Eşim evlatlık istemiyor :(

S

Sef34

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
21 Ekim 2017
112
121
103
Ben çocukları o kadar çok seviyorum ki anlatamam.bir kızım bir oğlum var.ben bi de evlat edinmek istiyorum ama eşim diyor ki ben elimde olmayarak ayrım yaparım evlat edindiğimiz çocuğa da yazık olur.ben bi şekilde bu mümkün olabilsin diye çok dua ediyorum.bazen kızım gece anne diye ağlayarak uyanıyor sarıldığım zaman kafasını boynumun oraya koyup yeniden huzur içinde uykuya dalıyor.o zamanlarda kimsesiz çocukları düşünüp o kadar üzülüyorum ki.ben kendimden eminim asla ayrım yapmam.anne olmak içindoğurmak gerekmiyor illa ki.melek onlar ya sevgimi şefkatimi göstermeyi çok istiyorum.evlat edinemeyeceğim ama belliki.peki ne yapabilirim? Somut bi adım atmak bi çocuğun manevi destekçisi olmak istiyorum.önerisi olan var mı?
 
evlatlik cocugu olan ya da koruyucu ailelerin platformlarina dahil olun. sosyal medyadan ya da birebir tanışıklık kurun. başkalarının hikayelerini duymak esinize de isin olurlugunu gosterecektir.
 
Burda var mı koruyucu aile olan? Ya eşim de çok sever aslında çocukları,merhametlidir de ama dedi açık açık "elimde olan bişey değil çok güzel bişey iyi de düşünüyorsun ama ben ayrım yaparım o çocuğa da yazık olur belki daha kötü olur" dedi."daha başka bişeyler yapabiliriz uzaktan destek olalım"dedi ama ben de tam anlamıyla anne olmak herşeyi ile ilgilenmek istiyorum.koruyucu aile olan ya da evlat edinen varsa başta eşini ikna etmekle başlayanlar oldu ise tanışmayı ve fikir almayı çok isterim.
 
şuraya ilişeyim :)
Ben de eşimi ara ara yokluyorum ama epey negatif bu konuda.
Ben de zaten şimdi değil bir 4-5 yıl sonra düşüneceğim için bu konuyu sadece fikre alıştırma anlamında arada sırada konuyu açıyorum.
Ama hem ben sizin kadar kararlı değilim, hem de eşim istese bile aile büyüklerine kabul ettirmek anlamında sıkıntı yaşayacağımıza eminim.
Büyük bir adım. Koruyucu ailelik ile başlamak mantıklı gerçekten
 
istediğiniz kadar çocuğun eğitim masrafını karşılayın. ileride sizi sevip sayarlar emin olun.

ben de eşiniz açıkça söyledikten sonra ettiğiniz ısrarı anlayamadım o çocuklara iyi olmayacaksa kendi içgüdüleriniz için boşuna almayın. önce eğitim masrafını karşılayın,sonra izin dahilinde görüşün,merak etmeyin belki ömür boyu sürer bağınız. insan kendisine yapılan iyiliği unutmuyor.
 
Detay bilmiyorum, yani tam olarak hangi merkezlerde var bilmiyorum, ama "gönüllü annelik" diye bir şey var. Bazı çocuk esirgeme kurumlarında gönüllü olarak çocuklara bakıyorsun, oraya gidip onlarla vakit geçiriyorsun. Bunu araştırabilirsiniz.
 
Çok büyük bir kalbiniz var öncelikke sizi tebrik ve takdir ediyorun.
Ancak evlatlık çocuk konusu zor bir konu. Şöyle ki; birilerine empoze edilecek bir konu değil. İstemeeyene neden istemiyorsun denilemez. İleride belki eşinizden yana sıkıntı olursa o çocuk daha çok üzülecek.
Ayrıca 2 tane çocuğunuz varmış bu durumlarda evlatlık almak daha zor oluyor diye biliyorum. Arkadaşların dediği gibi koruyucu annelik ya da ilçelerdeki çocuk esirgeme kurumlarında aktif olabilirsini
 
Son düzenleme:
Eşin dürüstçe söylemiş, o sorumluluğu almak herkesin harcı değil.. Israrcı olmanin manası yok..
Arkadaslarin da söylediği gibi, gönüllü annelik yapabilirsiniz, masraflarina yardimci olabilirsiniz, kurumlara gidip ilgi, sevgi, sefkat gosterebilirsiniz..
 
