Eşim ve ailesi

gunces .!.:

Olayı tersinden düşünelim aynı şeyleri sizin aileniz yapmış olsaydı ve esiniz ailenle asla gorusmeni istemiyorum deseydi sizin tepkiniz ne olurdu?

Genişletmek için tıkla...

Benim evliliğim, doğumum da hiç bir şekilde olmayan, maddi manevi desteğe ihtiyacim olduğunda arkasını dönen, arkamdan konuşan, eşimi evlerinden kovalayan bir ailem varsa görüşmemem herkes için en hayırlı olandır.

Yalnizbasina .!.:

Bence aile kan bağı ile olmuyor zaten burada anlaşamıyoruz.. Şu anda onun ailesi ben ve kızım.. Çünkü hasta olduğunda, isi bozulduğunda, hiç parası olmadığında yanında ben vardım.. Ve su an hiç bir şey olmamış gibi davranamıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ailesiyle görüşmesi onlari sizden önde tutacak anlamina gelmiyor ki. Tabi ki artik onun ailesi sizsiniz.
Ha hiç yaninda olmayan ailesini sizin yaptiklariniza karşilik sizden önde tutuyorsa, sizden daha cok onemsiyorsa o zaman sıkıntı cıkartin.

Ama tamamen hayatindan sil at yok et doğru yaklaşim değil. Bu gun bunu zorla yaptirsaniz bile ileride oyle veya boyle elinizde kalir bu iş. Ölüm var, kimseye kardeşini gormeyeceksin demeyin.

11 tane cocuk yetiştiriyorsun, emziriyorsun, altlarını değiştiriyorsun ama hasta ve yaşlı iken kimse istemiyor....11 yani

Yalnizbasina .!.:

Merhabalar, foruma biraz dertleşmek ve akıl almak amaçlı üye oldum...
Artık bu sorunla, kendim baş edemiyorum..
Fazla uzatmadan konuma girecek olur isek, eşimle uzun ve mesekatli bir yoldan geçerek evlendik.Aile birliğimizi kurmak eşimin yalnız ve hasta annesi olduğu için bizim için ekstra zordu..
Eşim, 11 kardesli evin en küçük oğlu ve en küçük çocuğu. Herkes evli olduğu için, eşimin çalışıp anne ve babasına maddi manevi bakma yükümlülüğü sırtına yuklenmisti.. Elimden geldiğince her anlamda destek oldum. Planlı programlı bir şekilde esyalarimizi aldık. Ödedik. Borcsuz evlenmeliydik çünkü sorumluluğumuz çoktu. Bu sebepten 4 yıl nişanlı kaldık.
Eşimden taki ve düğün, istemedim...
Eşimin kardeşleri beni istemediler.. Anne ve babası onlara kalacağı için.. Bir sürü sorun, tartışma, kavga,gurultu oldu ve ben eşime eve yardımcı tutulması için tavsiyede bulundum.. Bir şekilde herkes bunu kabul etti. Neyse konuyu çok dağıtmayım. Eşimin yakın çevresindeki kardeşleri ile 4 yıl boyunca kesinlikle görüşmedik. Aileler normal bir nişanlılik evresi gibi gidip gelmedi... Herseyimizle tek başımıza mücadele ettik.
Sade bir nikah töreni ile evliligimiz gerçekleşti...
Babam, bize ev hediye etti. Evimizi yeniledik... Eşimin ailesinden bir toka dahi gormedim.. Nişanimizda, evlilik sürecimiz de, doğumumda hiç bir zaman kimse olmadi.. Hatta kayinvalidemin hastalığı döneminde de.. Yalnızca anne ve babam vardı. Çıkan dedikodular, laflar bunlardan bahsetmiyorum bile.. Ve çokta uzatıp kimseyi sıkmak istemiyorum.. Eşim şimdi yumuşadı ve görüşmek istediği üzerine sinyaller veriyor... Hatta direkt söylüyor... Ama ben en çok insana ihtiyacımız olduğu dönemlerde kimse olmadığı için bu fikre sıcak bakmıyorum...
Tartışıyoruz...
Olmuyor...

