benimki tam olarak nasil bi duzeyde biliyomusunuz asgarinin baya baya altinda.misal en son salatalik almaya ciktim diye kavga ettik.
yoo alinmiyorum söylediginize zaten kendim ettim kendim buluyoum bunun farkindayim bi de piskin piskin kendimi savunacak degilim saygi cercevesinde herturlu yorum yapabilirsiniz neticede siz de kendi üslubunuzla yardim etmeye calisiyosunuz.teşekkür ederim.ben pışpışlanmak degil yanlislarimi görmek istiyorum zaten.hastaligi kabul etmeden tedaci olamazsiniz dimi
Salatalık için kavga derken?
Yani işin özü, dışarı çıkmanıza karışıyor.
Sebep ne olursa olsun, sizin onsuz bir aktivite yapmanıza müdahale ediyor.
Bu çok ciddi bir olay.
Çocuğunuz olacak, sağlıkla kavuşun öncelikle.
Ama onun pekçok ihtiyacı olacak, her şeyden önce topluma karışmak gibi.
Bebek arabasıyla gezdireceksiniz, parklara götüreceksiniz, kapalı alan aktivitelerine katılacaksınız ve hepsinde eşiniz yanınozda olamaz.
Atın üzerinizdeki ölü toprağını ve yarın ‘ev çok sıcak bunaldım ve yürüyüşe ihtiyacım var’ diyerek çevrenizde caddeler mi var, avm mi var, park mı artık ne varsa ilk iş oraya gidin.
Nefes almak paha biçilemez bir şey, yalnız kalmak da öyle.
Uzun uzun düşünün, böyle bir hayatı kimse haketmez ve tahammül de etmemeli.
İstediği kadar kavga etsin, isterseniz anlaşma sağlayın haftada 2 gün gibi ama bir yerden başlayın.
Bunu önce kendiniz sonra da bebeğinizi için yapmaya mecbursunuz.
Bu kadar kontrol delisi bir adama katlanabilmek de büyük başarı, sanırım ailenizde de geleneksel bir yapı vardı ve birey olarak pek de seçim hakkınız olmazdı.
Ama inanın, bir kere çıktınız mı o kalıptan, evliliğe ve hayatınıza bakışınız değişecek.
Yapmayın ve yaptırmayın bunu kendinize.
Yaşamak bu değil, evlilik ise hiç değil.
Kuşu altın kafese de koysan hesabı sizinki...
biri bana bakinca sanki ben suçluymuşum gibi ceremesini ben çekiyorum 