Evlatlık alamazsınız koruyucu aile olun diyenler olmuş,koruyucu aile olmanın evlatlık almaktan pek bir farkı yok.hatta bir bebeğin koruyucu aileligini yapıp yıllarca evladımız gibi buyutebiliyorsunz,ama evlatlıktan farkı şu,ailesi istediği surette çocuğunu geri alabiliyor.o kısmı biraz travmatik.birde eşiniz istemiyorsa bu durum biraz zor,sebebine gelince koruyucu aile olmanın veya evlatlık almanın prosedürü okadar cokki eşinizin o aşamada çok destek olması lazım.
 
Sevde_ ye katılıyorum bnde böyle bir uygulama duymuştum bu vesileyle oradaki birçok minik kalple ilgilenmiş olursunuz keşke imkanım olsada bende böyle birşeye kalkissam dedim icimden...böyle güzel gönüllere ihtiyacımız var :super:
 
Sef34 .!.:
Ben çocukları o kadar çok seviyorum ki anlatamam.bir kızım bir oğlum var.ben bi de evlat edinmek istiyorum ama eşim diyor ki ben elimde olmayarak ayrım yaparım evlat edindiğimiz çocuğa da yazık olur.ben bi şekilde bu mümkün olabilsin diye çok dua ediyorum.bazen kızım gece anne diye ağlayarak uyanıyor sarıldığım zaman kafasını boynumun oraya koyup yeniden huzur içinde uykuya dalıyor.o zamanlarda kimsesiz çocukları düşünüp o kadar üzülüyorum ki.ben kendimden eminim asla ayrım yapmam.anne olmak içindoğurmak gerekmiyor illa ki.melek onlar ya sevgimi şefkatimi göstermeyi çok istiyorum.evlat edinemeyeceğim ama belliki.peki ne yapabilirim? Somut bi adım atmak bi çocuğun manevi destekçisi olmak istiyorum.önerisi olan var mı?
Genişletmek için tıkla...
Merhaba oncelikle tebrik ederim sizi, bu düşünceniz icin. Ama esiniz istemiyorsa saygi duyun derim, hiç çocuğu olmadıgı zaman bile eslerden biri evlat almak istemiyor bazen. Saygi duymak gerek. bazı yurtlara emekliler belirli günlerde ziyaretler vs ediyor. bunu yapabilirsiniz hem sorumluluk gercekten zordur eminim. ben bi bayramda tatli çikolata vs alıp ziyarete gittim yuvaya, inanin cikinca o kadar ağladım üzüldüm ki, hepsi nasıl sarılıyor gitme diye, 2 gün kendime gelemedim
 
Bu benimde hayalim biliyor musun?dort cocugumuz var esim bu dusuncemi sacma bulsada olmasini cok istedigim hayal otesinde bir hayalim...Kendi canindan kanindan olani sevmek annelik yapmak kolaydir bence asil mesele kendi kanindan olmayana karsiliksiz sevgi ve sevkat gostermektir.Boylesi bir annelik daha kutsaldir esasinda...Allah'im insallah banada nasip eder anne sevgisine ihtiyaci olan bir cocugu sarip sarmalamayi...
 