*burada bazı şeyleri çok açık yazmak istemiyorum. Pek çoğunuz ailesi ve görüşmek istiyor şeklinde yorumlamissiniz lakin benim hayata görüşüm, anne ve babamız dahi olsa bize zarar veriyorsa, en olması gereken dönemlerde olmadı ise hayatımıza birden bire giremez girmemeli...
Mesela ben 3 yıllık evliyim ve eşimin ailesinden birinin henüz evine dahi gitmedim.. Ama yeğenleri evlendiginde, herkes yemeklere çağırdı gibi...

Genişletmek için tıkla...

Siz görüşmeyin ama eşinize karışmayın, siz eşinizin ailesi ile görüşmek zorunda değilsiniz...

Yalnizbasina .!.:

Siz konuyu yanlış anlamışsınız.
Eşimin annesi hastaydı.
Herkes, annesine baksın neden evlenmek istiyor şeklinde konuşmaya başladı..
Daha sonrasında sizin adetlerinizi, bilemiyorum ama benim ailemde ailemize yeni bir gelin ve damat geliyor ise küçükte olsa hediyeler alınır, kahveye çaya davet edilir ki, herkes birbirini tanısın. Yatak odası takımı alsın demedim ki ben bence bunlar çok makul ve olması gereken şeyler.. Ama birsey yapmıyor iseniz bile manevi olarak zaten anne ve baba yok bir sorabilir. Hani kardeş ya...

Genişletmek için tıkla...

Eh adetlerde 4 yil nişanli kalmak olayida yok. Ve saydiğin şeylerin hesabini eşin yapmali. Sen değil. Ailen zerre yardimda bulunmasa, eşin kalkip dese sana "artik bundan sonra ailenle buluşma yok" diye, sen kabulmu ederdin?

Kendin görüşmezsin, evine gelmezler ama eşini ailesinden ayiramazsin. Zamanin telafesi yok çünkü. Onca yil geçip, pişmanliklar olursa dahami iyi?

Aile görüşmek istiyor mu peki? Evlendiğinizden beri gelip gitmemişler sanırım. Belki zaten onlar da istemiyor sizinle görüşmek. Anne vefat mı etti?

Yalnizbasina .!.:

Benim evliliğim, doğumum da hiç bir şekilde olmayan, maddi manevi desteğe ihtiyacim olduğunda arkasını dönen, arkamdan konuşan, eşimi evlerinden kovalayan bir ailem varsa görüşmemem herkes için en hayırlı olandır.

Genişletmek için tıkla...

Anladım. Buradan çıkan sonuç sizin ya da eşinizin haklı olup olmaması değil. Sonuç olarak eşinizle ciddi fikir ayrılığı yaşıyorsunuz. Belli ki taraflar bir çözüm derdinde değil. Siz sürekli olarak bunlar bunlar yapıldı diyorsunuz, eşiniz ailemi silemem diyor. Peki bu durumda nasıl bir çözüm düşünüyorsunuz? Siz benim dediğim doğru diye diretiyorsunuz, eşiniz kendi doğrusunu diretiyor. Bunun bir orta yolu yok mu? Mesela eşiniz görüşsün ama siz görüşmeyin.oyle de mi olmuyor?

vesikaliyarim .!.:

11 tane cocuk yetiştiriyorsun, emziriyorsun, altlarını değiştiriyorsun ama hasta ve yaşlı iken kimse istemiyor....11 yani

Genişletmek için tıkla...

Evlenen kaçmış evlenen kaçmış. Sona kalan dona kalmış resmen. O da evlenmek isteyince surat yapmışlar. Ayıp. Kendi kardeşlerim olsa ben de görüşmek istemem. Ama eşe görüşme denmez.

Bilmiyorum kan bağı benim için bir anlam ifade etmiyor. Zor zamanımda yanımda olmamış, dedikodumu yapmış insanlarla bir saatten sonra paylaşacak bir şey bulamazdım ben. Paylaşsam da samimi olamazdım. Eşiniz istiyorsa şans versin. Ben olsam uzak dururdum.

