Merhaba kizlar ,
Direkt konuya gireceğim fikirlerinize ve önerilerinize fazlasıyla ihtiyacım var.
Derdimi aileme anlatırım onlar elinden geldiğince yardımcı olmaya çalışırlar ama açıkçası evliligime de çok fazla müdahale etmek istemiyorlar. Hayatı yaşayan ve derdi çeken sensin biz uzaktan bakıp da hemen boşan ya da bu hayati sürdür diyemeyiz , diyorlar. Sen ne karar verirsen ver biz senin yanındayız diyorlar.
Gelelim derdime 3.5 yıllık evliyim , eşimin memleketinde yaşıyoruz . Severek evlendik 6 ay gibi kisa sürede evlilik nisan düğün hepsi gerçekleşti . Hic bir sıkıntı yaşamadık bu dönemde açıkçası ben eşimi sevdiğim icin her şeyi görmezden geldim .
Esim bir dedigimi iki etmezdi , beni çok severdi , ikimizde çalışıyoruz , eşim evin tek oğlu babası da yoktu . Her şeyi kendimiz yaptık 2 seneye yakin eşyaların , altınların borcunu verdik .bu arada kayinvaldeyle ve kızlarıyla aramızda iletişim eksikliği vardi .
Normalde çok sevilirim ama onlar benim buz gibi olduğumu hep eşime söylüyorlarmış , bizi benimsemedi , bize yüksekten bakıyor diyorlarmış vs.
Bunlar yetmezmiş gibi çocuğumuzun olamayacağını öğrendik 3 yilda 5
tüp bebek ,2 de iptal denememiz oldu maddi manevi yiprandik. Hic yanımda olmadılar, esim düzeltemedi bir turlu bu durumu yıprandı . Ailesiyle gidip gelmemi kesti madem anlaşmıyorsunuz
Gerek yok dedi . Suçlu benmisim gibi cezayı bana verdi . Ama kendi 7 / 24 orda. ailesidir tabiki gitsin ama ben bu kadar fedakarlık yaptıkça bana bu ceza niye.
Bu duruma şikayet etmedim bir de böyle deneyelim dedim ama asil mevzu burda başlıyor esim gün geçtikçe değişti, üzüldü, içine kapandı hayat sevinci gitti . Bana demiyordu ama yasayan ölü gibiydi hala da öyle ben kendi aileme o kendi ailesine gitmeye başladı . Bu durumdan ben rahatsız oldum çünkü evli görünümlü bekardım. 1 ay dayanıyordum sonra patlamaya başlıyordum , boyle sevgisiz ilgisiz yasayamam diyordum . Hayat böyle devam etti 2 ayda bir patlamalar yaşadık. Evliligimiz işkenceye dönüştü çünkü ailesiyle içli dişli olmadığı icin benden sevgisini esirgeyen bir adamla yasamaya başlamıştım .
Neyse bayram dolayısıyla annemlere gönderdi beni biz de şöyle bir karar aldık birbirimizi aramayalim Bakalim gerçekten ne kadar seviyoruz . 5 gün dayandım ben, dun mesaj attim dayanamiyorum ben diye , bana dediği su ben daha anlamadım bu alışkanlık mi sevgi mi bana 2. 3 hafta daha ver . Ben senin eşinim nasıl anlamazsın bunun hangi duygu olduğunu dedim.
Kızlar size soruyorum bundan sonra ne yapmalıyım , bayramı kendime ve eşime zehir etmek istemiyorum , ama yasayan bir ölü gibiyim açıkçası .
Hakkınızı helal edin .
( hakli da olsam onun karşısında hep onu hakli çıkarırım . Her yerde onu yüceltirim . Aileme asla onun hakkında kotu bir laf söyleme fırsatı vermem