Benim Ananem koruyucu aile olmuştu birisine.yani ben bilmem o zamanları ben yoktum annem daha bekarken olmuş bu.Hafta sonları gelir kalırmış çocuk. Çoraplarından sarımsak soğan çıkardı derdi Ananem. Acıktıgım zaman ekmekle yiyebilmek için saklıyorum istediğimiz zaman yemek vermiyorlar dermiş :110: Ona yeni kıyafetler alırlarmış götürmezmiş yanında elimden alırlar burda kalsın geldikçe giyerim diye. Okudu büyüdü doktor oldu. Bir hayat kurtuldu böylece. Ananemi ziyaret eder arada. Hastanede karşılaşsak hemen yardımcı olur falan. İşin sevap boyutu ayrı bir de hayat kurtarabilme yol gösterme şansı var. Ailesiz hiçbirşey olmuyor Benim için çok önemli.
 
Sef34 .!.:
Ben çocukları o kadar çok seviyorum ki anlatamam.bir kızım bir oğlum var.ben bi de evlat edinmek istiyorum ama eşim diyor ki ben elimde olmayarak ayrım yaparım evlat edindiğimiz çocuğa da yazık olur.ben bi şekilde bu mümkün olabilsin diye çok dua ediyorum.bazen kızım gece anne diye ağlayarak uyanıyor sarıldığım zaman kafasını boynumun oraya koyup yeniden huzur içinde uykuya dalıyor.o zamanlarda kimsesiz çocukları düşünüp o kadar üzülüyorum ki.ben kendimden eminim asla ayrım yapmam.anne olmak içindoğurmak gerekmiyor illa ki.melek onlar ya sevgimi şefkatimi göstermeyi çok istiyorum.evlat edinemeyeceğim ama belliki.peki ne yapabilirim? Somut bi adım atmak bi çocuğun manevi destekçisi olmak istiyorum.önerisi olan var mı?
Genişletmek için tıkla...
Harikasın, canım. :KK200:
 
Sef34 .!.:
Ben çocukları o kadar çok seviyorum ki anlatamam.bir kızım bir oğlum var.ben bi de evlat edinmek istiyorum ama eşim diyor ki ben elimde olmayarak ayrım yaparım evlat edindiğimiz çocuğa da yazık olur.ben bi şekilde bu mümkün olabilsin diye çok dua ediyorum.bazen kızım gece anne diye ağlayarak uyanıyor sarıldığım zaman kafasını boynumun oraya koyup yeniden huzur içinde uykuya dalıyor.o zamanlarda kimsesiz çocukları düşünüp o kadar üzülüyorum ki.ben kendimden eminim asla ayrım yapmam.anne olmak içindoğurmak gerekmiyor illa ki.melek onlar ya sevgimi şefkatimi göstermeyi çok istiyorum.evlat edinemeyeceğim ama belliki.peki ne yapabilirim? Somut bi adım atmak bi çocuğun manevi destekçisi olmak istiyorum.önerisi olan var mı?
Genişletmek için tıkla...

Benim eşimde istemedi evlatlık almak, aynı eşiniz gibiydi düşüncesi, kendimi biliyorum öz evladım gibi davranamam dedi, insanın kendini bilmesi güzel bir şey bence. Şu durumda koruyucu aile olabilirsiniz, çocuk esirgeme kurumunda yapılan aktivitelere katılabilirsiniz, başka şekillerde çocukların yanında olabilirsiniz
 
Gercekden imrendim size.

Ben eşiniz gibi hissediyorum malesef. İcimde korkular olduğu için evlatlik alamazdim. Ben kimsesiz cocuklara bağış yapıyorum. Yaşadığım ülkede kimsesiz çocuklarla dialog kurmak yasat olduğu için elden fazlasi gelmez.
 
Koruyucu aile olun

Biz de esimle zaman zaman konusuruz , o da ayrim yaparim diyor sen de yaparsin diyor , acikcasi kendimden de emin degilim yaparim gibi geliyor bana da

Ama koruyucu aile cok farkli , birkac sene sonra bende basvurmak istiyorum koruyucu ailelige
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

esmerm91
herkesin okumasi gereken bir hikaye.. (alıntıdır)
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
28K
pembecoraplar789012345
P
5February
Elif Şafak / Pinhan - Özet
Yorumlar
1
Görüntüleme
12K
LeYli NaR
LeYli NaR
Back
X