benim 10 yıllık bi ilişkim vardı.... çok sorunlu bi ilişkiydi....sevgilim bana takıntılıydı ve beni kaybetme korkusuyla bana yapmadığını bırakmadı...
15 dk.da bir arardı...(
geceleri de saat kurar, yarım saatte bir uyandırırdı,evde miyim diye) olur da çaldırdığı ilk anda değil de telefonun ikinci çalışında-
bakın ikinci arama değil ikinci çalış- açmazsam hakaretler,tehditler, kimin altına yattın, öldürecem seni demeler, kendini doğramalar vs vs..... sokağa bile çıkmazdım kavga çıkmasın diye...
Arardı, e
vde müzik sesi varsa kime aşık oldun da müzik dinliosun,
geçen i
zlediğini söylediğin filmdeki adamın resmine netten baktım,ona mı aşık oldun,onun altına mı yatasın var derdi....ve her defasında ben ayrılmaya kalkardım o da 5 dakika içinde ağlayıp yalvarmaya,seni çok seviyorum kaybetmekten korkuyorum diye yapıorum demeye başlardı
en son birgün yine çok saçma bi sebebten_bulaşık yıkıodum,elim köpüklüydü,tel açamadım - bana öyle tehditler yağdırdı ki, aramızda 13 saat mesafe vardı ama ben o an gelip beni öldürecekmişçesine korktum....bi yandan korkudan teli kapatamıor,tehditlerini duya duya ağlıyor, bi yandan da masanın altına girmeye çalışıyordum....ARAMIZDA 13 SAATLİK YOL VARKEN!!!!!

ve bitti....o an içimde zerre sevgi kalmadığını farkettim.... sonra yine özür diledi..ben yine
bana bişe yapar korkusuyla ayrılamadım...ama artık onu sevmiyordum...sadece korku vardı....sadece
beni öldürmesin korkusu

bunu ona da söyledim, ben sana nasıl kıyarım,benimki lafta...dedi...ağladı.......2-3 ay melek gibi davrandı...yalvardı...yapmadığı jest,güzellik kalmadı...ama bende bitti.... artık onu takmıyordum... çıkıp inadına barlara gidiyordum...ve biliyordu...söylüyordum..öldüreceksen öldür diyordum...ağlaya ağlaya her şekilde kabulumsün,seni ben böyle yaptım ben düzeltecem vs dedi...hazmetti...sabretti...
ama olmadı... ben onu bi daha sevemedim..ve yaklaşık 6 ay sonra da tamamen bitti..... kapımda yattı... hastanelik oldu.... inanın bi hayvanı o halde görseniz,ya da hiç tanımadığınız bi insanı...kahrolursunuz ama ben ona zerre acımadım....şuan çok güzel bi ilişkim var ve ben daha önce hiç yaşamamışım sevmemişim diorum...şuanki sevgilim esnese,benim aşkımdan ağlayasım gelio...içime sığdıramıorum...
bunları neden mi anlattım... şuan o manyaktan ayrılalı 2 yıl oluo...ara ara,belki de haftada 2-3 defa onun face.ine bakıorum...ama k
esinlikle beğendiğim için değil...hatta fotoğrafına bakıp sövüorum...ben bunun için nasıl kendimi bu kadar yıpratmışım diorum...üniversite anım yok ya....sınıftan tek erkekle 4 yıl selamım olmadı...sınıfımız kantinin yanındaydı..kantine girip 1 çay içemedim... içimde ona karşı zerre sevgi yok...hatta birzamanlar dünyanın en yakışıklısı sandığım adama bakıorum...bunun nesini beğenmişim....nasıl da öpmeye doyamıodum.nesini öpmüşüm diyorum....
ama bakıorum.... neden tam olarak bilemiorum.. sadece sevgi ya da aşk olmadığından eminim....
yani evet..benim de başıma gelse kahrımdan ölürüm çünkü aşırı derecede kıskancım...sevgilimin face.geçmişine hep bakarım..zavallım netten çok anlamıo ,bi face geçmişi olayından bile
habersiz... varsa yoksa bi iki kıllı sakalıı arkadaşlarına bir de akrabalarına ve bana bakıo

ama benim face .e bi baksanız(tabii siliorum) Eski sevgilime haftada 2-3 kez bakılmış... yakışıklı ama zerre gözüm olmayan iş arkadaşlarımın facelerine,eşlerinin face.lerine bakılmış..vs vs...
bakılıyor yani yaaa..bilinç kasıt aramamak lazım.... bunun için boşanma nolur... güzel güzel konuş... halletmeye bakın...