Konu sahibinin hesabı neden pasifleşti

görüşmeyin ,net

Yalnizbasina .!.:

Şu anda onun ailesi ben ve kızım.. Çünkü hasta olduğunda, isi bozulduğunda, hiç parası olmadığında yanında ben vardım..

Genişletmek için tıkla...

Sizin evliliğiniz, sayenizde bitmek üzere. Umarım her şeyin maddiyat olmadığını anladığınızda, bazı şeyler için geç kalmış olmazsınız.

inekobasi .!.:

Konu sahibinin hesabı neden pasifleşti

Genişletmek için tıkla...

Konuyu silip farklı şeyler yazdı. Sonra geri getirdiler konuyu.

Yalnizbasina .!.:

Merhabalar, foruma biraz dertleşmek ve akıl almak amaçlı üye oldum...
Artık bu sorunla, kendim baş edemiyorum..
Fazla uzatmadan konuma girecek olur isek, eşimle uzun ve mesekatli bir yoldan geçerek evlendik.Aile birliğimizi kurmak eşimin yalnız ve hasta annesi olduğu için bizim için ekstra zordu..
Eşim, 11 kardesli evin en küçük oğlu ve en küçük çocuğu. Herkes evli olduğu için, eşimin çalışıp anne ve babasına maddi manevi bakma yükümlülüğü sırtına yuklenmisti.. Elimden geldiğince her anlamda destek oldum. Planlı programlı bir şekilde esyalarimizi aldık. Ödedik. Borcsuz evlenmeliydik çünkü sorumluluğumuz çoktu. Bu sebepten 4 yıl nişanlı kaldık.
Eşimden taki ve düğün, istemedim...
Eşimin kardeşleri beni istemediler.. Anne ve babası onlara kalacağı için.. Bir sürü sorun, tartışma, kavga,gurultu oldu ve ben eşime eve yardımcı tutulması için tavsiyede bulundum.. Bir şekilde herkes bunu kabul etti. Neyse konuyu çok dağıtmayım. Eşimin yakın çevresindeki kardeşleri ile 4 yıl boyunca kesinlikle görüşmedik. Aileler normal bir nişanlılik evresi gibi gidip gelmedi... Herseyimizle tek başımıza mücadele ettik.
Sade bir nikah töreni ile evliligimiz gerçekleşti...
Babam, bize ev hediye etti. Evimizi yeniledik... Eşimin ailesinden bir toka dahi gormedim.. Nişanimizda, evlilik sürecimiz de, doğumumda hiç bir zaman kimse olmadi.. Hatta kayinvalidemin hastalığı döneminde de.. Yalnızca anne ve babam vardı. Çıkan dedikodular, laflar bunlardan bahsetmiyorum bile.. Ve çokta uzatıp kimseyi sıkmak istemiyorum.. Eşim şimdi yumuşadı ve görüşmek istediği üzerine sinyaller veriyor... Hatta direkt söylüyor... Ama ben en çok insana ihtiyacımız olduğu dönemlerde kimse olmadığı için bu fikre sıcak bakmıyorum...
Tartışıyoruz...
Olmuyor...

Genişletmek için tıkla...

Onlar kardeş görüşmeye devam edebilirler a siz istemediğiniz sürece görüşmek zorunda değilsiniz

Yalnizbasina .!.:

Bilinç altı ile hiç bir ilgisi yok... Biraz önce de bahsettim başka bir hanıma.
İnsanlar bir aileye gelin veya damat olarak gideceği zaman tanıma amaçlı görüşülur. Ve herkes bütçesi el verdiğince bir şeyler alır gider gibi. Bunu herkes bilir. Ben burda kimseyi kötüleme amaçlı yazmadım. Zaten daha esnek olarak yazmış olsaydım yanıtlar çok farklı olurdu. Herkes şu anda yalnızca gelip gitmedikleri icin görüşmek istemiyorum sanıyor ama herkes kendisi biliyor maalesef yaşanılanlari.

