- 17 Ağustos 2011
- 24.642
- 155.136
- 798
Ay evlerden ırak. Benim de vardı bir erkek arkadaşım,ilkgenclik yıllarında. Homur homur,homur homur tam bir memnuniyetsizlik abidesiydi. Hayattan zevk almayi bilmezdi. Balkonda yemek yemek bile onun için gerekirsiz bir gösterişti.
Çile çeken - kötü Koca sahibi olduğu halde ısrarla ureyip bir sürü cocuk doğurmuş bir annesi vardı, çilekeş. Bütün ömrü boyunca adamdan çocuk doğurup dogurduklarina 'ben bunca çileyi sizin için cekiyorum' diye zehir etmiş hayatı. Benim gözlemim şuydu ki, mutlu olmayı kendine yakıştıramiyordu. Sonuçta geride bıraktığı ailesi o kadar mutsuzken . Ve küçüklükten beri duyduğu şey buyken... Sonuç olarak memnuniyetsiz bir insana evrilmiş işte.
Neyse ki ben yol yakınken ayrıldım.
Konunuzu okuyunca o günleri hatırladim da...cidden çok zor ya böyle biriyle yaşamak. İnşallah birbirinizin frekansına uymanın bir formülünü bulabilirsiniz
Çile çeken - kötü Koca sahibi olduğu halde ısrarla ureyip bir sürü cocuk doğurmuş bir annesi vardı, çilekeş. Bütün ömrü boyunca adamdan çocuk doğurup dogurduklarina 'ben bunca çileyi sizin için cekiyorum' diye zehir etmiş hayatı. Benim gözlemim şuydu ki, mutlu olmayı kendine yakıştıramiyordu. Sonuçta geride bıraktığı ailesi o kadar mutsuzken . Ve küçüklükten beri duyduğu şey buyken... Sonuç olarak memnuniyetsiz bir insana evrilmiş işte.
Neyse ki ben yol yakınken ayrıldım.
Konunuzu okuyunca o günleri hatırladim da...cidden çok zor ya böyle biriyle yaşamak. İnşallah birbirinizin frekansına uymanın bir formülünü bulabilirsiniz