Ikinci mesajdaki namaz ve din konusunun, konu ile alakasini anlamasamda, diniminiz evlilik ile alakali hükümlerinide arastirmanizi tavsiye ederim.
Esim bana el kaldirmadi.
Olaki kaldirsaydi.
Önce köseme cekilirdim.
Yaptigi seyi düsünürdüm, benim bunun karsiliginda onu birakip birakamayacagimi.
Affedip affedemeyecegimi.
Eger ki evliligimi yürütme niyetindeysem.
Ilk olarak esime özür dileme firsati verirdir, onu dinlerdim sessizce.
Sonra kendi düsüncelerimi dile getirirdim.
Onun bunu yapabilecek güce sahip oldugunu, dilerse yapabilecegini, o eli kaldirdiginda indiredebilecegini ama bunun sonuclarini düsünüp düsünmedigini.
Benim, o kadar asagilanmanin sonunda yine ona esim diyebilecek, ayni yataga girebilecek kadar aciz olup olmadigimi.
En önemliside onun bunu yapabilecek kadar aciz olup olmadigini.
Sorununu dile getiremeyip siddet uygulamayi düsünecek kadar kücük mü benim sevdigim adam derdim.
Ben bunu bugün yasanmamis farzediyorum, ama yasanmadida diyemem, evlilik ahdi ile erkekle kadinin arasina baglar atilir, bilki sen bugün beni sana baglayan o baglardan birini kopardin derdim.
Gerisini ona birakirdim.
Benim size anlatmak istedigim sizin o el kaldirmaya tekpi olarak yaptiginiz yüzük cikarma, ilerde o tokadin size inmesini daha kolaylastirdi.
Cünkü siz icinizdeki aciyi anlatmak yerine blöf yaptiniz. Yani bir nevi el kaldirdigini hazmedemedim yüzük cikardim geri taktim, vursanda hazmedemem yine yüzük cikarir takarim izlenimi verdiniz.