Genişletmek için tıkla...

Siz yarı yolda bırakılmış hissediyorsunuz. Ailesi en zor zamanlarımızda yanımızda olmadığı gibi üstelik beni istemedikleri için hiç bir şeyin ucundan tutmadılar, eşimi mahçup ettiler, her şeyi kendimiz yaptık diyorsunuz. Tüm bunlara rağmen eşimle ikimiz yılmadık, beraber yürüdük kendi ailemizi kurduk kimseye ihtiyaç duymuyoruz diyorsunuz, eşiniz de ailesiyle görüşmeme kararı almışken şimdi ne oldu da sözünden dönüyor diyorsunuz.

Maalesef aile böyle bir şey. Komşu, kuzen, akraba falan silinir ama anne-baba-kardeş silmek kolay olmuyor. O ortamda büyümenin vermiş olduğu alışkanlık bu. Hani ikimiz de görüşmeyecektik bunu bana nasıl yapar diyorsunuz ama onlar onun ailesi. Etle tırnak birbirinden ayrılmaz diye boşuna dememişler. Demek içine sinmiyor aklı orada kalıyor eşinizin. Bırakın görüşsün, buna siz engel olmayın. Belli ki sizin onayınızı alırsa daha rahat edecek. Ne zaman sizin de görüşmeniz için ısrar etmeye başlar, mecbur etmeye çalışır, o zaman tepkinizi koyarsınız. Çocuğunuz varmış, ileride bunu açıklamak zorunda kalan siz olmayın kızınıza. Okul çağı başlayacak ve çocuklar okulda konuşurlar, anneannem babannem bunu aldı şunu yaptı bana veya halam amcam geldi gitti derler. Kızınız benim babaannem dedem nerede diye sorarsa cevabınız olsun en azından.

Biz de yeni evliyken eşimle ailesi arasında bir küslük oldu. Eşim kendisi bana, gitmek gelmek görüşmek yok, torun falan da sevemeyecekler bundan sonra dedi. Ama 6 ay sonra bir kaç kere ikisi de araba sürerken trafikte babasıyla karşılaşmışlar. En sonunda bunlar oturmuş bir şey içmişler konuşup barışmışlar ama eşim tepki göstereceğimden çekinip bana söyleyemedi. Baktım bunda var bir karın ağrısı, sıkıştırınca döküldü. Yok babam yaşlı, yok bir gün kalp krizi geçirir, yok ölse haberim olmaz, yok bende keşke sussaydım... Madem böyle hissediyorsun git görüş babanla, aranızdaki sorunu halledin gidip gelin benden mi çekiniyorsun, senin annen baban ben karışamam dedim. Adam çocuk gibi sevindi. Ben yapı olarak kimseye fazla takılan biri değilim. Görüşeceksem de yüzeysel görüşürüm fazla samimiyet kurmam kolay kolay. Gelene git demem, gidene de kal demem.

Sizin de eviniz barkınız işiniz gücünüz varmış, kendi ailenizi kurmuşsunuz. Bu insanların bir çöpüne bile ihtiyacınız yok. Bu kadar kin tutmayın içinizde. Komşu gibi, uzak akraba gibi samimiyet kurmadan çocuğunuz sebebiyle merhaba merhaba görüşebilirsiniz. Ya da yok benim içim almıyor görüşemem dersiniz ama eşinizin ve çocuğunuzun gidip gelmesine karışmazsınız. Son olarak onun ailesi hiç bir şey yapmadılar, benim babam bize ev verdi lafını eşinize karşı söylemeyin.

Burada gördüğüm aile tipi....Erkek aileleri büyük bir yüzdesi çok kötü...Çok ilgisiz çöp bile almıyorlar çocukları evlenirken.Kız aileleri dünyanın en anlayışlı aileleri..Çok ilgili..çok verici....Bazen taşlar yerine oturmuyor benim için....