Eşimi çok seviyorum ve eşiminde beni ne kadar çok sevdiğini gerçekten çok iyi biliyorum.Eşim çok iyi bir insan kalbi yüreği tertemiz.Bana herzaman çok iyi yakın ilgili davranır bir dediğimi asla iki etmez.Ev işinde herşeyde en büyük yardımcımdır o benim.Eşim toplamda 7 kardeşler.5 tane görümcem birde kaynım var.Biz evlendiğimizde kimse yanımızda olmadı zorundada değiller bunu çok iyi biliyorum ancak eşim artık gerçekten üzülmeye başladı onlar yüzünden.Eşimle balayından döndüğümz akşam kaynanamın eşimden para istemesi,Kınada elime koyduğu çeyreği geri istemesi sorumsuzlukları eşimi umursamamaları beni ailesinden uzaklaştırdı artık.Ailesiyle çok yakın oturuyoruz 5 dk bile yoktur yürüme mesafesindeyiz.Her işi olduğunda 2 günde bir gelirdi eşime karşı diğer oğlunu över över abin şöyle abin böyle abin şunu yaptı bunu aldı...Artık bizeneyse abisinin ne yaptığından onun evi ayrı köyü ayrı.Her geldiğinde abine bunu yaptık,aldık ee sıra benim eşime gelince ne yaptın ne aldın koca bir hiç o zaman ne diye anlatıyorsun şunu aldım bunu aldım diye anlatma onunkide can eşim çok içli her anlattığında üzülüyordu ama annesi olduğundan sesi çıkmıyordu.Benim kendi annem eşime oğlum oğlum diye elleriyle besliyor.Ben şimdi hamileyim annem bahçeye oyun parkı alcam derken sevgili kayınvalidem 10 gün oldu gelmedi aramadı haberide var hayırlı olsun demedi.Görümcelerim hepsi biliyordur onlar dahi aramadılar.Sanki eşim üvey evlat istenmeyen gelinim bende.Artık evime dahi gelsin istemiyorum eşimede ne zaman açsam bu konuyu sen 1 kere üzülüyosun ben 1000 defa üzülüyorum bu yaptıklarına diyor.Artık yoruldum onların bu vurdumduymazlıklarından rahatlıklarından.Evime köyüme gelmesinler istiyorum annesi ayrı babası ayrı ablaları ayrı dert.Ne yapıcam hiç bilmiyorum eşimede anlatsam üzülüyor ben anlatmasam içime atıyorumm az kaldı kafayı yememe...