merhaba arkadaşlar,
eşim çok yoğun birşekilde çalışıyor cmt pazarı pek yok,
evle ilgili durumlara,benile ve bebeğimizle ilgili durumlara pek sahiplenici davranmıyor,
yoğun çalıştığı için bunu gözardı ediyorum ben de doğum iznindeyim
ama bazen izin günlerinde bebekle ilgili hiçbirşey yapmaması ve illa benim söylememi beklemesi beni çok yoruyor.
etrafma bakıyorum herkesin eşi yoğun çalışıyor ama evin alışverişiyle,işleriyle,eşleriyle ve bebekleriyle çok ilgililer,
herkonuda eşleriyle birlikte hareket edip paylaşım içindeler.bazen düşünüyorum da sanki evimiz bir üniversite arkadaşlığı evi,
biz de hala okuyoruz falan böyle bir dağınıklık var ama işte baştan beri böyle aslında birçok konuda eşimle tam eş gibi olamadık.
bunda bende ailesinin üzerinde fazla otorite kurmaya çalışması ve baskıcı olmasının etkisi var.biz çıkarken bile hep belli kurallar çerçevesinde
yaşadık ilişkimizi,belli saalerden sonra eşimi arayamazdım nebiliyim tam sevgili gibi olamadık hep biz olmaktan ödün verdik mecburen,eşimin ablası ve annesi telefonunda benim ismim yerine"canım"yazdı diye "senin canın biziz"diyen insanlar mesela,o ayrı o ayrı yani sen ailesisin ben sevgilisiyim.beli şeyleri yemezdi evlenmeden önce ilk evlendiğimiz dönemlerde ablası hala yemiyorsun dimi ödürürüm seni falan diyordu.tam biz olamadık bu müdahalelerden bana kalırsa.var mı eşiyle tam "biz"olamadık diyen,ilgisilikten yakınan...ya da bana fikir verecek olan,şuan kötü durum değil hayatımızı idame ettiriyoruz,çünkü ben yetinen bir insanım,belki de istemediğimden böyle oluyor biraz kaprizlimi olmak lazım ne.elbette benim de vardır eksikliklerim ama ben eşim ve çocuğum için çok fedakarlık yapan ve tabiri caizse saçımı süpürge edecek bir insanım,nedersiniz fedakar oldukça eşimiz ve belki de büyüğünce çocuğumuz bile tepemize mi çıkacak verdikçe isteyeceklermi.
eşim çok yoğun birşekilde çalışıyor cmt pazarı pek yok,
evle ilgili durumlara,benile ve bebeğimizle ilgili durumlara pek sahiplenici davranmıyor,
yoğun çalıştığı için bunu gözardı ediyorum ben de doğum iznindeyim
ama bazen izin günlerinde bebekle ilgili hiçbirşey yapmaması ve illa benim söylememi beklemesi beni çok yoruyor.
etrafma bakıyorum herkesin eşi yoğun çalışıyor ama evin alışverişiyle,işleriyle,eşleriyle ve bebekleriyle çok ilgililer,
herkonuda eşleriyle birlikte hareket edip paylaşım içindeler.bazen düşünüyorum da sanki evimiz bir üniversite arkadaşlığı evi,
biz de hala okuyoruz falan böyle bir dağınıklık var ama işte baştan beri böyle aslında birçok konuda eşimle tam eş gibi olamadık.
bunda bende ailesinin üzerinde fazla otorite kurmaya çalışması ve baskıcı olmasının etkisi var.biz çıkarken bile hep belli kurallar çerçevesinde
yaşadık ilişkimizi,belli saalerden sonra eşimi arayamazdım nebiliyim tam sevgili gibi olamadık hep biz olmaktan ödün verdik mecburen,eşimin ablası ve annesi telefonunda benim ismim yerine"canım"yazdı diye "senin canın biziz"diyen insanlar mesela,o ayrı o ayrı yani sen ailesisin ben sevgilisiyim.beli şeyleri yemezdi evlenmeden önce ilk evlendiğimiz dönemlerde ablası hala yemiyorsun dimi ödürürüm seni falan diyordu.tam biz olamadık bu müdahalelerden bana kalırsa.var mı eşiyle tam "biz"olamadık diyen,ilgisilikten yakınan...ya da bana fikir verecek olan,şuan kötü durum değil hayatımızı idame ettiriyoruz,çünkü ben yetinen bir insanım,belki de istemediğimden böyle oluyor biraz kaprizlimi olmak lazım ne.elbette benim de vardır eksikliklerim ama ben eşim ve çocuğum için çok fedakarlık yapan ve tabiri caizse saçımı süpürge edecek bir insanım,nedersiniz fedakar oldukça eşimiz ve belki de büyüğünce çocuğumuz bile tepemize mi çıkacak verdikçe isteyeceklermi.