan demesin de ne desin?! Sanki başka seçenek var gibi bu öneri neden nasıl sorgulanıyor, aklım almıyor gerçekten.
Neyse. Sevgili Duman duman, boşanacağınızdan çok umudum olmasa da yine de yazacağım elbette. Çocuğum için çekiyorum diyorsunuz ama ileride o çocuk yetişkin olunca, yüzünüze diyemese de içten içe size kızacak. Ömrü boyunca bir size bir kendine kızıp acıyacak. Kendinizi ve onu bu şiddet ortamından neden kurtarmadığınızı anlayamayacak. Ya da onun yüzünden olduğunu düşünüp vicdan azabı çekecek (ki asla onun yüzünden değil, kalma kararı sizin). Şahit oldukları, erkekse, kadınlara davranışını şekillendirecek, kızsa sizin eş dediğiniz adam gibi bir kocaya yönelecek büyük ihtimalle, annesi gibi dayağını yiyip oturacak. Daha bir sürü travma yaşayacak. Çekecek de çekecek yavrucak...
İş güç sahibi kadınmışsınız. Muhtaç da değilsiniz ki. Lütfen her şeyi diyin ama evladım için katlanıyorum demeyin. Evladıma rağmen, onun şahit olduklarını bilsem de belki düzelir, diye katlanıyorum, diyin ama bunu demeyin. Bu zamanda çocuk psikolojisi nedir bilmeyen mi kaldı? Çocuğa neyin iyi geleceği belli değil mi? Babayı haftada bir iki görüp mutlu zaman geçirmesi ve annesiyle huzur içinde yaşaması mı onun psikolojisi için iyi, baba bildiği güvendiği ilk ve tek erkeğin, biricik annesini acımadan dövmesine, evde terör estirmesine defalarca şahit olması ve kadının sözde çaresizliğini kabullenmesi mi?
Lütfen kendinizi de çocuğunuzu da kurtarın o ortamdan. Ama davanızı açmadan mutlaka bir darp raporu alın ve şikayet edin o adamı.