istisnasız benim hayatımı anlatıyorsun, acaba bunları ben mi yazmıştım diye düşündüm bi an:)
benim eşim de tek erkek çocuk,bi de görümcem var aynı şekilde evlenir evlenmez hamile kaldım ve bir oğlum var. ailesi o kadar sahipleniyor o kadar başımızdalar ki eşimle bu konu yüzünden kavga etmekten birbirimize karşı saygımızı sevgimizi herşeyi kaybettik artık en küçük birşeyde bile tartışmalar oldukça saygısız ve dayanamıyorum artık. evlendim evleneli gülmedi yüzüm zaten çocuğumu ailesinin yanında doğurdum ve sezaryan olduğu için kayınvalidem baktı bize,gelenekmiş onlarda işte ne olduysa o zamanlar oldu bana. çocuğumun hiçbir işini bana yaptırmıyordu çok fazla sahiplendi zaten herkesi yönetme eğiliminde yanındakiler de ona uydu dolayısıyla ve benim psikolojim bozuldu ben çocuğumu sahiplenemedim onların çocuğu diye bakıyordum sırf onların yüzünden emziremedim üstelik bunu bile bile yine sorunu bana yükleyip çözüm için de doktorlara götürdü,,,sonuç çocuk doğurma fobisi,onlarla ilgili bir sürü takıntı,görüşeceğimiz zamanları aylar öncesinde hesaplayıp ne yapacağını düşünme ve her an stres,kaygı,eşini suçlayıp her an tartışma... inanmayacaksınız ama bazen oturup kayınvalidemin kaç yıl sonra yaşlanıp,bu hayata veda edip bizi ne zaman rahat bırakacaklarını bile hesaplıyorum:)
bunları yaşadıktan sonra insan nasıl olumlu bakabilir ki artık... evliliğimin 3. yılı ve 3 yılım hep bunlarla geçti ömrümden çok daha uzun seneler geçti sanki... aynı şekilde ben çalışsam onlar bakmaya geleceği için (çünkü biliyorum fırsat vermez benim aileme) öğretmenim ama çalışmıyorum. biz de 2.5 saat mesafedeyiz bayramda izine onlara gideceğiz ve çoktan ayarlamışlar kayınbabam gelip alacak bizi,sırf kayınvalidem torununu düşündüğünden. yaşamayanlar abarttığımı düşünebilir ama ben gördükten sonra anladım ki bazı şeyleri aşmayan böyle tipler var, gerçekten annesi sanıyor kendini:)
daha ne kadar böyle devam etmeye çalışacağım ben de merak ediyorum,çocuğum büyüdüğünde aramızda mesafeler olmasından çok korkuyorum
Allah yardımcımız olsun artık
gerci sen daha cok yenisin bu kadar cabuk karamsar olma insallah zaman gectikce duzelirsiniz aranizdaki sevgi artar bu arada her disari cikmamaizda bizde ayni sekilde geri donuyoruz bagira cagira ! hic bilmemki bi kerede disarda guzel birgun gecireyim tovbe ettim daha cikmiyorum onla
daha sakin olmaya çalışın en azından eşin sinirliyken sen alttan al sonra keyfinin yerinde olduğu zamanlar onunla konuş canım iletişim kurarsanız mutlaka orta yolu bulursunuz
