- 3 Ocak 2012
- 2.138
- 66
- 363
- Konu Sahibi bilmiyorummm
- #101
teşekkür ederim herkese yorumları ve tavsıyelerı için..
bilmiyorum.. adımdan da anlaşılacagı gibi bilmiyorum, ne yaptıgımı, ne yapmam gerektıgını, hiç bilmiyorum
saçmalamaktan korkuyorum,yanlış bir karar vermrkten korkuyorum
tepkilerden ,laflardan ,sözlerden ,üsütme gelmelerinden korkuyorum
en önemlisi evlatlarım için korkuyorum
bin parçaya bölecekler yavrularımı herkes bir tarafından çekiştirecek..
psikolojılerı bozulacak..
bu duurmda en azından evımdekı durumu idare edbılıyorum .. cocukların yanında tartışmıyoruz,birbirimizle muhattap olmuyoruz..
eşim ayrı ilgi veriyor evlatlarıma ben ayrıı
yanı suan evlatlarım mutlu ben ne kadar mutsuz olsamda bunu evlatlarıma hissettırmedım ,hissettırmemeye de devam edıyorum...
evlatlarım için sürdürüyorum zaten...
düzelmez bu saaten sonraa neden biliyormusunu
yok içimden bişey akmıyorr,,kocam gibi göremıyorum..evde oturan ,yatan ,barınan ,evi otel gibi kullanan..saygısız,seviyesiz sevgisiz ...
olmuyor iştee yüzünü görmeye tahmmulum kalmadı
ne edersem kendıme edıyorum bılıyorum
ama bende evlatlarım bişe anlamasın ,mutlu görsün ..
herşey onlar için..
ilerde buyuduklerınde boşanmayı kesin düşünüyorum..
daha mı zor olur hıc bılmyıorum açıkçası...
ömrüm gececek ,gencliğim bitecek o saatten sonrada ne boşanması dıyebılırsınız ..ama inanın kı labırentteyım sankı cıckış yolu bulamıyorum
ah bir çalışabılsem ,kendi paramı kazanabılsem kimseye muhtaç olmadfan yaşabılsem..
evde kendıme ait bir hayat kurarım eatlarımla
eşimde n ehalı varsa görsun
kagıt üstünde kalır evlılıgımız el gördülük olurr
....
mantıklımı konusuyıorum,normal mı dusunuyorum.. bir akıl verin .. yanlışlarım nerdeee
bilmiyorum.. adımdan da anlaşılacagı gibi bilmiyorum, ne yaptıgımı, ne yapmam gerektıgını, hiç bilmiyorum
saçmalamaktan korkuyorum,yanlış bir karar vermrkten korkuyorum
tepkilerden ,laflardan ,sözlerden ,üsütme gelmelerinden korkuyorum
en önemlisi evlatlarım için korkuyorum
bin parçaya bölecekler yavrularımı herkes bir tarafından çekiştirecek..
psikolojılerı bozulacak..
bu duurmda en azından evımdekı durumu idare edbılıyorum .. cocukların yanında tartışmıyoruz,birbirimizle muhattap olmuyoruz..
eşim ayrı ilgi veriyor evlatlarıma ben ayrıı
yanı suan evlatlarım mutlu ben ne kadar mutsuz olsamda bunu evlatlarıma hissettırmedım ,hissettırmemeye de devam edıyorum...
evlatlarım için sürdürüyorum zaten...
düzelmez bu saaten sonraa neden biliyormusunu
yok içimden bişey akmıyorr,,kocam gibi göremıyorum..evde oturan ,yatan ,barınan ,evi otel gibi kullanan..saygısız,seviyesiz sevgisiz ...
olmuyor iştee yüzünü görmeye tahmmulum kalmadı
ne edersem kendıme edıyorum bılıyorum
ama bende evlatlarım bişe anlamasın ,mutlu görsün ..
herşey onlar için..
ilerde buyuduklerınde boşanmayı kesin düşünüyorum..
daha mı zor olur hıc bılmyıorum açıkçası...
ömrüm gececek ,gencliğim bitecek o saatten sonrada ne boşanması dıyebılırsınız ..ama inanın kı labırentteyım sankı cıckış yolu bulamıyorum
ah bir çalışabılsem ,kendi paramı kazanabılsem kimseye muhtaç olmadfan yaşabılsem..
evde kendıme ait bir hayat kurarım eatlarımla
eşimde n ehalı varsa görsun
kagıt üstünde kalır evlılıgımız el gördülük olurr
....
mantıklımı konusuyıorum,normal mı dusunuyorum.. bir akıl verin .. yanlışlarım nerdeee