Arkadaslar nolur yardim edin.
3,5 yillik evliyim.
Esim insanlikli, yardimsever biri. Kimse ama inanin kimse benim bizim evliligimizin iyi gitmedigine inanmaz.
Kayinvalidemin az cok cektirdikleri, benim hep alttan almam..
Esimin bu esnada ailesini pek tutmasa bile benden olgunluk bekledigini belirtti.
Esimin evliligimizin ilk gününden beri bana karsi yatak odasinda cok soguk olmasi (herhalde erken bosalma sorunu yüzünden)..
Ondan dolayi ne zamandir bebegimin olmamasi..
bu sebeplerden dolayi esime karsi tahamülsüzlük basladi.
Adamin herseyine sinir oluyor, ben aslinda cok sabirli ve iyi insan oldugumu söyliyebilirim.
Ama simdi durup dururken agliyorum ve yaptiklari aklima geliyor ondan nefret ediyorum.
Adamin yemesi uyumasi herseyi batiyor, yüzüne bakinca hissettiklerim beni korkutuyor. sanki düsmanimmis gibi ona bakiyorum.