Yaklaşık 1 sene önce evlendim.Sevdiğim insanla mutluyuz ufak tefek şeyler dışında problemimiz olmadı.Ailesini seviyorum onlarda beni seviyor.Babamla eşimin ailesinin tanışıklığı eskilere dayanırmış.Eşim çok sakin saygılı dürüst biridir.Gelgelelim benim problemim babam.Ailemin tek çocuğuyum babama çok düşkünümdür.Ben çalışmıyorum babamın kendi işyeri var.Biz evlendikten sonra babam eşini yanına aldı.Bu arada babam şeker ve ağır kalp hastası çok sinirli asabi biri.Bize maddi anlamda sadece babam destek oluyor isteyerek yapar ama kızdığı zaman konuşur ben yaptım ettim aldım ben olmasam hiçsiniz kimse bakmaz size gibi gibi.Ben evladı olarak alışkınım ama eşime ağır geldi bunlar en son 1 hafta önce babam eşimi işten kovdu.Kendi imkanımızla tatile gidecektik araba kiralayıp babamda ben seni arabayla göndermem uçakla gidin parasını ben vericem deyince eşim kabul etmedi baban veriyor ama konuşmasınıda biliyor dedi.Haklı.Bu yüzden tartışma olmuş bu yüzden babam baygınlık geçirdi beni suçladı hasta diye birşey diyemiyorum zaten diyemem babamı çok seviyorum herzaman beni düşünür öyle karşına al konuş demekle olmuyor hemen sinirleniyor.Ben şu an hamileyim ve bunalıma girdim Çok sevdiğim eşimin ailesiyle görüşmüyorum.İyi kötü bize destek olmalarını babamın ağzına laf vermemelerini isterdim.Babama çok kırgınım ama ona hiçbirşey yansıtamam her an kaybederim korkusu yaşıyorum çünkü.Bi yanda eşim babanla artık görüşmem konuşmam diyor hak veriyorum çok çaresiz kaldım ben ne yapacağım çok yoruldum artık